به گزارش ایسنا، «دیوید سنگر» خبرنگار ارشد روزنامه نیویورک تایمز در مطلبی برای این روزنامه نوشت: دولت جو بایدن، رئیسجمهوری آمریکا ۱۰ روز است که از بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل خواستار توقفهای بشردوستانه در بمباران غزه شده است. اما نتانیاهو در یک تماس تلفنی دست رد بر مطالبه بایدن زد.
رژیم صهیونیستی جنایات خود را علیه فلسطینیها از تاریخ هفتم اکتبر (۱۵ مهر) تشدید کرده و در برابر عملیات طوفانالاقصی با شکست مفتضحانهای مواجه شده است.
از طرف دیگر جنگ اوکراین به دو سالگی خود نزدیک میشود و اخیرا «والری زالوژنی» فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین واژهای را تحت عنوان «بنبست» به کار برده است؛ موقعیتی که مقامات آمریکایی در تلاش بودند تا از آن جلوگیری شود. همچنین پیروزی احتمالی یک چهره جمهوریخواه نظیر دونالد ترامپ، رئیسجمهوری سابق آمریکا در انتخابات ۲۰۲۴ این کشور چنین ترسی را در میان اوکراینیها ایجاد میکند که شاید همین کمکهای مالی و نظامی هم از سوی ایالات متحده قطع شوند.
خبرنگار ارشد نیویورک تایمز میگوید: در هر دو درگیری با توجه به نقش اصلی جو بایدن به عنوان تامینکننده تسلیحات و اطلاعات، نفوذ او در متحدانش نسبت به محکومیت این جنگها، بسیار محدودتر از آنچه انتظار میرفت، به نظر میرسد. اما از آنجایی که آمریکا به هر دو طرف وابسته است؛ یعنی اسرائیل به عنوان متحدش و اوکراین به عنوان کشوری که به آزادی و استقلالش را میخواهد، میراث رئیسجمهور آمریکا به عملکرد دو طرف (اسرائیل و اوکراین) و چگونگی اتمام این جنگها گره خورده است.
«ست مولتون» نماینده دموکرات ایالت ماساچوست آمریکا گفت: تاریخ طولانی درباره درک و فهم روسای جمهور آمریکا نسبت به این موضوع که آنها به اندازهای که فکر میکنند به اسرائیل نفوذ ندارند، وجود دارد. البته این موضوع درباره اوکراین نیز صدق میکند.
این خبرنگار در ادامه مطلب نیویورک تایمز چنین ادعا میکند: در عین حال رئیسجمهور آمریکا بازیکن محتاطی است و در هر دو درگیری بارها گفته است تا زمانی که آمریکاییها در خاورمیانه و کشورهای عضو ناتو هدف حملهای قرار نگیرند، نیروهای آمریکایی مستقیما وارد نبرد نخواهند شد.
او در پایان مینویسد: بنابراین در حالی که تسلیحات و اطلاعات آمریکا در هر دو جنگ نقش اساسی دارند، بایدن با این واقعیت زندگی میکند که تصمیمات نظامی باید در اسرائیل و اوکراین گرفته شود، نه ایالات متحده آمریکا. این امر اغلب واشنگتن را در موقعیت عجیبی قرار میدهد و میتواند تکنیکهایی را برای فروپاشی شبکههای تونلهای عظیم در غزه یا عبور از خطوط دفاعی روسیه پیشنهاد کند، اما خودش از تصمیمها و پیامدهای آن فاصله میگیرد.
انتهای پیام
نظرات