آيت‌الله مصباح يزدي در چهارمين هم‌انديشي وحدت حوزه و دانشگاه گفت: زماني سخن از وحدت دو نهاد به ميان مي‌آيد كه بين آنها اختلاف و كثرتي باشد و سپس در رفع آنها تلاش مي‌شود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، وي در اين هم‌انديشي با طرح اين سوال كه بين حوزه و دانشگاه چه اختلافاتي وجود دارد؟ اظهار داشت: موضوعات درسي، متد و روش تدريس، نوع لباس همه از جمله اختلافات ابتدايي ميان دو نهاد حوزه و دانشگاه است، اما هيچ‌كدام مانع وحدت اين دو نهاد نيستند.

وي، در بحث تفاوت دانشگاه و حوزه در ارائه دروس، گفت: منظور و هدف اصلي از وحدت حوزه و دانشگاه خلط دروس حوزه و دانشگاه در يكديگر نيست.

رييس موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)، بر نقش حوزه و دانشگاه در فرهنگ‌سازي تأكيد كرد و گفت: حوزه و دانشگاه بايد فكر جامعه را بسازند و باورها و ارزش‌هاي صحيح را به جامعه ارائه دهند و رسانه‌ها و جرايد اين فرهنگ را منتشر كرده و انتقال دهند.

مصباح‌يزدي، با اشاره به اينكه قبل از تأسيس دانشگاه‌ها، تمام علوم در مدارس قديمه تدريس مي‌شد، خاطرنشان كرد: از زمان تفكيك بين دروس ديني و غيرديني ناخودآگاه هدفي دنبال شد كه فرهنگ ديگري در جامعه ترويج شود. فرهنگي كه خاستگاهش مغرب زمين بود.

اين فرهنگ در پي القاء اين فكر بود كه پيشرفت دنيوي در علوم، صنايع و سياست و . . . است و ربطي به دين ندارد. اينها بايد در سيستم ديگري تدريس شود. مهم آن است كه مسائل نتيجه عيني براي جامعه داشته باشد.

وي، با اشاره به اينكه لباس منشأ اختلاف نيست، اظهار داشت: همانطور كه لباس سربازي براي سرباز علاقمند به وطن، افتخار است لباس روحانيت هم براي سربازان امام زمان (روحانيون) افتخار است.

رييس موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)، به آنچه اختلاف مهم حوزه و دانشگاه مي‌خواند، اشاره و ابراز عقيده كرد: دانشگاه به طور ناخودآگاه مركز ترويج فرهنگ سكولار شده و حوزه دين، منهاي دنيا گرديده است.

وي، در پايان تباين فكري ميان حوزه و دانشگاه را از جمله عوامل اصلي دوري اين دو نهاد از يكديگر دانست و افزود: شياطين انس و جن وحدت حوزه و دانشگاه را رمز موفقيت كشور مي‌دانستند و لذا تمام سياست‌هاي خود را روي جدايي اين دو از يكديگر متمركز كردند.

انتهاي پيام