با وجود اتخاذ رويكرد تعاملي از سوي جمهوري اسلامي ايران كه به ويژه در بيانيه اخير تهران بازتاب يافته بود و تاكيد چندباره بازرسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بر صلح‌آميزبودن برنامه هسته‌يي ايران، شوراي امنيت در يك موضع‌گيري سياسي ديگر تحت فشار آمريكا و متحدانش، روز چهارشنبه درجلسه‌اي كه به منظور اعمال تحريم‌هاي جديد عليه ايران تشكيل شد، با 12 راي موافق، 2 راي مخالف و يك راي ممتنع، بدون رسيدن به اجماع، تحريم‌هاي جديدي را عليه جمهوري اسلامي ايران به تصويب رساند. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين جلسه تركيه و برزيل به قطعنامه حاوي تحريم‌هاي جديد عليه ايران راي منفي دادند و راي ممتنع نيز متعلق به لبنان بود. به گزارش ايسنا متن كامل اين قطعنامه ضد ايراني به شرح زير است: "شوراي امنيت، بيانيه رييس شورا، S/PRST/2006/15 و قطعنامه‌هاي (‌2006) ‌1696، (‌2006)‌1737 ، (‌2007) ‌1747، (‌2008) 1803، (‌2008) 1835 ، (‌2009) 1887 را يادآوري و بر مفادشان بار ديگر تاكيد مي‌كند؛ بار ديگر بر تعهدش در قبال معاهده منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌يي، لزوم پايبندي كامل همه كشورهاي عضو معاهده به همه الزاماتشان تاكيد مي‌كند و حق كشورهاي عضو براساس بندهاي I و II آن معاهده براي توسعه تحقيق، توليد و استفاده از انرژي هسته‌يي با اهداف صلح‌آميز و بدون تبعيض را يادآوري مي‌كند؛ قطعنامه شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي Gov/14/2006 را يادآوري مي‌كند كه عنوان مي‌كند حل مساله هسته‌يي ايران به تلاش‌هاي جهاني منع اشاعه منجر خواهد شد و اهداف خاورميانه عاري از تسليحات كشتار جمعي و از جمله ابزار پرتابي آنها را محقق مي‌سازد؛ با نگراني جدي اشاره مي‌كند همانطور كه در گزارشات ‌27 فوريه ‌2006 (GOV/2006/15)، ‌8 ژوئن 2006(GOV/2006/38) و 31 اوت2006 (GOV/2006/53) و 14 نوامبر 2006 (GOV/2006/64) و 22 فوريه 2007 (GOV/2007/8) و 23 مه 2007 (GOV/2007/122)، 30 اوت 2007 (GOV/2007/48) و 15 نوامبر 2007 (GOV/2007/58) و 22 فوريه 2008 (GOV/2008/4) و 26 مه 2008(GOV/2008/115) و 15 سپتامبر 22008 (GOV/2008/38) و 19 نوامبر 2008 (GOV/2008/59) و 19فوريه 2009 (GOV/2009/8) و 5 ژوئن 2009 (GOV/2009/35) و 28 اوت 2009 (GOV/2009/55) و 16 نوامبر 2009 (GOV/2009/74) و 18 فوريه 2010 (GOV/2010/10) و 31 مه 2010 (GOV/2010/28) مديركل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي تاييد شد، ايران تمام فعاليت‌هاي مربوط به غني‌سازي و بازفرآوري و پروژه‌هاي مربوط به آب سنگين را كه در قطعنامه ‌1696 ، ‌1737 و ‌1747 و 1803 مطرح شده بود، به طور كامل تعليق نكرده و نيز همكاري با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي را تحت پروتكل الحاقي از سر نگرفته است، با آژانس در رابطه با مسايل نگران‌كننده باقيمانده كه بايد روشن شود تا احتمال وجود جنبه‌هاي نظامي برنامه‌ هسته‌يي ايران حذف شود، همكاري نكرده است، و گام‌هاي ديگري كه مورد درخواست شوراي حكام بوده را بر نداشته است، و به شروط قطعنامه ‌1696، ‌1737 و ‌1747 و 1803شوراي امنيت كه براي اعتمادسازي ضروري است، پايبند نبوده است و خودداري ايران از برداشتن چنين گام‌هايي را سرزنش مي‌كند، تاكيد مي‌كند كه مسائل باقيمانده در صورتي مي‌تواند به بهترين صورت حل شود و اعتمادسازي نسبت به ماهيت كاملا صلح‌آميز برنامه هسته‌يي ايران حاصل شود كه ايران پاسخ مثبتي به درخواست‌هاي شوراي حكام و شوراي امنيت از تهران بدهد؛ با نگراني به نقش عناصر سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران، از جمله عناصري كه در ضميمه‌ي D و E قطعنامه‌ي 1737 و ضميمه‌ي 1 قطعنامه‌ي 1747 و ضميمه‌ي 2 اين قطعنامه آمده است، در فعاليت‌هاي هسته‌يي حساس مربوط به اشاعه و توسعه‌ي سيستم‌هاي حمل تسليحات هسته‌يي اشاره مي‌كند؛ با نگراني اشاره مي‌كند كه ايران با نقض وظايفش در زمينه‌ي تعليق همه‌ي فعاليت‌هاي مرتبط با غني‌سازي، يك تاسيسات غني‌سازي را در قم ساخته است و اينكه ايران تا سپتامبر سال 2009 به آژانس اطلاعي در اين باره نداده است كه اين با وظايف ايران تحت ترتيبات فرعي توافقنامه‌ي پادماني ناهماهنگي دارد؛ علاوه بر آن اشاره مي‌كند كه قطعنامه‌ي شوراي حكام آژانس (GOV/2009/82) كه ايران را به تعليق فوري ساخت و ساز در قم و روشن كردن هدف تاسيسات، روزشمار طراحي و ساخت تشويق مي‌كند و از ايران مي‌خواهد كه مطابق با درخواست آژانس تاييد كند كه تصميم براي ساخت يا دستور ساخت هيچگونه تاسيسات هسته‌يي ديگري كه هنوز به آژانس اعلام نشده است نگرفته است؛ با نگراني اشاره مي‌كند كه ايران اورانيوم را تا 20 درصد غني‌سازي كرده است و اين كار را بدون اطلاع دادن به آژانس بطوري كه زمان كافي براي تغيير فرآيندهاي پادماني موجود داشته باشد انجام داده است؛ با نگراني اشاره مي‌كند كه ايران درباره حق آژانس براي راستي‌آزمايي اطلاعات طرح كه ايران در پي كد 1 / 3 اصلاحيه ارايه كرده، وارد بحث شده است، و تاكيد مي‌كند كه براساس بند ‌39 توافقنامه پادمان ايران، كد ‌1 / 3 نمي‌تواند اصلاح شود يا به صورت يكجانبه به حالت تعليق درآيد و حق آژانس براي راستي‌آزمايي اطلاعات طرح ارائه شده به آن، حقي مستدام است كه به مرحله ساخت يا وجود مواد هسته‌يي در تاسيسات ارتباط ندارد، بار ديگر بر اراده‌اش براي تقويت اختيار آژانس بين‌المللي انرژي اتمي تاكيد مي‌كند، با جديت از نقش شوراي حكام آژانس حمايت مي‌كند، از آژانس به دليل تلاش‌هايش براي حل مسايل مهم باقيمانده مربوط به برنامه هسته‌يي ايران در طرح اقدام ميان دبيرخانه آژانس و ايران تقدير مي‌كند اين اعتقاد را مطرح مي‌كند كه تعليق مطرح شده در پاراگراف ‌2 قطعنامه ‌1737 و پايبندي كامل و قابل راستي‌آزمايي ايران به مطالبات مطرح شده از سوي شوراي حكام آژانس به راه حلي ديپلماتيك از طريق مذاكره‌ منجر مي‌شود كه تضمين مي‌كند برنامه هسته‌يي ايران داراي اهداف منحصرا صلح‌آميز است، بر اهميت تلاش‌هاي سياسي و ديپلماتيك براي يافتن راه‌حلي از طريق مذاكرات كه تضمين مي‌كند كه برنامه‌ي هسته‌يي ايران منحصرا براي مقاصد صلح‌آميز است تاكيد مي‌كند و در همين زمينه به تلاش‌هاي تركيه و برزيل براي انعقاد توافقنامه‌اي با ايران در زمينه‌ي راكتور تحقيقاتي تهران كه مي‌تواند يك اقدام اعتمادساز باشد اشاره مي‌كند؛ علاوه بر آن با توجه به تلاش‌هاي مذكور بر اهميت اينكه ايران به مسائل كليدي مرتبط با برنامه‌ي هسته‌يي‌اش بپردازد تاكيد مي‌كند؛ تاكيد مي‌كند كه چين، فرانسه، آلمان، فدراسيون روسيه، بريتانياي كبير و ايالات متحده مايلند اقدامات ملموس بيشتري را در خصوص كشف يك استراتژي كلي براي حل مساله هسته‌يي ايران از طريق مذاكره مبتني بر پيشنهادهايشان در ژوئن ‌2006 (S/2006/521) ‌و پيشنهادات ژوئن 2008 (INFCIRC/730) اتخاذ كنند، و تاييد اين كشورها را مبني بر اين يادآوري مي‌كند كه زماني كه اعتماد جامعه بين‌المللي به ماهيت منحصرا صلح آميز برنامه هسته‌يي ايران احيا شود، به همان روشي با آن برخورد خواهد شد كه با هر كشور غير دارنده سلاح هسته‌يي و عضو معاهده منع گسترش تسليحات هسته‌يي رفتار مي‌شود؛ از رهنمود انجام گرفته از سوي نيروي ضربت اقدامات‌ مالي (FATF) براي كمك به كشورها در اجراي الزامات مالي‌شان تحت قطعنامه ‌1737 و 1803 استقبال مي‌كند و به ويژه لزوم هوشيار بودن در زمينه‌ي تعاملاتي كه بانك‌هاي ايران از جمله بانك مركزي ايران در آن دخالت دارد را يادآوري مي‌كند تا اجازه ندهد چنين تعاملاتي به فعاليت‌هاي هسته‌يي حساس مرتبط با اشاعه يا توسعه‌ي سيستم‌هاي حمل تسليحات هسته‌يي كمكي كند؛ تاييد مي‌كند كه دسترسي به انرژي متنوع و قابل اعتماد براي رشد و توسعه‌ي مداوم الزامي است و در عين حال به ارتباط احتمالي بين درآمدهاي ايران چه از بخش انرژي آن حاصل مي‌شود و تامين بودجه براي فعاليت‌هاي هسته‌يي حساس مرتبط با اشاعه اشاره مي‌كند و علاوه بر آن اشاره دارد كه تجهيزات فرآوري شيميايي و مواد لازم براي صنعت پتروشيمي با تجهيزات و مواد لازم براي برخي فعاليت‌هاي حساس هسته‌يي مرتبط با چرخه‌ي سوخت نقاط مشتركي دارد؛ به حق كشورها و الزامات آنها در رابطه با تجارت بين‌الملل احترام مي‌گذارد؛ يادآوري مي‌كند كه حقوق درياها كه در كنوانسيون حقوق درياهاي سازمان ملل (1982) منعكس شده است چارچوب قانوني مرتبط با فعاليت‌هاي دريايي را شرح مي‌دهد؛ خواستار تصويب معاهده‌ي منع جامع آزمايشات هسته‌يي توسط ايران در يك تاريخ زودهنگام مي‌شود؛ مصمم است با اتخاذ اقدامات مناسب براي ترغيب ايران به پايبندي به قطعنامه‌هاي ‌1696، ‌1737، ‌1747 و 1803 و مطالبات آژانس، به تصميماتش ترتيب اثر دهد و نيز توسعه فن‌آوري‌هاي حساس در ايران در حمايت از برنامه‌هاي هسته‌يي و موشكي اين كشور را تا زماني كه شوراي امنيت تشخيص دهد اهداف اين قطعنامه‌ها برآورده شده، محدود كند؛ از خطرات اشاعه كه برنامه هسته‌يي ايران به همراه دارد نگران است و به ضرورت مسووليت اوليه‌اش تحت منشور سازمان ملل براي حفظ صلح و امنيت بين‌المللي واقف است؛ تاكيد مي‌كند كه هيچ يك از مفاد اين توافقنامه كشورها را به اتخاذ اقدامات يا فعاليت‌هايي كه از دامنه اين قطعنامه فراتر مي‌رود، از جمله استفاده از زور يا تهديد زور، مجبور نمي‌كند؛ براساس بند ‌41 فصل VII منشور سازمان ملل اقدام مي‌كند: 1- تاييد مي‌كند كه ايران تاكنون در برآوردن مطالبات شوراي حكام آژانس قصور كرده و از قطعنامه‌هاي 1696، ‌1737، ‌1747 و 1803 پيروي نكرده است؛ ‌2- تاكيد مي‌كند كه ايران بايد بدون تاخير بيشتر گام‌هاي مورد درخواست شوراي حكام آژانس در قطعنامه ‌Gov/2006/14 و ‌Gov/2006/82 را كه براي اعتمادسازي نسبت به ماهيت منحصرا صلح‌آميز برنامه هسته‌يي‌اش، حل مسايل مهم باقيمانده و رفع نگراني‌هاي جدي درباره ساخت تاسيات غني‌سازي در قم كه با نقض وظايفش در زمينه تعليق همه فعاليت‌هاي مرتبط با غني‌سازي همراه مي‌باشد ضروري است، بردارد و در اين چارچوب بر تصميمش مبني بر اينكه ايران بايد بدون تاخير گام‌هاي مورد درخواست پاراگراف ‌2 قطعنامه ‌1737 را بردارد، 3- تاكيد مي‌كند كه ايران بايد همكاري كاملي در همه‌ي مسائل باقيمانده به ويژه مسائلي كه موجب نگراني‌هايي درباره احتمال وجود ابعاد نظامي در برنامه هسته‌يي ايران مي‌شود، داشته باشد و از جمله بدون هرگونه تاخيري دسترسي به همه سايت‌ها، تجهيزات، اشخاص و اسنادي كه آژانس درخواست آن را داده است، فراهم كند؛ (شوراي امنيت) بر اهميت اطمينان از اينكه آژانس همه منابع و اجازه لازم براي تحقق وظيفه‌اش در ايران را در اختيار دارد تاكيد مي‌كند؛ 4- از مديركل آژانس مي‌خواهد همه‌ي گزارشات خود درباره اجرايي‌شدن پادمان‌ها در ايران را به شوراي امنيت منتقل كند؛ 5- تصميم مي‌گيرد كه ايران بايد بدون تاخير و بدون پيش‌شرط به طور كامل از توافقنامه پادماني آژانس پيروي كند و از جمله كد اصلاحيه 3/1 ترتيبات فرعي توافقنامه پادماني را اجرايي كند؛ (شوراي امنيت) از ايران مي‌خواهد كه صرفا مطابق با شروط پروتكل الحاقي توافقنامه‌ي پادماني آژانس كه در 18 دسامبر 2003 آن را امضاء كرد، عمل كند، از ايران مي‌خواهد كه بلافاصله پروتكل الحاقي را تصويب كند و بار ديگر تائيد مي‌كند كه مطابق با ماده‌هاي 24 و 39 توافقنامه پادمان‌هاي ايران، توافقنامه‌ي پادمانهاي ايران و ترتيبات فرعي آن از جمله كد اصلاحيه‌ي 3/1 نمي‌تواند به طور يكجانبه توسط ايران اصلاح شود يا تغيير كند و اشاره مي‌كند كه هيچگونه مكانيزمي در توافقنامه پادماني براي تعليق هر يك از شروط ترتيبات فرعي وجود ندارد؛ 6- بار ديگر تاكيد مي‌كند كه مطابق با تعهدات ايران تحت قطعنامه‌هاي قبلي مبني بر تعليق همه‌ي فعاليت‌هاي مربوط به بازفراوري، آب سنگين و غني‌سازي، ايران نبايد ساخت هرگونه تاسيسات مرتبط با بازفرآوري، غني‌سازي اورانيوم يا آب سنگين را آغاز كند و بايد از تداوم هرگونه ساخت تاسيسات مرتبط با بازفرآوري، غني‌سازي اورانيوم يا آب سنگين كه هم‌اكنون جريان دارد خودداري كند؛ 7- تصميم مي‌گيرد كه ايران نبايد سهمي در هرگونه فعاليت تجاري در يك كشور ديگر كه مربوط به استخراج اورانيوم، توليد يا استفاده از مواد و فن‌آوري‌هاي هسته‌يي كه در فهرست INFCIRC/254/Rev.9 بخش اول، به ويژه فعاليت‌هاي مربوط به غني‌سازي اورانيوم و بازفرآوري، همه فعاليت‌هاي آب سنگين يا فناوري‌هاي مربوط به موشك‌هاي بالستيك با قابليت حمل تسليحات هسته‌يي است، داشته باشد؛ و علاو بر آن تصميم مي‌گيرد كه همه‌ي كشورها بايد چنين سرمايه‌گذاري را كه تحت اختيار ايران، توابع آن و عناصري كه در ايران جا دارند، يا در حوزه‌ي اختيار ايران قرار مي‌گيرند، يا توسط اشخاص يا عناصري كه به نفع ايران يا به دستور آن عمل مي‌كنند، يا توسط عناصري كه تحت مالكيت يا كنترل آن‌ها قرار دارند انجام مي‌گيرد، منع كنند؛ 8- تصميم مي‌گيرد كه همه كشورها بايد از تامين، فروش يا انتقال مستقيم يا غيرمستقيم [آنچه در پي مي‌آيد] از طريق قلمروشان يا به وسيله اتباع‌شان يا با استفاده از كشتي‌ها يا هواپيماهاي حامل پرچم‌شان يا براي استفاده در ايران يا به نفع ايران، چه منشاء آن در قلمروشان باشد و چه نباشد، جلوگيري كنند: تانك‌هاي جنگي، ماشين‌هاي مسلح جنگي، سيستم‌هاي بزرگ خمپاره‌انداز، هواپيماهاي جنگي، هليكوپترهاي تهاجمي، ناوهاي جنگي، موشك‌ها يا سيستم‌هاي موشكي كه براي اهداف ذكر شده در تسليحات متعارف ثبت شده در سازمان ملل در نظر گرفته شده‌اند، يا مواد مربوط به آن از جمله قطعات يدكي، يا اقلامي كه شوراي امنيت يا كميته ايجاد شده در پي قطعنامه ‌1737تشخيص مي‌دهد؛ [شوراي امنيت] علاوه بر آن تصميم مي‌گيرد كه همه كشورها بايد از ارايه آموزش فني، خدمات يا منابع مالي، راهنمايي، ساير خدمات يا كمك‌هاي مرتبط با تامين، فروش، انتقال، توليد و استفاده از همه تسليحات ديگر و مواد مربوطه از طريق قلمروشان يا به وسيله اتباع‌شان جلوگيري كنند ، و بر همين اساس از همه كشورها مي‌خواهد كه بر روي تامين، فروش، انتقال، توليد و استفاده از همه تسليحات ديگر و مواد مربوطه هوشياري به خرج داده و محدوديت اعمال كنند؛ 9- تصميم‌ مي‌گيرد كه ايران نبايد دست به هرگونه فعاليتي در رابطه با موشك‌هاي بالستيك كه قابليت حمل تسليحات هسته‌يي را دارند از جمله پرتاب كننده‌هايي كه از فناوري موشك بالستيك استفاده مي‌كنند، بزند و اينكه كشورها بايد همه‌ي اقدامات لازم را اتخاذ كنند تا مانع انتقال فناوري يا كمك فني به ايران در رابطه با چنين فعاليت‌هايي شوند؛ ‌10- تصميم مي‌گيرد كه همه كشورها بايد اقدامات لازم را اتخاذ كنند تا از ورود يا عبور افراد معرفي شده در ضميمه C،D وE قطعنامه 1737، ضميمه 1 قطعنامه 1747، ضمايم 1 و 2 قطعنامه 1803 و ضمايم 1 و 2 اين قطعنامه و نيز اشخاص بيشتري كه شوراي امنيت يا كميته پيرو پاراگراف 10 قطعنامه 1737 معرفي كرده‌اند، جلوگيري كنند، غير از مواردي كه چنين ورود يا عبوري براي ارايه اقلامي به ايران باشد كه در زيرپاراگراف‌هاي3 (i)(b) و و (ii) قطعنامه ‌1737 و مطابق با پاراگراف 3 قطعنامه 1737 آمده است، و تاكيد دارد كه هيچ چيزي در اين پاراگراف نبايد يك كشور را به جلوگيري از ورود اتباعش به قلمرواش كند؛ (شورا) تصميم مي‌گيرد كه اقدامات تحميلي اين پاراگراف نبايد در جايي به كار برود كه كميته بر مبناي مورد به مورد تشخيص مي‌دهد چنين سفري به دلايل نياز بشردوستانه از جمله الزامات مذهبي توجيه‌پذير است يا در جايي كه كميته نتيجه مي‌گيرد كه يك استثنا اهداف قطعنامه فعلي را از جمله در جايي كه به ماده 15 منشور آژانس مربوط است، به پيش مي‌برد؛ ‌11- تصميم مي‌گيرد كه تدابير مشخص شده در پاراگراف‌هاي ‌12، ‌13، ‌14 و ‌15 قطعنامه ‌1737 بايد همچنين براي اشخاص و شركت‌هايي كه در ضميمه‌هاي يك اين قطعنامه برشمرده مي‌شوند و هر شخص يا شركتي كه به نفع آنها يا به دستورشان كار مي‌كند و شركت‌هايي كه تحت مالكيت يا كنترل آنها باشد، از جمله از طرق غيرقانوني، و اشخاص و شركت‌هايي كه شورا يا كميته تشخيص مي‌دهند كه به اشخاص و شركت‌هاي معرفي شده در فرار از تحريم‌ها يا نقض شروط قطعنامه‌هاي ‌1737، ‌1747، 1803 و يا اين قطعنامه كمك مي‌كند، به كار رود؛ 12- تصميم مي‌گيرد كه تدابير مشخص شده در پاراگراف‌هاي ‌12، ‌13، ‌14 و ‌15 قطعنامه ‌1737 بايد همچنين براي اشخاص و شركت‌هاي وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران و هر شخص يا شركتي كه به نفع آنها يا به دستورشان كار مي‌كند و شركت‌هايي كه تحت مالكيت يا كنترل آنها باشد، از جمله از طرق غيرقانوني، و به كار رود، و از همه كشورها مي‌خواهد در زمينه همه تعاملات مربوط به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران كه مي‌تواند به فعاليت‌هاي هسته‌يي حساس مرتبط با اشاعه يا توسعه‌ي سيستم‌هاي حمل تسليحات هسته‌يي كمك كند هوشيار باشند؛ 13- تصميم‌ مي‌گيرد كه به خاطر اقدامات مشخص شده در پاراگراف‌هاي 3، 4،5، 6 و 7 قطعنامه 1737، فهرست اقلام ذكر شده در INFCIRC/254/Rev.9 بخش اول و INFCIRC/254/Rev.7 بخش دوم بايد جايگزين فهرست اقلام ذكر شده در S/2006/814 و هرگونه اقلام ديگري كه كشوري تشخيص مي‌دهد كه مي‌تواند به فعاليت‌هاي مرتبط با غني‌سازي، بازفرآوري يا آب سنگين و يا توسعه سيستم‌هاي حمل تسليحات هسته‌يي كمك كند، شود؛ (شوراي امنيت) علاوه بر آن تصميم مي‌گيرد كه به خاطر اقدامات ذكر شده در پاراگراف‌هاي 3، 4،5، 6 و 7 قطعنامه 1737فهرست اقلام موجود در S/2010/263 بايد جايگزين فهرست اقلام ذكر شده در S/2006/815 شود. ‌14- از همه كشورها مي‌خواهد مطابق با اختيارات حقوقي ملي‌ و قانون‌گذاري‌شان و مطابق با حقوق بين‌الملل به ويژه حقوق درياها و توافقات هواپيمايي غيرنظامي بين‌المللي، و در صورتيكه كشور مربوطه اطلاعاتي دارد كه دلايل منطقي براي اين باور كه آن محموله شامل اقلامي است كه تامين، فروش، انتقال يا صادرات آن تحت پاراگراف‌هاي 3، 4 يا 7 قطعنامه ‌1737، پاراگراف‌ 5 قطعنامه ‌1747، پاراگراف‌ 8 قطعنامه 1803 يا پاراگراف‌هاي 8 يا 9 اين قطعنامه ممنوع است فراهم مي‌كند همه محموله‌هايي را كه به ايران ارسال يا از ايران وارد مي‌شود در قلمروش از جمله در بندرگاه‌ها و فرودگاه‌ها بازرسي كند؛ ‌15- اشاره مي‌كند كه كشورها مي‌توانند مطابق با قوانين بين‌المللي به ويژه حقوق درياها خواستار بازرسي كشتي‌ها در دريا با اجازه كشوري كه پرچمش روي كشتي است شوند و از همه كشورها مي‌خواهد در صورتيكه اطلاعاتي وجود دارد كه دلايل منطقي براي اين باور كه آن محموله شامل اقلامي است كه تامين، فروش، انتقال يا صادرات آن تحت پاراگراف‌هاي 3، 4 يا 7 قطعنامه ‌1737، پاراگراف‌ 5 قطعنامه ‌1747، پاراگراف‌ 8 قطعنامه 1803 يا پاراگراف‌هاي 8 يا 9 اين قطعنامه ممنوع است فراهم مي‌كند همكاري كنند؛ 16- تصميم مي‌گيرد كه به همه‌ي كشورها اجازه دهد كه (از طريق نابودي، از كار انداختن، ذخيره يا انتقال به كشور مبدا يا مقصد) اقلامي را كه تامين، فروش، انتقال يا صادرات آن در پاراگراف‌هاي 3، 4 يا 7 قطعنامه 1737، پاراگراف 5 قطعنامه 1747، پاراگراف 8 قطعنامه 1803 يا پاراگراف‌هاي 8 يا 9 اين قطعنامه كه پيرو پاراگراف‌هاي 14 يا 15 اين قطعنامه در بازرسي‌ها مشخص شده‌اند، ممنوع شده است تصرف كرده و از شر آن خلاص شوند، به‌ طوريكه با وظايف آن‌ها تحت قطعنامه‌هاي اجرايي شوراي امنيت از جمله قطعنامه 1540 (2004) و نيز هرگونه وظايفي كه كشورهاي عضو معاهده ان‌.پي‌.تي دارند، ناهماهنگ نباشد؛ (شوراي امنيت) تصميم مي‌گيرد كه همه‌ي كشورها بايد در چنين اقداماتي همكاري كنند؛ 17- از هر كشوري كه وظيفه بازرسي را پيرو پاراگراف‌هاي 14 يا 15 بالا بر عهده مي‌گيرد، مي‌خواهد كه ظرف پنج روز كاري گزارش مكتوب اوليه خود را كه به ويژه شامل توضيحي درباره دلايل بازرسي‌ها، نتايج اين بازرسي‌ها و اينكه آيا همكاري لازم انجام گرفته يا خير، و اينكه آيا اقلام ممنوع شده براي انتقال يافت شد يا خير، است به كميته تحويل دهد؛ (شوراي امنيت) علاوه بر آن از كشورها مي‌خواهد كه بعدها يك گزارش مكتوب ديگر را كه شامل جزئيات مربوط به بازرسي، توقيف و خلاص شدن از شر آن اقلام و نيز جزئيات مربوط به انتقال از جمله توصيف اقلام، مبدا آن‌ها و مقصد مربوطه است، در صورتي كه در گزارش اوليه موجود نباشد به كميته تحويل دهند؛ 18- تصميم مي‌گيرد كه همه كشورها بايد تامين خدمات سوختگيري، همچون ارائه سوخت يا ذخاير، يا خدمات‌دهي‌هاي ديگر را به كشتي‌هاي تحت مالكيت يا قرارداد ايران، از جمله كشتي‌هاي پروانه‌دار، را توسط اتباع‌شان يا از قلمروشان ممنوع كنند، مشروط بر اينكه كه اطلاعاتي وجود داشته باشد كه دلايلي منطقي براي اين باور كه آن محموله شامل اقلامي است كه تامين، فروش، انتقال يا صادرات آن تحت پاراگراف‌هاي 3، 4 يا 7 قطعنامه 1737، پاراگراف 5 قعطنامه 1747، پاراگراف 8 قطعنامه 1803 يا پارگراف‌هاي 8 يا 9 اين قطعنامه ممنوع است،‌ فراهم كنند؛ مگر اينكه تامين چنين خدماتي براي مقاصد انسان دوستانه لازم باشد يا تا زماني كه محموله بازرسي، تصرف و در صورت لزوم كنار گذاشته مي‌شود؛ (شوراي امنيت) تاكيد مي‌كند كه هدف اين پاراگراف تاثير گذاشتن بر فعاليت‌هاي اقتصادي نيست؛ 19- تصميم مي‌گيرد كه اقدامات مشخص شده در پاراگراف‌هاي 12، 13، 14 و 15 قطعنامه 1737 علاوه بر آن در زمينه‌ي عناصر خطوط كشتيراني جمهوري اسلامي ايران كه در ضميمه 3 مشخص شد و هرگونه شخص يا عنصري كه به نفع آنها يا به دستور آنها عمل مي‌كنند، و به عناصري كه تحت مالكيت يا كنترل آن‌ها قرار دارند از جمله عناصري كه از طريق ابزار غيرقانوني به دست آمده است، و يا شورا يا كميته تشخيص مي‌دهد كه به آن‌ها در فرار كردن از تحريم‌ها و يا نقض شروط مربوط به قطعنامه‌هاي 1737، 1747، 1803 يا قطعنامه فعلي كمك كرده است نيز كاربرد دارد؛ 20- از همه كشورهاي عضو مي‌خواهد كه هرگونه اطلاعات موجود درباره انتقالات يا فعاليت‌هاي بخش محموله ايران اير يا كشتي‌هاي تحت مالكيت يا فعاليت خطوط كشتيراني جمهوري اسلامي ايران و ساير شركت‌هايي كه ممكن است با هدف اجتناب از تحريم‌ها و يا نقض شروط مربوط به قطعنامه‌هاي 1737، 1747، 1803 يا قطعنامه فعلي توسط آنها استخدام شده باشند، را به كميته ارائه كنند و اين شامل نامگذاري مجدد يا ثبت مجدد هواپيماها،‌ كشتي‌ها يا ناوها مي‌شود؛ (شوراي امنيت) از كميته مي‌خواهد كه اين اطلاعات را به طور گسترده در دسترس قرار دهد؛ 21- از همه كشورها مي‌خواهد كه علاوه بر اجرايي كردن وظايف‌شان پيرو قطعنامه‌هاي 1737، 1747، 1803 يا قطعنامه فعلي، مانع ارائه خدمات مالي از جمله بيمه يا بيمه مجدد يا انتقال هرگونه دارايي يا منابع مالي از طريق توابع آنها يا از قلمروشان يا از طريق توابع يا سازمان‌هايي كه تحت قوانين‌شان سازماندهي شده‌اند (از جمله شعبه‌هاي خارج از كشور) يا اشخاص يا موسسات مالي موجود در قلمروشان شوند، مشروط بر اينكه كه اطلاعاتي وجود داشته باشد مبني بر اينكه چنين خدمات، دارايي‌ها يا منابعي مي‌تواند به فعاليت‌هاي حساس هسته‌يي ايران در زمينه‌ي اشاعه يا توسعه‌ي سيستم‌هاي حمل تسليحات هسته‌يي كمك كند؛ اين كار مي‌تواند از طريق انسداد هرگونه منابع يا دارايي‌هاي مالي يا ديگر دارايي‌هاي موجود در قلمروشان يا دارايي‌هايي كه از اين پس در حوزه‌ي اختيار آنها قرار مي‌گيرد و به چنين برنامه‌ها يا فعاليت‌هايي وابسته است، و اتخاذ نظارت بيشتر براي جلوگيري از چنين تعاملاتي مطابق با قوانين و اختيارات ملي‌شان، انجام گيرد؛ 22- تصميم مي‌گيرد كه همه كشورها بايد از توابع، افراد تحت حوزه اختيارشان و شركت‌هايي كه در قلمرو آنان يا تحت حوزه اختيارشان قرار دارند، بخواهند كه هنگام تجارت با عناصر وابسته به ايران يا تحت حوزه اختيار ايران از جمله عناصر وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران و خطوط كشتيراني جمهوري اسلامي ايران و هرگونه فرد يا عنصري كه به نفع آنها يا به دستور آنها عمل مي‌كنند، و به عناصري كه تحت مالكيت يا كنترل آن‌ها قرار دارند، از جمله عناصري كه از طريق ابزار غيرقانوني به دست آمده‌اند، هوشياري به خرج دهند، مشروط بر اينكه اطلاعاتي وجود داشته باشد مبني بر اينكه اين روابط تجاري مي‌تواند به فعاليت‌هاي حساس هسته‌يي ايران در زمينه‌ي اشاعه يا توسعه‌ي سيستم‌هاي حمل تسليحات هسته‌يي و يا نقض قطعنامه‌هاي 1737، 1747، 1803 يا قطعنامه فعلي كمك كند؛ 23- از همه كشورها مي‌خواهد كه اقدامات مناسب را اتخاذ كنند تا مانع باز شدن شعبه‌ها، توابع يا دفاتر نمايندگي جديد بانك‌هاي ايراني در قلمروشان شوند و علاوه بر آن بانك‌هاي ايراني را از گشودن شركت‌هاي سهام مشترك و مالكيت يا برقراري يا حفظ روابط با بانك‌هاي تحت حوزه اختيارشان بازدارند تا مانع ارائه خدمات مالي شوند؛ مشروط بر اينكه كه اطلاعاتي وجود داشته باشد مبني بر اينكه چنين فعاليت‌هايي مي‌تواند به فعاليت‌هاي حساس هسته‌يي ايران در زمينه‌ي اشاعه يا توسعه‌ي سيستم‌هاي حمل تسليحات هسته‌يي كمك كند؛ 24- از كشورها مي‌خواهد كه اقدامات مناسب را اتخاذ كنند تا اجازه ندهند موسسات مالي تحت قملروشان يا تحت حوزه اختيارشان دفاتر نمايندگي يا شركت‌هاي تابع يا حساب‌هاي بانكي را در ايران باز كنند، مشروط بر اينكه كه اطلاعاتي وجود داشته باشد مبني بر اينكه چنين خدماتي مي‌تواند به فعاليت‌هاي حساس هسته‌يي ايران در زمينه‌ي اشاعه يا توسعه‌ي سيستم‌هاي حمل تسليحات هسته‌يي كمك كند؛ 25- نقض ممنوعيت‌هاي پاراگراف 5 قطعنامه 1747 را كه از زمان تصويب قطعنامه 1747 به كميته گزارش شده است، محكوم مي‌كند و از كشورهايي كه براي واكنش نشان دادن به اين نقض‌ها و گزارش آنها به كميته دست به كار شده‌اند، تشكر مي‌كند؛ 26- به كميته دستور مي‌دهد كه به نقض اقدامات ذكر شده در قطعنامه‌هاي 1737، 1747، 1803 و اين قطعنامه پاسخ موثري دهد و يادآوري مي‌كند كه كميته مي‌تواند افراد و عناصري را كه به افراد يا عناصر مشخص شده در زمينه‌ي اجتناب از تحريم‌ها يا نقض شروط ذكر شده در اين قطعنامه‌ها كمك كرده‌اند، در فهرست سياه قرار دهند؛ 27- تصميم مي‌گيرد كه كميته بايد تلاش‌هايش براي ارتقاي اجراي كامل قطعنامه‌هاي 1737، 1747، 1803 و اين قطعنامه از جمله از طريق يك برنامه‌ي كاري كه پيروي،‌ تحقيقات، برقراري ارتباط ، گفتگو، كمك و همكاري را پوشش مي‌دهد، افزايش دهد؛ اين برنامه كاري بايد در عرض 45 روز پس از تصويب اين قطعنامه به شوراي امنيت ارائه شود؛ 28- تصميم مي‌گيرد كه دستور كميته كه در پارگراف 18 قطعنامه 1737 ذكر شد و درپاراگراف 14 قطعنامه 1803 اصلاح شد، مي‌تواند علاوه بر آن در زمينه اقداماتي كه در اين قطعنامه ذكر مي‌شود، از جمله دريافت گزارش از كشورها كه پيرو پاراگراف 7 بالا ارائه مي‌شود، كاربرد داشته باشد؛ 29- از دبير كل مي‌خواهد كه براي يك مدت اوليه‌ي يك ساله پس از مشورت با كميته، گروهي از هشت كارشناس ("هيات كارشناسان") را تحت سرپرستي كميته گرد هم آورد تا وظايف زير را انجام دهند: الف – كمك به كميته در انجام وظايف و دستورش كه در پاراگراف 18 قطعنامه 1737 و پاراگراف 28 اين قطعنامه آمده است؛ ب - جمع‌آوري، بررسي و تحليل اطلاعات دريافت شده از كشورها در رابطه با نهادهاي سازمان ملل و ساير گروه‌ها در زمينه‌ي اجرايي شدن اقدامات ذكر شده در قطعنامه‌هاي 1737، 1747، 1803 و اين قطعنامه به ويژه نمونه‌هاي عدم همكاري؛ پ- ارائه توصيه‌هايي در زمينه‌ي اقداماتي كه شوراي امنيت يا كميته يا كشورها مي‌توانند براي بهبود اجرايي شدن اقدامات مربوطه در نظر بگيرند؛ ت – فراهم كردن يك گزارش موقتي درباره فعاليتش به شورا كه نبايد ديرتر از 90 روز پس از انتصاب هيات ارائه شود و يك گزارش نهايي به شورا كه نبايد ديرتر از 30 روز قبل از اتمام دستور كارش ارائه شود و بايد شامل يافته‌ها و توصيه‌هايش باشد؛ 30- از همه كشورها،‌ نهادهاي مربوطه سازمان ملل و ساير گروه‌هاي علاقه‌مند مي‌خواهد كه همكاري كاملي با كميته و هيات كارشناسان داشته باشند و به ويژه هرگونه اطلاعاتي را كه درباره اجرايي شدن اقدامات ذكر شده در قطعنامه‌هاي 1737، 1747، 1803 و اين قطعنامه در اختيار دارند، به ويژه نمونه‌هاي عدم همكاري را، ارائه كنند. 31- از همه كشورها مي‌خواهد كه در عرض 60 روز پس از تصويب اين قطعنامه،‌ گام‌هايي را با هدف اجرايي كردن مقصر پاراگراف‌هاي 7، 8،‌9، 10، 11، 12، 13، 14، 15، 16، 17،‌18،‌18،‌19، 21، 21،‌23 و 24 اتخاذ كرده‌اند به كميته گزارش دهند؛ 32- بر تمايل چين، فرانسه،‌ آلمان،‌فدراسيون روسيه، بريتانياي كبير و ايالات متحده آمريكا براي افزايش تلاش‌هاي ديپلماتيك به منظور ارتقاي گفتگو و مشورت، از جمله با هدف از سرگيري گفتگوي بدون پيش‌شرط با ايران درباره برنامه هسته‌يي‌اش كه آخرين مورد آن 1 اكتبر سال 2009 در ژنو بود، و به منظور يافتن يك راه‌حل جامع،‌ درازمدت و مناسب براي اين مسئله بر مبناي پيشنهاد چين، فرانسه، آلمان،‌ فدراسيون روسيه، بريتانياي كبير و ايالات متحده آمريكا در تاريخ 14 ژوئن سال 2008 كه موجبات توسعه‌ي روابط و همكاري بيشتر با ايران را بر مبناي احترام متقابل و برقراري اعتماد بين‌المللي نسبت به ماهيت منحصرا صلح‌آميز برنامه‌ي هسته‌يي ايران و آغاز مذاكرات رسمي با ايران بر مبناي پيشنهاد ژوئن سال 2008 را فراهم مي‌كند، و تصديق مي‌كند كه پيشنهاد ژوئن 2008 همان طور كه در ضميمه IV اين قطعنامه آمده است، همچنان بر روي ميز است؛ 33- نماينده عالي اتحاديه اروپا در امور خارجي و سياست امنيتي را به تداوم ارتباط با ايران در حمايت از تلاش‌هاي سياسي و ديپلماتيك براي يافتن راه‌حلي از طريق مذاكره، از جمله پيشنهادات مربوطه از جانب چين، فرانسه، آلمان، فدراسيون روسيه،‌ بريتانياي كبير و ايالات متحده آمريكا با نظر به ايجاد شرايط ضروري از سرگيري گفتگوها ترغيب مي‌كند و ايران را به ارايه واكنش مثبت به اين پيشنهادات ترغيب مي‌كند؛ 34- از مديركل آژانس به خاطر پيشنهادش در 21 اكتبر سال 2009 درباره پيش‌نويس توافقنامه بين آژانس و دولت‌هاي فرانسه، جمهوري اسلامي ايران و فدراسيون روسيه براي همكاري در تضمين سوخت هسته‌يي يك راكتور تحقيقاتي به منظور تامين سوخت هسته‌يي راكتور تحقيقاتي تهران تقدير مي‌كند و ابراز تاسف مي‌كند كه ايران پاسخ سازنده‌اي به پيشنهاد 21 اكتبر سال 2009 نداده است و آژانس را تشويق مي‌كند كه به دنبال كردن چنين اقداماتي با هدف اعتمادسازي كه با پيش‌برد قطعنامه‌هاي شوراي امنيت انسجام دارد، ادامه دهد؛ ‌35- بر اهميت اتخاذ تدابير ضروري از جانب همه كشورها از جمله ايران براي اطمينان از اين امر تاكيد مي‌كند كه هيچ ادعاي خسارتي نبايد به درخواست دولت ايران يا هر شخص و شركتي در ايران يا اشخاص و شركت‌هاي نامبرده شده در پي قطعنامه ‌1737 و قطعنامه‌هاي مربوطه، يا هر شخصي كه از طريق يا به نفع اين چنين شخص و شركتي ادعاي خسارتي داشته باشد، در رابطه با هر قرارداد يا تبادل ديگري كه انجام آن به دليل اقدامات اعمال‌شده به وسيله قطعنامه فعلي، قطعنامه ‌1737 و ‌1747 منع شده، مطرح شود؛ ‌36- ظرف ‌90 روز گزارش ديگري را از مديركل آژانس درباره اينكه آيا ايران تعليق كامل و پايدار همه فعاليت‌هاي ذكر شده در قطعنامه ‌1737 را اجرا كرده است يا خير و نيز روند پايبندي ايران به همه گام‌هاي مورد درخواست شوراي حكام و ديگر شروط قطعنامه ‌1737، ‌1747 ، 1803 و اين قطعنامه به شوراي حكام آژانس و به موازات آن براي ملاحظه به شوراي امنيت مي‌خواهد؛ ‌37- دوباره تاكيد مي‌كند كه بايد اقدامات ايران در راستاي گزارشي كه در پاراگراف 36 بالا به آن اشاره شد را بازنگري كند در عرض 90 روز ارايه كند و : (a) (شوراي امنيت) اجراي اين اقدامات را در صورتي و براي مدتي كه ايران تمامي فعاليت‌هاي مربوط به غني‌سازي و بازفرآوري از جمله تحقيق و توسعه را آنطور كه مورد تاييد آژانس قرار گيرد، تعليق كند، به حالت تعليق در مي‌آورد تا اجازه مذاكرات با حسن‌نيت را در راستاي رسيدن به نتيجه قابل پذيرش سريع و دوجانبه بدهد؛(b) شورا بايد به اقدامات مشخص شده در پاراگراف‌هاي ‌3، ‌4، ‌5، ‌6، ‌7 و ‌12 قطعنامه ‌1737 و نيز پاراگراف‌هاي ‌2، ‌4، ‌5، ‌6 و ‌7 قطعنامه ‌1747 و پاراگراف‌هاي ‌3، ‌5، ‌7، ‌8، ‌9، ‌10 و ‌11 قطعنامه 1803 و پاراگراف‌هاي 7، 8،‌9، 10، 11، 12، 13، 14، 15، 16، 17،‌18،‌18،‌19، 21، 21،‌23 و 24 بالا به محض آن پايان دهد كه در پي دريافت اين گزارشي كه در پاراگراف بالا به آن اشاره شد، تشخيص دهد كه ايران به طور كامل به الزاماتش تحت قطعنامه‌هاي مربوطه شوراي امنيت پايبند بوده و مطالبات شوراي حكام آژانس آنطور كه مورد تاييد شورا قرار گيرد را برآورده كرده است؛ (c ) در صورتي كه اين گزارش نشان دهد كه ايران به قطعنامه ‌1696، ‌1737، ‌1747، 1803و اين قطعنامه پايبند نبوده، شورا بايد اقدامات مناسب بيشتري را تحت بند ‌41 فصل VII منشور سازمان ملل تصويب كند تا ايران را به پايبندي به اين قطعنامه‌ها و مطالبات آژانس ترغيب كند؛ (شوراي امنيت) تاكيد مي‌كند كه تصميمات بيشتر در صورتي كه چنين تدابير بيشتري لازم باشد، الزامي خواهد بود؛ ‌38- تصميم مي‌گيرد همچنان اين موضوع را دنبال كند». به گزارش ايسنا، در پيوست‌هاي اين قطعنامه به اسامي ‌18 فرد و ‌12 شركت به عنوان افراد و شركت‌هايي كه تحت تحريم قرار گرفته‌اند اشاره شده است. انتهاي پيام