شيرين بياني گفت:‌ «مثنوي معنوي» چكيده‌ي فرهنگ ايراني - اسلامي است و در شعرهاي مولوي، وقايع تاريخي بويژه جنبه‌هاي اجتماعي انعكاس يافته است. به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در يزد، استاد تاريخ دانشگاه تهران در گردهمايي معلمان ادبيات فارسي استان يزد درباره‌ي «مولانا در رويارويي با مغولان» اظهار كرد: مولوي نيمه‌ي دوم زندگي خود را در يكي از شگفت‌انگيزترين دوره‌هاي تاريخي ايران يعني عصر مغول به سر برد؛ دوره‌اي كه نا‌امني، چنددستگي، قتل و غارت و عصيان وزيران و بزرگان از دستاوردهاي حمله‌ي مغول به ايران بود؛ اما به علت رونق و عنايت به تصوف، افرادي نظير سعدي شيرازي به آسياي صغير روي مي‌آوردند. او افزود: مولانا معتقد بود اين واقعه به دنياي شرق جان تازه‌اي خواهد بخشيد و با وجود نفرت از آن، ‌آن را واقعه‌اي مي‌دانست كه بايد پذيرفته مي‌شد و معتقد بود حمله‌ي مغول ناشي از ندانم‌كاري دست‌اندركاران شرق بوده است. اين پژوهشگر تصريح كرد:‌ مغولان از ديد مولانا، وقت حمله كردن، عور و برهنه بودند و مركوب آن‌ها گاو و با حمله به ايران محتشم شدند؛ اما حق تعالي با ضعف خلق آن‌ها را هلاك مي‌كند و نيز معتقد بود مغولان چون تمدني والا ندارند، رنگ فرهنگ كشورهاي فتح‌شده را به خود خواهند گرفت و به واقع چنان شد. استاد تاريخ دانشگاه تهران گفت: مولوي شاعري است كه در آثار خود، نه تنها كل كائنات را به نظم كشيده؛ بلكه زندگي مردم خاك‌نشين را نيز به تصوير كشيده است. بياني با اشاره به برخي انديشه‌هاي سياسي مولوي عنوان كرد: مولوي مردم و سپهسالاران را به دشمني و ستيز با مغولان ترغيب مي‌كرد و برخي شكست‌هاي مغولان را ناشي از كرامات مولانا مي‌دانستند. استاد تاريخ دانشگاه تهران در پايان خاطرنشان كرد: اعتقاد مولوي در نظام حكومت بر مبناي اعتقادات جامعه بود و آنان را به بيگانه‌ستيزي تشويق مي‌كرد و در طريقت، او را بايد يك مصلح اجتماعي و شاعر مردمي دانست. انتهاي پيام