به گزارش ایسنا، «کیهان» در ادامه نوشت: هر چند که این آیه درباره چگونگی انفاقات مالی و هزینه‌کردن مال نسبت به واجبات نفقه است ولی یک معنای عامی دارد که هر کسی اگر از آنچه دارد انفاق کند، از حالت عسر و تنگنا به حالت یسر و آسانی می‌رسد.
در این راستا امیرمومنان علی (ع) می‌فرماید: إذَا أَمْلَقْتُمْ فَتَاجِرُوا الله بِالصَّدَقَهِ؛ هرگاه در تنگنا و کمبود به‌ویژه تغذیه افتادید به‌وسیله صدقه، با خدا تجارت کنید. (نهج‌البلاغه، حکمت ۲۵۸)
املاق از ملق به معنای خورشت غذا است؛ یعنی کسی که خورشت ندارد و از رفاه برخوردار نیست، می‌بایست از همان داشته‌هایش با صدقه به تجارت بپردازد تا وضعیت اقتصادی‌اش بهبود یابد و به رفاه برسد. ملتی که می‌خواهد به رفاه و آسایش برسد و از تنگناهای اقتصادی برهد می‌بایست اهل تجارت با صدقه و انفاقات در راه خدا باشد.
انتهای پیام
نظرات