به گزارش ایسنا، مرکز اسناد انقلاب اسلامی نوشت:

از تاسیس دانشگاه در ایران تا به امروز کم نیستند طلبه‌هایی که ادامه راه تحصیلی خود را در دانشگاه پی می‌جویند. هر چند این رویه موافقان و مخالفانی دارد اما دانشجو شدن طلاب در دهه چهل کم‌کم به امری رایج تبدیل می‌شد.

در این میان یک تفاوت عمده افرادی بودند که به مقاصد دیگری به کسوت دانشجویی در می‌آمدند. حجت‌الاسلام علی‌اکبر ناطق نوری از طلاب مبارز در دوران نهضت اسلامی بود که علی‌رغم شناخته بودنش در فضای حوزه قم و تهران، در دهه چهل به سراغ دانشگاه رفت.

ناطق نوری در کتاب خاطراتش ماجرای جالب دانشجو شدن خود را روایت کرده است. او به واسطه فعالیت‌های سیاسی و اقدامات مبارزاتی‌اش برای فرار از سربازی و راحت بودن در امر مبارزه به سراغ دانشگاه رفت.

ناطق‌نوری در خاطرات خود می‌گوید: به ذهنم آمد که بهترین راه این است که برای فرار از سربازی، به دانشکده‌ی الهیات بروم. پس از آن در مؤسسه‌ی وعظ و خطابه امتحان دادم و قبول شدم. این مؤسسه زیر مجموعه‌ی دانشکده‌ی الهیات بود و اگر کسی سه سال در این مؤسسه درس می‌خواند دانشجوی سال دوم دانشکده محسوب می‌شد و ادامه‌ی تحصیل را در دانشکده‌ی الهیات به پایان می‌برد. اساتید اینجانب در این مؤسسه، دکتر آیتی بیرجندی، دکتر ناظرزاده کرمانی، دکتر علی پاشاصالح بودند. بعد هم به دانشکده‌ی الهیات رفتم و کارت تحصیلی گرفتم و از آن پس به راحتی به قم رفت و آمد می‌کردم. هرگاه مأمورین جلویم را می‌گرفتند، کارت را نشان می‌دادم و می‌گفتم‌: «من دانشجوی دانشگاه تهران هستم.» از آن جهت من راحت شدم و دیگر به راحتی به دنبال کار مبارزه می‌رفتم.

انتهای پیام