يك كارشناس مسايل استراتژيك با اشاره به اين كه ايران به درخواست كشورهاي 1+5 كه در قطعنامه‌ي 1696 مبني بر تعليق كامل غني‌سازي تا 9 شهريور عمل نكرده است گفت‌: به نظر مي‌رسد پرونده هسته‌يي ايران وارد مرحله جديدي شده است. دكتر سيدرضا ميرطاهر، كارشناس مسايل استراتژيك در گفت‌و‌گو با خبرنگار انرژي هسته‌يي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار داشت: در بين كشورهاي 1+5 با طيفي از مواضع مختلف مواجه هستيم كه به دليل رويكردها و منافع متفاوت داراي ديدگاه‌هاي مختلفي هستند. در اين ميان آمريكا خواهان برخورد شديد و تحريم همه جانبه ايران و حتي اقدام نظامي عليه ما است و بريتانيا نيز در اين ميان با مواضع آمريكا همراهي دارد، اما كشورهايي مثل فرانسه و آلمان به دليل منافع خاص اقتصادي و تجاري با ايران و نيز به اين دليل كه با آمريكا در خاورميانه خواستار انعطاف عمل بيشتر در مساله‌ي هسته‌يي ايران و استفاده از رويكرد مذاكره هستد. اين كارشناس مسايل استراتژيك ادامه داد: روسيه و چين نيز در انتهاي اين طيف با هرگونه تحريم شديد احتمالي عليه ايران مخالف‌اند. وي ابراز عقيده كرد كه بايد در ديپلماسي و رفتارهاي سياسي كاري كنيم كه اجماع نظر بين اين كشورها شكل نگيرد. ميرطاهر گفت‌: برخي كشورهاي اروپايي و چين و روسيه به دليل عدم تمايل به ايجاد تنش در ناحيه‌ي ژئواستراتژيك و بسيار پر اهميت خليج فارس در پي تداوم بخشيدن به مذاكرات هستند، اما آمريكا معتقد است كه موضوع از طريق مذاكره در قبال ايران به نتيجه نمي‌رسد. اين كارشناس مسايل استراتژيك با اشاره به اين كه در پايان مهلت داده شده به ايران بر اساس قطعنامه‌ي 1696، تهران به درخواست تعليق پاسخ مثبت نداده است گفت: نسبت به چگونگي برخورد احتمالي با مساله هسته‌يي ايران در آينده دو سناريو قابل تصور است؛ اول آن كه كشورهاي غربي به ويژه آمريكا در قالب كشورهاي 1+5 بتوانند همراهي كامل چين و روسيه را با خود براي صدور قطعنامه تنبيهي و تحريمي شديد عليه جمهوري اسلامي ايران به دست آورند. وي افزود: آمريكا از هم اكنون اقدامات تنبيهي (ليست تحريم‌هاي احتمالي عليه ايران ) را سامان داده است تا در قالب قطعنامه‌ي جديد آن را به مرحله‌ي اجرا درآورد. اين كارشناس مسايل استراتژيك در ادامه گفت: سناريويي ديگر آن است كه غربي‌ها به ويژه آمريكا نتوانند پشتيباني كامل چين و روسيه را به دست آورند كه در اين صورت رسيدن به قطعنامه‌اي عليه ايران با دشواري‌هاي فراوان مواجه خواهد شد. وي در توضيح بيشتر از سناريوي دوم خاطرنشان كرد: با توجه به گفتگوهاي فعلي و اظهارات مقامات كشورهاي موثر به نظر مي‌آيد روسيه و چين چندان موافق صدور قطعنامه تنبيهي و تحريمي جامع و شديد عليه ايران نيستند. چين منافع سرشاري از طريق تجارت با ايران به ويژه در زمينه‌ي واردات نفت‌ و گاز دارد و هرگونه اقدام تنبيهي عليه ايران زيانهاي زيادي را متوجه اين كشور خواهد كرد. ميرطاهر گفت: از سويي روسيه با رقابت كشورهاي غربي به ويژه آمريكا در «حوزه‌ي خارج نزديك» (آسياي مركزي، قفقاز، جمهوري‌هاي اروپايي شوروي سابق به ويژه اوكراين) مواجه است به شكلي كه مايل نيست ايران را به عنوان يكي از مخالفان آمريكا در مسير تضعيف قرار دهد تا راه براي گسترش و بسط سلطه‌ي آمريكا در منطقه و دو ناحيه ژئو‌استراتژيك منطقه، (خليج فارس و درياي خزر) فراهم شود، در عين حال كه چين و روسيه تمايلي به دستيابي ايران به تكنولوژي بومي هسته‌يي ندارند. اين كارشناس مسايل استراتژيك با اشاره به مراودات تجاري، صنعتي و تسليحاتي گسترده روسيه با ايران گفت: قرارداد احداث نيروگاه برق هسته‌يي بوشهر از جمله همكاري‌هاي دو جانبه دو كشور است كه تكميل و راه‌اندازي آن براي پرستيژ و اعتبار بين‌المللي مسكو داراي اهميت ويژه‌اي است. وي با اشاره به تلاش آمريكا براي تصويب قطعنامه‌ي شديد‌ تحريمي عليه ايران، گفت: آمريكا در پي آن است كه حتي با صدور قطعنامه‌اي ملايم عليه ايران كه منع سفرهاي مقامات ايراني به كشورهاي خارجي، تحريم اعطاي تسهيلات اعتباري و پولي از طريق موسسات مالي و اعتباري مانند بانك جهاني و غيره را در بر مي‌گيرد، همراهي چين و روسيه را به دست آورد. ميرطاهر در خصوص ديدار احتمالي خاوير سولانا با دكتر علي لاريجاني در هفته‌ي آ‌ينده گفت: اگر اين ديدار قبل از اجلاس وزراي خارجه‌ي كشورهاي 1+5 كه قرار است در برلين و قبل از تشكيل جلسه‌ي شوراي امنيت در 24 شهريور برگزار شود، انجام گيرد، نقش سرنوشت‌سازي در نحوه‌ي برگزاري اجلاس وزراي خارجه‌ي 1+5 خواهد داشت. اين كارشناس مسايل استراتژيك تاكيد كرد: حتي اگر مذاكرات لاريجاني با سولانا موجبات تداوم مذاكرات ميان طرفين را فراهم نكند، تصويب قطعنامه عليه ايران شديد و جامع نخواهد بود. وي همچنين گفت: مي‌توان انتظار داشت كه برخورد كشورهاي 1+5 با موضوع هسته‌يي ايران به اجلاس آتي مجمع عمومي سازمان ملل و ملاقات‌هايي كه در سطوح عالي در ميان سران كشورهاي جهان(كشورهاي 1+5) صورت مي‌گيرد، نيز بستگي داشته باشد، چرا كه هرگونه اقدام قاطع عليه ايران نيازمند رايزني‌هاي شخصي بوش با سران ديگر كشورها است. اين كارشناس مسايل استراتژيك با اشاره به ضرورت ديپلماسي فعال در اين مرحله از بررسي مساله‌ي هسته‌يي ايران اظهار داشت: در دنياي امروز حرف نهايي در نحوه‌ي تصميم‌گيري كشورهاي مختلف را منافع ملي‌شان مي‌زنند، لذا بايد از اين ديدگاه، همكاري و همبستگي كشورهايي كه منافع‌شان در راستاي منافع ايران است و يا در مخالفت با منافع آمريكا است را به دست آورد. كشورهاي آفريقاي جنوبي، اندونزي، مالزي، چين، كوبا و كشورهاي غير متعهد عضو ان.پي.تي از جمله كشورهايي هستند كه در زمينه انرژي هسته‌يي با ايران داراي منافع مشترك‌اند، لذا جلب نظر مساعد آنها در پرونده‌ي هسته‌يي ايران مي‌تواند موجب كاهش فشار بر ايران و از سوي ديگر فشار بيشتر بر كشورهاي غربي به ويژه آمريكا در زمينه اعمال فشار و تهديد عليه ايران باشد. وي تصريح كرد: مثلا چين به دليل رشد اقتصادي بيش از ده درصدي نياز به منابع بيشتري از انرژي دارد و در اين زمينه قراردادهاي كلاني را با ايران به امضا رسانده است. البته بايد توجه داشت كه كشورها تنها بر اساس روابط با ايران تصميم گيري نمي‌كنند. ميرطاهر ادامه داد: كشورهايي كه داراي تكنولوژي پيشرفته‌ي هسته‌يي‌اند صرفا به دنبال برخورد با ايران نيستند، بلكه اين كشورها به ويژه آمريكا به دنبال انحصار اين تكنولوژي در نزد خود هستند. وي با تاكيد بر اين كه بايد با گسترش سطح مذاكرات و تعاملات بين‌المللي و استفاده از قدرت نرم ( رسانه‌يي) به بيان مواضع خود در نزد افكار عمومي جهان بپردازيم گفت: در صورتي كه بتوانيم افكار عمومي غرب را نسبت به مواضع ايران آگاه كنيم، افكار عمومي غرب اين امكان را دارند تا نسبت به رفتارهاي سوء دولت‌هايشان عليه ايران اعمال فشار كنند. اين كارشناس مسايل استراتژيك با بيان اينكه رسيدن به پيشرفت و تعالي در هر زمينه‌يي مانند تكنولوژي هسته‌يي مستلزم برخي ايثارها و از خودگذشتگي‌هاست، گفت: اين تصور كه به راحتي مي‌توان از گردنه‌ي مشكلات و موانع پيش رو در بحث هسته‌يي عبور كرد، تصوري واهي است. براي رسيدن به هدف نهايي بايد بهاي هم وزن آن را پرداخت كرد. انتهاي پيام