پادشاهي اردن در سال 1921 با حمايت و پشتيباني انگليس ايجاد شد. فرزندان شريف حسين پس از فروپاشي امپراتوري عثماني در عراق و اردن به حكومت دست يافتند و شاهان اين دو كشور جديدالتاسيس شدند. در اردن، ملك عبدالله اول به عنوان اولين پادشاه از خاندان هاشمي زمام امور را به دست گرفت. ريشه‌ي خاندان هاشمي به حجاز باز مي‌گردد و هيچ‌گونه نسبي در اردن نداشته‌اند و در واقع حمايت‌هاي انگليس بود كه خاندان هاشمي را به حكومت بر اردن گمارد. در 20 ژوييه 1951، ملك عبدالله اول كه از 1921 پادشاه اردن هاشمي شده بود، براي اداي فريضه‌ي نماز جمعه به همراه نوه پسري‌اش، شاهزاده حسين به بيت‌المقدس رفت. وي توسط مرد مسلحي در نماز جمعه ترور شد. پسر بزرگ ملك‌ عبدالله اول، ملك طلال، پس از مرگ پدرش به پادشاهي اردن رسيد اما پس از يك سال به دليل اختلالات ذهني و رواني مجبور به استعفا شد. ملك حسين در 11 اوت 1952 به عنوان عضو خاندان هاشمي پادشاه اردن شد و در 2 مه‌ي 1953 تاج‌گذاري كرد. وي تا 7 فوريه 1999 پادشاه اردن بود و پيش از مرگش تنها زمامداري در جهان بود كه 47 سال بر مسند قدرت قرار داشت. به گزارش دفتر مطالعات بين‌الملل خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) ملك حسين‌ بن طلال، در 14 نوامبر 1935 در امان پايتخت اردن متولد شد. وي دو برادر و يك خواهر داشت. ملك حسين پس از پايان يافتن دوره آموزش ابتدايي در امان، در كالج ويكتوريا در اسكندريه مصر و مدرسه ”هارو“ در انگلستان ادامه تحصيل داد. پس از آن وي به آكادمي ارتش سلطنتي ”سندهورست“ انگلستان ملحق شد و دوره آموزش‌هاي نظامي را گذراند. ملك حسين در طول 47 سال سلطنت خود ( از 11 اوت 1952 تا 7 فوريه 1999) از سوء قصدهاي متعددي كه به وي شد، جان سالم به در برد. وي كه سال‌هاي زيادي از سرطان رنج مي‌برند، بالاخره در سن 64 سالگي درگذشت. پيش از مرگش، وي خواست و اعلام پيشين خود را در خصوص وليعهدي برادرش، ملك حسن تغيير داد و درعوض پسرش ملك عبدالله دوم را به عنوان جانشين خود معرفي كرد. ملك حسين درطول سلطنت خود پيشرفت‌هايي نه چندان چشم‌گير در اوضاع اردن حاصل كرد. درطول دهه 1960 صنايع معدني اصلي اردن كه شامل فسفات، پتاس و سيمان است، توسعه يافت و شبكه مواصلاتي بزرگراه‌ها گسترش يافتند. از بعد توسعه انساني در حالي كه در 1950 ميزان دسترسي به آب بهداشتي و سالم، بهداشت و درمان مناسب و برق فقط شامل 10 درصد از مردم مي‌شد در اواخر دهه 1990 به 99 درصد ارتقاء يافت. در دهه 1960 فقط 33 درصد مردم اردن باسواد بودند در حالي كه در 1996 اين ميزان به 85/5 درصد رسيد. آمارهاي يونيسف نشان مي‌دهند كه بين سال‌هاي 1981 تا 1991 اردن به نسبت زيادي از ميزان مرگ و مير كودكان كاسته بود. در حالي كه در سال 1981 از هر1000 نوزاد 70 نوزاد جان خود را از دست مي‌داد، اما در سال 1991 اين تعداد به 37 در هزار تقليل يافت. با وجود همه‌ي اين‌ها نمي‌توان گفت پيشرفت‌هاي اردن هاشمي چشمگير بوده‌اند. مهم‌ترين مساله‌يي كه اردن را در افكار عمومي جهان و در سياست بين‌الملل مطرح كرده است، موضوع صلح خاورميانه مي‌باشد. ملك حسين نقش فعالي در مناقشه خاورميانه ايفا مي‌كرد. پس از جنگ 1967 اعراب و اسرائيل، وي عامل اصلي اجراي مفاد قطعنامه 242 شوراي امنيت سازمان ملل شد. اين قطعنامه از اسرائيل مي‌خواست كه در قبال صلح، از سرزمين‌هاي تحت اشتغال خود كه در 1967 تصاحب كرده بود، عقب بنشيند. در واقع، اين قطعنامه طرح زمين در برابر صلح را براي اولين بارمطرح كرد و بنياني براي مذاكرات صلح بعدي خاورميانه شد. در سال 1991، ملك حسين نقش محوري در كنفرانس صلح مادريد ايفا كرد و به عنوان چتر حمايتي براي تشكيلات خودگردان عمل كرد تا بتواند درباره‌ي آينده سرزمين‌هاي فلسطيني وارد مذاكره با اسرائيل شود. معاهده صلح 1994 بين اردن و اسرائيل مهم‌ترين اقدام در جهت مشروع‌سازي وجود رژيم صهيونيستي در منطقه پس از معاهده صلح كمپ ديويد بين اين رژيم با مصر بود. در راستاي صلح اعراب و اسرائيل، ملك حسين سعي داشت منازعات ميان اسرائيل با ديگر كشورهاي عربي را حل و فصل كند. ملك حسين در عرصه سياست داخلي طي دهه 1990 اقدامات و اصلاحاتي در خصوص ايجاد نمادهاي عيني دموكراتيك به عمل آورد. در سال 1990، وي يك كميسيون سلطنتي ايجاد كرد كه اعضاي آن طيف كاملي از سياستمداران اردني همسو با خانواده سلطنتي را شامل مي‌شد. اين كميسيون وظيفه داشت منشور ملي اردن را تهيه و تدوين كند. منشور ملي اردن در كنار قانون اساسي اين كشور در حال حاضر به عنوان مبناي نهادينه سازي دموكراسي و رواج كثرت‌گرايي سياسي مطرح مي‌شوند. در اين كشور طي دوران پادشاهي ملك حسين در سال‌هاي 1997، 1993، 1998 انتخابات پارلماني برگزار شد. ملك حسين در طول زندگي 64 ساله خود 4 بار ازدواج كرد. وي از اين چهار ازدواج صاحب 12 فرزند شد. ملك عبدالله دوم كه در 1962 متولد شده است، فرزند ملك حسين از همسر دومش مي‌باشد. همسر دوم ملك حسين آنتونيت آوريل گاردينر نام داشت كه متولد سال 1941 در چلمونديستون انگليس بود. وي پس از اين كه در 30 ژانويه 1962 به دين اسلام گرويد، ملقب به ملكه مونا‌الحسين شد. زندگي مشترك ملك حسين با موناالحسين 11 سال طول كشيد و در سال 1972 بالاخره متاركه كردند. منابع: http://www.balgawi.com/jordan/hashemites/king Hussein.htm http://www.us-israel.org/jsource/biography/Hussein.htm http://en.wikpedia.org/wiki/Hussein_oF_jordan انتهاي پيام