به گزارش ایسنا، خبرگزاری فرانسه در گزارش می‌نویسد: تنش‌های بیشمار در روابط دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا با مادورو مشهود است که دور دوم ریاست جمهوری‌اش در ونزوئلا از سوی حدود ۵۰ کشور که سردرمدارش ایالات متحده است، به رسمیت شناخته نمی‌شود. آنها خوآن گوآیدو، رهبر اپوزیسیون را رئیس جمهوری مشروع ونزوئلا می‌دانند.

استراتژی تحریمی‌های ترامپ برای زمین زدن اقتصاد ونزوئلا شامل یک تهدید بالقوه نظامی برای سرنگونی مادورو بود- ترامپ اغلب هشدار می‌داد که تمام گزینه‌ها روی میز هستند.

اما این استراتژی شکست خورد و مادورو همچنان در کاخ ریاست جمهوری در کاراکاس بر مسند قدرت باقی است.

وضعیت اقتصادی اما در ونزوئلا مردم را ناتوان کرده و بسیاری از مردم این کشور دارند در مقابل تورم بالا و کمبود مواد غذایی، دارویی و تقریبا همه اقلام شامل مواد اولیه مثل صابون و دستمال توالت مقاومت می‌کنند.

مردم اقشار طبقه متوسط که زمانی زندگی راحتی داشتند، حالا گرسنه‌اند و در آستانه کمبود وزن. میلیون‌ها ونزوئلایی هم از کشورشان گریخته‌اند.

اما با روی کار آمدن بایدن، تغییر در استراتژی را می‌توان انتظار داشت.

خوآن گونزالس که به بایدن در امور آمریکای لاتین مشاوره داده، در ژوئیه سال جاری میلادی در Americas Quarterly نوشت که دولت بایدن اقدامات جدی را برای رسیدگی به مسائل حقوق بشری دولت ونزوئلا در نظر دارد. همچنین بایدن به دنبال تحریم‌های هوشمندانه به عنوان بخشی از یک استراتژی گسترده بین‌المللی برای احیای دموکراسی در ونزوئلاست.

او در ادامه نوشت: هدف غایی ایالات متحده بایستی یک تغییر دموکراتیک باشد.

دیه‌گو آریا، دستیار مدیر شورای آتلانتیک در واشنگتن نیز گفت: بایدن حالا یک فرصت تاریخی برای رهبری یک ائتلاف بین‌المللی به منظور ترغیب یک راه حل سیاسی برای ونزوئلا دارد. اما این مساله آسان نیست و بایدن به حمایت دو حزبی در واشنگتن نیاز دارد. فکر می‌کنم که این مهم به دست می‌آید اما زمان بر است. ما در بازه کوتاه مدت نمی‌توانیم شاهد تغییر یک رژیم یا انتقال دموکراتیک باشیم.

کریستوفر ساباتینی، یک محقق آمریکای لاتین در اندیشکده لندنی "چتم هاوس" نیز می‌گوید:‌ سیاست آمریکا با بایدن تغییر نمی‌کند هدف همان تضمین انتقال دموکراتیک صلح آمیز و رسیدگی به بحران بشری است.

این محقق با این حال می‌گوید: تغییر در استفاده از سیاست تحریم دولتی به عنوان ابزاری انعطاف پذیر خواهد بود تا ابزاری صریح برای گفتگوی موثر و سازنده برای کناره گیری مادورو. این روند همچنین یک فرصت برای همکاری بین‌المللی و اقدامی هماهنگ است که تاکنون از وجود آن بی بهره مانده‌ایم.

افکار واهی ترامپ

مایکل کامیلری، تحلیلگر موسسه دیالوگ بین آمریکایی نیز می‌گوید: سیاست بایدن در قبال ونزوئلا بجای آنکه همانند دولت ترامپ واهی و پوچ باشد، بر اساس واقعیت است. واقعیت این است که مادورو دیکتاتوری است که به صورت نظام‌مند حقوق بشر را نقض می‌کند و کشور را به ورطه بدترین بحران بشری روانه کرده است.

این تحلیلگر همچنین گفت: روی دیگر این واقعیت این است که تهدیدهای پوچ و تو خالی اقدام نظامی که از جانب دولت ترامپ روانه شده، بحران در ونزوئلا را حل نمی‌کند.

بنجامین گدان، مشاور برنامه آمریکای لاتین در مرکز ویلسون در واشنگتن نیز می‌گوید: درباره دورنمای تغییر در ونزوئلا نمی‌توان خوشبین بود. دولت مادورو بی رحم است و با وجود اینکه در رویارویی با مشکلات اقتصادی در کشور دست و پنجه نرم می‌کند، مهارت دور زدن تحریم‌ها را هم به دست آورده است. مادورو هنوز حمایت متحدان کلیدی چون چین، روسیه، ترکیه، ایران و کوبا را با خود دارد. خروج یا به عبارتی فرار میلیون‌ها ونزوئلایی گرسنه و درگیر بحران در ونزوئلا شانس یک قیام مردمی را برای سرنگونی مادورو کاهش می‌دهد.

انتهای پیام