به گزارش ایسنا، در یادداشتی در عصر ایران، نوشته جعفر محمدی آمده است: «واقعیت این است که هر چه از ابتدای انقلاب و پیدایش جمهوری اسلامی فاصله گرفته‌ایم، بین مردم و مسئولان چنان فاصله‌ای افتاده است که امروز حتی زبان یکدیگر را هم متوجه نمی‌شوند و اگر مطلق‌انگاری نکنیم باید تصریح کنیم که این گزاره درباره بخش بزرگی از مردم صادق است و به‌ویژه درباره جوان‌ترها.
به مسئولان کشور نگاه کنید و به عموم مردم عادی! مثلاً مجلس شورای اسلامی را در نظر بگیرید که باید بازتابی از کل جامعه ایران باشد: حتی چهره‌ها و طرز حرف‌زدن و لباس‌پوشیدن و دنیای فکری‌شان نیز با اکثریت مردم ایران یکی نیست.
یا خطبه‌های نماز جمعه اکثر خطیبان را گوش کنید: چقدر به ادبیات عموم مردم و دغدغه‌های واقعی آنها نزدیک‌اند؟ سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های مسئولان چه؟! برنامه‌های رسمی صداوسیما چطور؟ مقالات و تحلیل‌های رسانه‌های حکومتی چه؟ گو اینکه مردم ایران در سیاره‌ای و اینان در سیاره‌ای دیگر زندگی می‌کنند و به اذعان دوست بازجوی آقای ضرغامی، حتی زبان هم را هم نمی‌فهمند.
دورشدن مسئولان از عموم مردم و بسنده‌کردن به «اطرافیان»ی که یا از سر اخلاص و ارادت یا به خاطر دغل‌کاری و منفعت‌طلبی دور آنها جمع شده‌اند و دریافت اطلاعات از کانال‌های خاصی مانند بولتن‌های جهت‌دار و ... باعث شده است مسئولان رفته‌رفته در این توهم فروروند که مردم همان‌هایی هستند که دور و برشان جمع‌اند و اطلاعات دقیق و واقعی نیز همین‌هایی‌اند که در بولتن‌ها نوشته شده‌اند!
چاره چیست؟ نمی‌شود که فضای عدم تفاهم برای همیشه ادامه پیدا کند. البته اینکه مسئولان حصار اطرافیان را بشکافند و با مردم ارتباط رودررو داشته باشند و نیز کانال‌های کسب اطلاعات خود را متنوع کنند، اقدامات مهمی هستند ولی سریع‌ترین و قابل اتکاترین و اعتمادآفرین‌ترین روش برای شکل‌گیری مفاهمه بین مردم و مسئولان - که خود، مقدمه احیای سرمایه اعتماد اجتماعی است - تجدید نظر در قوانین و شرایط برگزاری انتخابات است.
اگر فضای انتخابات کشور به گونه‌ای باشد که همه گرایش‌های سیاسی و فکری بتوانند در شرایط برابر با هم رقابت کنند و برگزیدگانی از جنس همه مردم که حرف آنها را می‌فهمند، در دولت و مجلس عهده‌دار امور شوند، دیگر کار به ناآرامی و دستگیری و بازجو نمی‌کشد؛ چرا که هم مردم می‌فهمند که مسئولان منتخب آنها دقیقاً چه می‌گویند و هم مسئولانِ برخاسته از دل اکثریت با مطالبات واقعی مردم آشنا هستند و سعی در برآوردن آن دارند؛ بی‌آنکه خود را برتر از مردم و صالح به تعیین صلاح آنها بپندارند.
اینکه مقامات جمهوری اسلامی ایران، «حفظ نظام» را می‌خواهند یا «حفظ مسئولان» آن را، بسیار تعیین‌کننده است. حفظ اصل نظام که این روزها بسیار درباره آن سخن گفته می‌شود، با تغییرات گسترده در ترکیب حکمرانان حاصل می‌شود؛ تغییراتی که از دل رأی و انتخاب مردم حاصل می‌شود؛ تغییراتی برای رسیدن به «فهم مشترک».
انتهای پیام
نظرات