استاد گرامی ناعادلانه آن است که استادی در دفتر کار گرم خود داده‌سازی کند و نیازمندی در خیابان‌های سرد شهر، زباله‌گردی کند. جایگاه دانش و دانشگاه بسیار والاتر از آن است که چنین تعیین سقفی، دانشمندی را از ادامه راهش بازدارد. اگر حقوق اساتید ایران را با کشورهای بزرگ مقایسه می‌کنید، لطفاً دستاوردهای علمی‌تان را هم مقایسه کنید. اگر از اثر این مصوبه بر فرار مغزها نگران هستید لطفاً اثر مقالات تعلیق شده اساتید ایرانی در مجلات بین‌المللی را هم بررسی کنید.

مواظب باش سکته نکنی حالا

اخه کدوم مشکل این مملکت تا حالا توسط یه هیات علمی حل شده؟ من خودم دکترای فنی از دانشگاه دولتی هستم. واقعابا وضعیت علمی اساتید و جامعه دانشگاهی ایران آشنا هستم. بخوام در یک کلمه توصیفش کنم باید فقط کلمه افتضاح را به کار ببرم

ایران نظام اسلامی دارد. این که حقوق یکی را کمتر و یکی را بیشتر افزایش دهند تا نهایتا یک روز همه حقوق برابر بگیرند جزو قوانین نظام کمونیستی است و نهایتا باعث می شود هیچکس در جامعه برای تعالی خود تلاش نکند. مگر کسی که 6 میلیون حقوق می گیرد زندگیش تحت تأثیر تورم قرار نمی گیرد؟ بله من موافق این هستم که جلوی حقوق های نجومی گرفته شود. ولی آیا یک عضو محترم هیئت علمی که از 35 سالگی تازه رفته سر کار و حقوق گرفته و سال های سال درس خوانده تا مدارج عالی را طی کند و ماهیان 6-7 میلیون حقوق می گیرد نجومی بگیر است؟ اگر قرار باشد اعضای هیئت علمی با مدرک دکترای تخصصی حقوقی برابر مثلا یک مهندس با مدرک کارشناسی بگیرند عدالت کجا می رود؟!

هیئت علمی ها با حقوق چند برابری عمد فعالیتشان دانلود مقالات و سر هم کردن گزارشاتی برای ارتقای خود هستند. یک سازمان تحقیقات کشاورزی با بیش از 500 هیئت علمی در کشور بررسی کنید ببینید چه خروجی ملموسی دارند. لطفا تحقیق کنید

سایتتون شبیه خودتون سر تا پا آشغاله

استاتید محترم حقوق 15 میلیون و 20 میلیون راضی نیستند آخه مگه چکار می کنید. کار شما چقدر سخته می خواهید سختی کار بگیرید؟ خوب کارگرای معدن و کارمندان بیچاره نگیرن بدن به شما شاید سیر بشید. مگه چقدر میخواهید

اتفاقا تعیین سقف خیلی خوبه . نداشتن سقف حقوق باعث شده اساتید تمایلی به بازنشسته شدن به دلیل از دست دادن امتیازات نداشته باشن تا جا برای جوانان باز بشود.

ضمن اینکه بحث دو تابعیتی اساتید را هم باید بررسی کرد خیلی از تحصیل کردگان غرب و امریکا که شهروندی کشور غیر را هم دارند و هر زمان دلخواهشان بود رها می کنند و می روند.

آقای دکتر بیگدلی در حقیقت هدف اصلی این است که ایران را از افراد نخبه و توانمند خالی کنند . در آنصورت کشوری خواهیم داشت متشکل از افرادی منگول و بیسواد و حکومت کردن بر افراد منگول و بیسواد بسیار راحتتر از حکومت بر افراد نخبه و فهمیده است

از مطلب هر روزه شما در رابطه با حقوق نجومی اساتید معلومه دستی‌بر آتش‌ دانشگاه دارید.والا ۹۹ درصد مردم حامی طرح کمیسیون تلفیق هستند بغیر از نجومی بگیران مثل شما

آقای دکتر این آقایان به اعضای هیئت علمی احتیاجی ندارند لذا بهترین کار رفتن به خارج از کشور است وبس

حقوق اساتید باید بر مبنای عملکردشون باشه استادی که خودش را ملزم می کند که همیشه کلاسهای بروز و عالی داشته باشه نباید حقوقش با استادی که 30 سال یک جزوه یکسان و بی کیفیت را به صورت بد تدریس می کنه یکی باشه؟!!!

با سلام از آنجایی که بنده یک معلم هستم و سالها با عشق به دانش آموزانم بی چشمداشتی و با پشم پوشی بر نظام نا عادلانه ی پرداخت در حکومت به تدریس و آموزش نوجوانان و جوانان این مرزو بوم مشغول بوده ام لازم است در مورد این خبر توضیحاتی ارایه دهم. هر چند تولید اینگونه اخبار سفارشی و یا تجاری است چرا که خبرگزاری ایسنا تا کنون جرات و جسارت پرداختن به احقاق حقوق معلمان را که تاثیر بیشتری نسبت به اساتید دانشگاه بر رشد و شکوفایی دانش آموزان این کشور دارند نداشته و یا اینکه همکاران عزیز ما توان پرداخت هزینه بابت تولید اخبار سفارشی را ندارند و بنابر این همواره یا سانسور می شوند یا دیده نمی شوند. و اما نظرات بنده در مورد این خبر: تقسیم ناعادلانه بودجه ی آموزشی مسیری که به ضرر آموزش عمومی تمام می شود آموزش و پرورش بالغ بر 13 میلیون دانش آموز را تحت پوشش قرار می دهد وبنا به اعتراف وزرای آموزش و پرورش در چند سال گذشته 90 درصد بودجه ی موجود فقط صرف پرداخت حقوق حدود یک میلیون نفر ازمعلمان زحمت کش می شود که اغلب پرداختی هایی در حد متوسط و حتی کمتر از سایر کارمندان دولت دارند این به این معنی است که سهم چندان زیادی برای دانش آموزان عزیز این مملکت باقی نمی ماند. هر چند در این متن قصد ندارم از آفت های تعلق نگرفتن بودجه مورد نیاز به آموزش و پرورش سخن به زبان بیاورم اما حکایت ظلم ناروایی که به کودکان این سرزمین میرود اظهر من الشمس است و کسی آن را انکار نمی کند. میزان بودجه آموزش‌وپرورش برای سال ۹۶، ۳۱ هزار و ۶۸۱ میلیارد تومان و میزان بودجه ی وزارت علوم با محاسبه ی تعداد دانشجویان آن برابر با ۴ میلیون و ۸۳ هزار و ۱۲ نفر که تمام دانشگاههای آزاد و غیر انتفاعی و پیام نور و شبانه را هم در بر می گیرد و شامل دانشجویانی می شود که برای ادامه تحصیلات خود شهریه می پردازند مبلغی نزدیک به 11 هزار میلیارد تومان در سال 96 بوده است و خود وزارت علوم هم تعداد اساتید در تمام دانشگاههای کشور(دولتی و غیر دولتی) را تا سال 1391 نزدیک به 68 هزار نفر اعلام کرده است. هر چند بودجه ی تعلق گرفته به وزارت علوم صرفا جهت پرداخت حقوق اساتید دانشگاه نمی شود و فعایتهای پژوهشی و علمی را هم در بر می گیرد اما تا همینجا هم دستگاه طویل و دراز آموزش و پرورش با 14 میلیون مخاطب مستقیم که چشم به بودجه دارند از بازی عدالت آم

با سلام از آنجایی که بنده یک معلم هستم و سالها با عشق به دانش آموزانم بی چشمداشتی و با چشم پوشی بر نظام نا عادلانه ی پرداخت به تدریس و آموزش نوجوانان و جوانان این مرزو بوم مشغول بوده ام لازم است در مورد این خبر توضیحاتی ارایه دهم. هر چند تولید اینگونه اخبار سفارشی و یا تجاری است چرا که خبرگزاری ایسنا تا کنون جرات و جسارت پرداختن به احقاق حقوق معلمان را که تاثیر بیشتری نسبت به اساتید دانشگاه بر رشد و شکوفایی دانش آموزان این کشور دارند نداشته و یا اینکه همکاران عزیز ما توان پرداخت هزینه بابت تولید اخبار سفارشی را ندارند و بنابر این همواره یا سانسور می شوند یا دیده نمی شوند. و اما نظرات بنده در مورد این خبر: تقسیم ناعادلانه بودجه ی آموزشی مسیری که به ضرر آموزش عمومی تمام می شود آموزش و پرورش بالغ بر 13 میلیون دانش آموز را تحت پوشش قرار می دهد وبنا به اعتراف وزرای آموزش و پرورش در چند سال گذشته 90 درصد بودجه ی موجود فقط صرف پرداخت حقوق حدود یک میلیون نفر ازمعلمان زحمت کش می شود که اغلب پرداختی هایی در حد متوسط و حتی کمتر از سایر کارمندان دولت دارند این به این معنی است که سهم چندان زیادی برای دانش آموزان عزیز این مملکت باقی نمی ماند.

هر چند در این متن قصد ندارم از آفت های تعلق نگرفتن بودجه مورد نیاز به آموزش و پرورش سخن به زبان بیاورم اما حکایت ظلم ناروایی که به کودکان این سرزمین میرود اظهر من الشمس است و کسی آن را انکار نمی کند. میزان بودجه آموزش‌وپرورش برای سال ۹۶، ۳۱ هزار و ۶۸۱ میلیارد تومان و میزان بودجه ی وزارت علوم با محاسبه ی تعداد دانشجویان آن برابر با ۴ میلیون و ۸۳ هزار و ۱۲ نفر که تمام دانشگاههای آزاد و غیر انتفاعی و پیام نور و شبانه را هم در بر می گیرد و شامل دانشجویانی می شود که برای ادامه تحصیلات خود شهریه می پردازند مبلغی نزدیک به 11 هزار میلیارد تومان در سال 96 بوده است و خود وزارت علوم هم تعداد اساتید در تمام دانشگاههای کشور(دولتی و غیر دولتی) را تا سال 1391 نزدیک به 68 هزار نفر اعلام کرده است. هر چند بودجه ی تعلق گرفته به وزارت علوم صرفا جهت پرداخت حقوق اساتید دانشگاه نمی شود و فعایتهای پژوهشی و علمی را هم در بر می گیرد اما تا همینجا هم دستگاه طویل و دراز آموزش و پرورش با 14 میلیون مخاطب مستقیم که چشم به بودجه دارند از بازی عدالت آموزشی سه بر یک از وزارت علوم عقب تر ایستاده است.

بیشترین تعداد دانشگاهها در دنیا با بودجه و امکانات دولتی ایران ٥ برابر کشورهای پیشرفته دانشگاه دارد. ایران ٢٦٤٠ دانشگاه دارد، در حالی که چین ٢٤٨١ و هند ١٦٢٠ دانشگاه دایر کرده است. (خبرگزاری ایسنا) اغلب دانشگاههای شناخته شده در دنیا متکی به در آمدهای حاصل از فعالیت های پژوهشی تحقیقاتی و یا کمک های خیریه هستند و تعداد معدودی از آنها به طور کامل به بودجه های دولتی وابسته اند اما گروهی در کشور قصد دارند به اصل وابستگی دانشگاهها و مراکز عالی به بودجه های دولتی دامن زده و به گونه ای وانمود کنند که انگار تمام نخبگان آموزشی کشور در این نهاد متمرکز شده اند و خارج از این سیستم معیوب نخبه ای وجود ندارد. سوال اینجاست آیا در بین معلمان نخبه نیست، آیا در بین سایر سازمانهای دولتی نخبه ای وجود ندارد؟ اگر قرار باشد تمام نخبگان در بدنه ی وزارت علوم فعال باشند پس سایر بخشهای آموزشی چه کاری باید انجام دهند. در حالی که در تمام دنیا توجه برای به کار گیری برای حضور نخبگان در بدنه ی آموزش و پرورش از اهمیت بیشتری برخوردار است متاسفانه ناکارآمدی برنامه ریزان مدیریت آموزشی کشور باعث می شود نخبگان علمی آموزشی به چشمداشت برخوردار شدن از شرایط بهتر اقتصادی آموزش و پرورش را ترک کرده و به دامن وزارت علوم پناه ببرند. این سوء مدیریت در نامه ریزی به مشکلی دامن میزند که در اغتشاشات اخیر بخشی از آن خود را نشان داد. عدم توجه به آموزش عمومی یعنی سوق دادن نظام فرهنگی اجتماعی کشور به سمت پرتگاههای تاریک و پر التهاب اجتماعی و فرهنگی در آینده ای نه چندان دور.

هر چند مصاحبه شونده سعی کرده القا کند که تمام اساتید دانشگاه نخبگان علمی و افراد خاص و دارای خصوصیات فردی ویژ ای هستند اما هنوز سایه ی سرقت علمی در مقالات علمی پژوهشی و همچنین رانت دولت قبل در اعطای بورس تحصیلی و جذب هیات علمی از میان افراد خاصی که حد اقلهای علمی لازم جهت کسب جایگاه استادی در دانشگاه را نداشته اند بر سر این وزارت خانه سنگینی میکند پس مصاحبه شونده بهتر است در به کار گیری لفظ نخبه در مورد تمامی اساتید دانشگاه تجدید نظر کرده و آن را با دقت نظر بیشتری ارایه دهد. جذب هیات علمی مادام العمر از بودجه ی دولتی اغلب دانشگاههای معتیر دنیا سعی می کنند به منظور برخورداری از قابلیت های افراد نخبه، آنان را به صورت هیات علمی و یا محقق و پژوهشگر علمی در بخشهای مختلف علمی به کار گیرند اما این به کار گیری دائمی نبوده و به صورت قراردادی انجام می شود چرا که در صورت نداشتن تواناییهای لازم علمی در حین کار پژوهشی و آموزشی بتوانند در پایان قرارداد اورا با فردی که شرایط لازم را داشته باشد جایگزین کنند. متاسفانه در کشور ما با دو مشکل اساسی روبرو هستیم نخست پرداخت خارج از عرف دولتی به اعضای هیات علمی دانشگاهها و دوم قرارداد دائمی استخدام آنان که خود باعث ایجاد رکود در بخش تحقیقات علمی و پژوهشی شده است.

اختلاف طبقاتی که بوجود بیاید. افراد طبقه بالا باز هم توقع گرفتن حقوق بیشتر را دارند. چون حس خود برتر بینی دارند

به نظر دکتر ، شاید بهتر ان باشه یارانه ها را حذف کنن، حقوق اعضای هیئت علمی را افزایش بدن تا روحیه شون خوب بالا بره