به گزارش ایسنا، پس از سال‌ها کار ناتمام، دومین محل تماس کاوشگر "فیله"(Philae) متعلق به "آژانس فضایی اروپا"(ESA) که به همراه فضاپیمای "روزتا"(Rosetta) روی دنباله‌دار "۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو" (67P/Churyumov–Gerasimenko) فرود آمده بود، در محلی که به یک جمجمه شباهت دارد، کشف شد.

فیله، اثر خود را در یخ‌های میلیارد ساله به جا گذاشت و نشان داد که فضای یخی این دنباله‌دار، از کف روی کاپوچینو هم نرم‌تر است.

فیله در ۱۲ نوامبر سال ۲۰۱۴ پس از پرتاب فضاپیمای روزتا، روی سطح دنباله‌دار ۶۷ پی فرود آمد. این کاوشگر، پس از نخستین تماس، با لبه یک صخره برخورد کرد و به دومین محل تماس لغزید که ۲۲ ماه بعد در تصاویر ثبت شده با فضاپیمای روزتا مشخص شد.

"لاورنس اوروک"(Laurence O’Rourke)، پژوهشگر آژانس فضایی اروپا و از اعضای گروه پژوهشی کاوشگر فیله توانست دومین محل تماس را که پیشتر مشخص نشده بود، کشف کند.

اوروک گفت: فیله، رازی را برای ما به جا گذاشت که که منتظر حل شدن آن بودیم. یافتن دومین محل تماس، موضوع مهمی بود زیرا حسگرهای فیله نشان می‌دادند که این کاوشگر در سطح فرو رفته و به احتمال زیاد می‌تواند یخ‌های پنهان شده زیر سطح را در معرض دید قرار دهد و امکان دسترسی بی‌نظیری را به یخ‌های چند میلیارد ساله برای ما فراهم کند.

گروهی از دانشمندان و مهندسان با همکاری یکدیگر توانستند داده‌های مربوط به فضاپیمای روزتا و تجهیزات کاوشگر فیله را به دست آورند و  محل تماس گمشده را تایید کنند.

"فیلیپ هاینیش" (Philip Heinisch)، از اعضای این گروه پژوهشی گفت: ما نتوانسته بودیم برنامه‌هایی را که در سال ۲۰۱۴ مد نظر داشتیم، انجام دهیم؛ به همین دلیل یافته‌های جدید برای ما بسیار مهم هستند. ما می‌توانیم این داده‌های جدید را با داده‌هایی که پیشتر از روزتا و فیله به دست آمده‌اند، ادغام کنیم تا به نتایج شگفت‌آوری دست یابیم.

انتهای پیام