به گزارش ایسنا، ماهور لیاقت افزود: جلوگیری از ابتلای نوجوانان و جوانان به مصرف مواد مخدر نوعی علاج واقعه قبل از وقوع حادثه بوده و اعتیاد به مواد شیمیایی و صنعتی نوعی بیماری اجتماعی، سیاسی، روانی، خانوادگی و جسمی غیر قابل علاج و صعب العلاج است که تنها راه درمان آن، پیشگیری است.
وی با بیان اینکه در نظام آموزشی فعلی تمرکز اصلی برفراگیری و رشد تحصیلی دانش‌آموزان است تا جنبههای دیگر شخصیت آنان، اظهار کرد: به طور کلی در مدارس مسائل اساسی آموزش و پرورش به دست فراموشی سپرده شده است، در حالیکه نقش آموزش و پیشگیری از مسایلی مانند اعتیاد به مواد مخدر که آسیبهای اجتماعی زیادی را نیز به دنبال دارد، باید بیش از رشد تحصیلی آنان مدنظر قرار گیرد.
لیاقت ادامه داد: در عصر کنونی ، نوجوانان و جوانان در محیط های آموزشی بیشترین تاثیرپذیری را از همسالان و اجتماع دارند که باید رویکرد اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر در مدارس مورد توجه جدی مدیران و مسوولان قرار گیرد.
این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، به بومی سازی آموزش پیشگیری از اعتیاد در مناطق مختلف اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه فرهنگ مردم در مناطق و شهرها و حتی در قومیت‌های مختلف با همدیگر متفاوت است، کارشناسان آموزش و پرورش باید با شناخت فرهنگ‌های مختلف به شناخت الگوهای مصرف هر قشری بپردازند و به دنبال این باشند که عواملی که در هر فرد ایجاد تمایل برای مصرف مواد می‌کنند را بشناسند.
لیاقت تصریح کرد: باید درک درستی از الگوی مصرف هر فرهنگ و خرده فرهنگ ایجاد شود و به این صورت نقشه جامعی تهیه شود و بنا بر آن نقشه و شرایط فرهنگی مختلف برای هر منطقه‌ای برنامه پیشگیری طراحی شود.
وی با بیان اینکه قرار نیست آموزش عمومی به عنوان مثال درباره هروئین برای کودک دبستانی صورت گیرد، افزود: آموزش در این حوزه نیز به طبع مانند سایر حوزه‌های آموزش دارای سطح بندی است.
این روانشناس ادامه داد: با توجه به سن دانش‌آموز و سطح درگیری وی با مساله اعتیاد به او اطلاعات داده شود و این موضوع هم باید مانند دروسی چون ریاضی و فیزیک باشد.
لیاقت، ضمن مفید دانستن آموزش این مهارت‌ها به دانش‌آموزان ، گفت : آموزش این مهارت‌ها از جهات مختلف در مقابله با استرس و عوارض ناشی از آن که ممکن است فرد را به سمت مصرف مواد مخدر ببرد، مفید هستند.
وی افزود: این آموزش‌ها که عمدتا بر اساس آموزش‌های مبتنی بر نقش بازی کردن و کارگاه‌های بحث گروهی هستند، می‌توانند به فرد کمک کنند که هیجان‌هایش را به درستی بیان و ابراز کند و خود مهارت «نه گفتن»به فرد کمک می‌کند که در مقابل فشارهای گروه‌های همسال و همگن بایستد و بر آنها غلبه کند.
لیاقت تاکید کرد: اقداماتی که در راستای پیشگیری از گسترش مواد مخدر صورت می گیرد باید استمرار داشته باشد از جمله تهیه و تکثیر بروشور و شروع کلاسهای آموزشی در مدارس برای نوجوانان انجام بگیرد.
وی، ایجاد تعامل میان رشد تحصیلی و رشد شخصیتی دانش‌آموزان،کاهش میزان فشار برای پیشرفت تحصیلی آنان و مقابله با ترس و اضطراب که عموما بر فضای تحصیلی سایه میافکند، پرورش احساس ارزشمندی در کودکان،یعنی القای این مطلب به آنان که برای خود، خانواده و جامعه که افرادی باارزشاند و ارزش آنان خیلی برتر و بالاتر از آن است که به مصرف مواد مخدر و داروهای روان گردان روی آورند و وقت خود را با اینگونه مسائل تلف کنند را از مسایل مهمی عنوان کرد که باید در راستای مبارزه اجتماعی با مواد مخدر مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر، این استاد دانشگاه، خاطرنشان کرد: شیوع مصرف مواد مخدر در جامعه زنگ خطری برای آینده سازان این مرز و بوم است و باید آنان را از مضرات اعتیاد آگاه سازیم و وضع مناسبی برای بحث درباره مسائل اجتماعی برایشان ایجاد کنیم.
به گفته لیاقت ، موضوع مهم در درمان این دانش‌آموزان آن است که سرگرمیهای سالم و جالبی تدارک ببینیم و این سرگرمی ها را جانشین استعمال مواد مخدر کنیم تا هم خلاء ترک اعتیاد را پر شود و هم آرامشی روانی برای آنها به وجود آید.
انتهای پیام
نظرات