يک کارشناس ارشد گفتاردرماني گفت: نارواني طبيعي که در سنين دو تا پنج سالگي و به علل مشخصي چون محدوديت واژگان کودک ايجاد ميشود به لکنت گفتاري و زباني منجر نميشود.
محمدرحيم شاه بداغي، کارشناس ارشد گفتار درماني و عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران درگفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ايسنا منطقه علوم پزشکي تهران در تعريف نارواني اظهار کرد: تکرار کلمهاي به صورت ناآگاهانه توسط کودک که گفتار روان وي را دچار اختلال ميکند نارواني در گفتار خوانده ميشود.
وي نارواني گفتاري را اقتضاي سن کودکان در سنين 2 تا 5 سال دانست و در توضيح علت اين نارواني گفت: محدوديت واژگان کودک و عدم دسترسي و ضعف کودک به اصول نوشتاري و گفتاري باعث تکرار کلمات گفتار در کودک ميشود که نارواني را به وجود ميآورد.
شاه بداغي با ذکر اين مطلب که نارواني طبيعي در صورت برخورد مناسب و معقول والدين و خانواده با کودک به لکنت زبان تبديل نميشود و با انتقاد از رفتار والدين نسبت به اين کودکان افزود: برچسب لکنت زبان به کودکي که دچار نارواني طبيعي است باعث ميشود کودک براي خروج از وضعيت نارواني طبيعي تقلاها و کوششهاي نابجايي داشته باشد که در صورت عدم تسلط برگفتار، به لکنت تبديل ميشود.
عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران، تکرار در سطح کلمه، ناآگاهي کودک از تکرار کلمات، تعداد کم تکرار کلمات و عدم استرس و نگراني در نگاه و بيان کلمات را از ويژگيهاي نارواني طبيعي دانست.
وي با تاکيد بر اين مطلب که از هر تکرار و نارواني نيز نبايد به آساني گذشت، گفت: براي طبيعي بودن نارواني شاخص کمي وجود دارد که حدود 3 تا 5 درصد نارواني در گفتار طبيعي تعريف و در غير اين صورت لکنت خوانده ميشود.
اين کارشناس ارشد گفتاردرماني توصيه کرد: افرادي که دچار نارواني طبيعي هستند براي پيشگيري از تبديل به لکنت به يک مرکز گفتار درماني مراجعه كنند.
وي در پايان همکاري والدين و عدم فشار به کودک را نکته مهم و تأثيرگذار در درمان نارواني عنوان کرد و گفت: برچسبها و انگهايي که خانواده و جامعه به اين کودکان ميزنند ميتواند سبب لکنت و يا گوشهگيري فرد و کم شدن انگيزه براي بهبودي شود.
انتهاي پيام
نظرات