امید زندگانی در گفت‌وگو با ایسنا درباره حضورش در جشن گلریزان ستاد دیه تهران ویژه آزادسازی زندانیان جرایم غیرعمد که در کتابخانه ملی برگزار شد، گفت: من اینجا هستم که بار گناهم را کم کنم. من تا پای میله‌های زندان رفتم و یک ناجی مثل شما (خیرین) آمد و من را نجات داد.

وی افزود: زمانی من بیشتر در این مراسم‌ها شرکت کردم که یک اتفاقی برایم افتاد و در برهه‌ای از زندگی در تنهایی آبرویم به خطر افتاده بود و اگر کسی به من کمک نمی‌کرد شاید من تحت تاثیر قرار نمی‌گرفتم.

زندگانی ادامه داد: من به همکارانم می‌گویم که به اینگونه مراسم‌ها بیایند و خودشان را بیمه کنند. زمانی که انسان با قوه قضاییه و پرونده مالی درگیر می‌شود، به خصوص ورزشکاران و سیاستمداران اولین چیزی که برایشان مهم است اعتبار و آبرویشان است. ممکن است چنین اتفاقاتی برای همکاران افتاده باشد ولی اعلام نکنند اما به هر حال انسان جایز الخطاست.

وی یادآور شد: من به زندان نیفتادم اما در زندان وجدان و دلشکستگی‌های خودم افتادم و می‌توانم انسان‌های دیگر را کمک کنم.

زندگانی یادآور شد: دو سال پیش در مراسمی به اتفاق بهرام رادان و تهمینه میلانی توانستیم ۲۸۰ میلیون تومان با فروش تابلویی برای موسسه خیریه افراد ناتوان ماشین ون بخریم زیرا تئاتر داشتند و نمی‌توانستند حرکت کنند. اخیرا هم در یک مهمانی توانستم تابلوی نقاشی را به قیمت ۱۲ میلیون تومان بخرم تا مخارج ۸ نفر بچه بی‌سرپرست تامین شود.

انتهای پیام