به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری تاس، این کشور به عنوان یکی از معدود اعضای ناتو در نظر گرفته می‌شود که همراه با مجارستان، در بحبوحه جنگ روسیه و اوکراین، علنا با تامین تسلیحاتی اوکراین مخالفت کرده است.

به گزارش دی ولت، این طرح عمدتاً توسط دو فرد طراحی شد؛ کریل پتکوف نخست‌وزیر سابق بلغارستان و آسن واسیلوف وزیر دارایی سابق این کشور. این دو بنیانگذار جنبش سیاسی "ما به تغییر ادامه می‌دهیم"، هر دو از فارغ‌التحصیلان دانشگاه هاروارد هستند.

دی ولت گزارش داد که پتکوف و واسیلوف در مواجهه با مخالفت شدید با تحویل تسلیحات به اوکراین، چه در میان ائتلاف دولتی و چه در میان مردم، یک طرح تحویل مخفیانه را انتخاب کردند و هیچ اطلاعیه رسمی‌ای در این مورد ندادند.

در ماه آوریل دمیتری کولبا، وزیر امور خارجه اوکراین به صوفیه سفر کرد تا در بحبوحه کمبود مهمات ساخت شوروی در کی‌یف، درخواست کمک نظامی کند. کولبا به این روزنامه آلمانی گفت: «ما می‌دانستیم که انبارهای بلغارستان مقادیر زیادی مهمات مورد نیاز را دارند، بنابراین رئیس جمهور ولودیمیر زلنسکی من را برای تهیه اقلام مورد نیاز فرستاد.»

سپس دولت پتکوف مجوز صادرات تسلیحات را به برخی از شرکت‌های خصوصی داد که به عنوان واسطه در طرحی که مهمات را به لهستان منتقل می‌کردند، از آنجا به اوکراین منتقل کنند. در همان زمان، صوفیه هیچ تعهد رسمی مبنی بر حمایت تسلیحاتی از اوکراین ارائه نداد.

نخست‌وزیر سابق بلغارستان به این روزنامه گفت: «صنعت نظامی خصوصی ما با سرعت تمام در حال تولید بود. هواپیماهای ترابری که بین بلغارستان و لهستان پرواز می‌کردند کاملا پر از مهمات بودند.»

پتکوف گفت: «ما مطمئن شده بودیم که مسیر زمینی از طریق رومانی و مجارستان هم برای کامیون‌ها باز است. برآورد ما این است که حدود یک‌سوم مهمات مورد نیاز ارتش اوکراین در مراحل اولیه جنگ از بلغارستان وارد شد.»

براساس گزارش دی ولت، این تحویل‌های تسلیحاتی از سمت ایالات متحده و انگلیس تامین مالی شد. این رسانه آلمانی مدعی شد که بلغارستان علاوه بر مهمات، سوخت ارتش اوکراین را هم تامین کرده و در نهایت بین آوریل تا اوت تا حدود ۴۰ درصد از نیازهای آن را پوشش داده بود.

انتهای پیام