به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، یک سپر فضایی جدید در حال پرواز به مدار زمین است. هدف این پوشش، جلوگیری از تشعشعات فضایی است که می‌تواند به سطوح فضاپیما برخورد کند و مشکلاتی در اتصالات الکتریکی ایجاد کند یا به طور کلی موجب فرسایش فضاپیما شود.

دانشگاه بین‌المللی فلوریدا این فناوری را همین پاییز امسال به ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌فرستد، اگرچه این موسسه دقیقاً زمان این پرتاب یا اینکه آن را با چه موشکی به فضا می‌فرستد، مشخص نکرده است.

یک نمونه آزمایشی از این فناوری در بیرون از ایستگاه فضایی بین‌المللی حداقل به مدت شش ماه نصب خواهد شد تا عملکرد آن در دنیای واقعی و شرایط حاکم بر فضا ارزیابی شود.

مشخصات این سپر به شکل عمومی منتشر نشده است که احتمالاً به این دلیل است که این نوآوری هنوز ثبت اختراع و یا اثبات نشده است. اما دانشگاه سازنده آن استدلال می‌کند که اگر این فناوری در مدار نزدیک زمین عملکرد خوبی داشته باشد، محافظت از سازه‌های مورد استفاده در برنامه آرتمیس ناسا در ماه را نوید می‌دهد.

آرویند آگاروال رئیس دپارتمان مهندسی مکانیک و مواد و مدیر بخش آزمایشگاه شکل‌دهی پلاسما دانشگاه فلوریدا می‌گوید: با اتصال این سپر به ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌توانیم به شبیه‌سازی تشعشعات واقعی که سازه‌ها روی ماه با آن مواجه می‌شوند، نزدیک شویم.

ناسا قصد دارد بشر را مشروط بر اینکه ماموریت‌های برنامه آرتمیس به ترتیب طبق برنامه انجام شود، در اواسط دهه حاضر میلادی به کره ماه بازگرداند.

ماموریت آرتمیس ۱ اولین ماموریت بدون خدمه‌ای که به مدار ماه پرتاب خواهد شد و تاکنون چندین بار به تعویق افتاده است و ممکن است اواخر امسال بالاخره راهی ماه شود.

ماموریت آرتمیس ۲ نیز قرار است در سال ۲۰۲۴ به مدار ماه برود و ماموریت آرتمیس ۳ هم برای فرود انسان در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶ برنامه‌ریزی شده است.

این سپر تابشی پس از شش ماه قرار گرفتن در معرض تشعشات فضایی در ایستگاه فضایی بین‌المللی از نظر پایداری و دوام ارزیابی می‌شود و پس از بازگشت به زمین، مهندسان دانشگاه فلوریدا گرد و غبار ماه را به آن می‌کوبند تا ببینند که در آن محیط خشن چقدر خوب ایستادگی می‌کند.

تشعشع تنها یکی از مشکلاتی است که این سپر در سطح ماه با آن مواجه خواهد شد. به گفته کارشناسان، اکسیژن اتمی و ریزشهاب‌سنگ‌ها نیز می‌توانند محافظ‌های سازه‌های فضایی را نابود کنند.

ایستگاه فضایی بین‌المللی دارای چندین ابزار و تاسیسات خارجی اختصاصی در طرف آمریکایی و روسی برای ارزیابی میزان مقاومت مواد در برابر چندین ماه قرار گرفتن در فضا است تا توسعه مواد بهتری قبل از انجام مأموریت‌ها روی ماه یا مریخ انجام پذیرد.

انتهای پیام