مدتي پس از اتمام دوبلهي سريال «پرستاران» كه 12 سال در تلويزيون ايران به طول انجاميد، جمعه‌ي گذشته ـ دهم شهريور ماه ـ قسمت آخر اين مجموعه هم پخش شد تا اين سريال پرمخاطب خارجي سرانجام از قاب شيشه‌يي تلويزيون كنار برود.
خبرنگار سرويس تلويزيون ايسنا، در زمان پايان دوبلهي اين سريال گفت‌وگويي را با ناهيد شعشعاني ـ مدير دوبلاژ «پرستاران» ـ داشت و حال پس از اتمام پخش اين سريال گفت‌وگوهايي را با چند گويندهي نقش اصلي «پرستاران» انجام داده است كه در زير مي‌خوانيد.
اكبر مناني، ناصر نظامي و نرگس فولادوند از جمله گويندگاني هستند كه در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا شركت كرده‌اند.
هر سه نفر آنها معتقدند كه طي اين چند سال با نقش‌هايشان زندگي كردند و هيچگاه در دوبلهي اين سريال طولاني و پرمخاطب استراليايي كم نگذاشتند.
وقتي از هر كدام از گويندگان اين مجموعه مي‌پرسيم كه چه عواملي شما را طي اين 12 سال به دوبلهي اين سريال پايبند كرد؟ اينگونه پاسخ مي‌دهند: در كار دوبله تنها عشق و علاقه است كه گويندگان را سر كار نگه مي‌دارد چرا كه دوبله شغل پول‌سازي نيست و اصلا بحث تامين مطرح نيست.
*** اكبر مناني: علاقه‌ي مردم به «پرستاران» برايم بهترين خاطره بود
ابتدا به سراغ اصلي‌ترين نقش اين مجموعه كه اكبر مناني است مي‌رويم. او كه نقش رييس بخش اورژانس بيمارستان ـ دكتر فرانك ـ را گويندگي كرده است، درباره‌ي نقشي كه در اين مجموعه صحبت كرده است، مي‌گويد: حدود هشت سال است كه به جاي دكتر فرانك، رييس اصلي و كل بيمارستان صحبت مي‌كنم. دكتر فرانك شخصيت كاملا مهربان و پركار و اكتيوي بود كه در كارش خيلي جدي برخورد مي‌كرد اما در ظاهر برخي‌ها از وي خوششان نمي‌آمد و حس خوبي به او نداشتند؛ چرا كه ظاهر و رفتارش با بقيه به گونه‌اي بود كه آنها را ناراحت مي‌كرد در حالي كه وي كارش را خيلي خوب بلد بود و هميشه با اعتماد به نفس كار مي‌كرد در دلش احساس پاك و مهرباني داشت.
اين مدير دوبلاژ دوبلور پيشكسوت با تاكيد بر اينكه در كار دوبله بايد با نقش‌ها زندگي كرد، خاطرنشان مي‌كند: من معتقدم در كار دوبله هميشه بايد با نقش‌ها كنار آمد و زندگي كرد چرا كه در كار دوبله بحث حرفه‌يي بودن مطرح است؛ بنابراين هميشه بايد با نقشي كه جاي آن صحبت مي‌كنيم ارتباط خوبي برقرار كنيم و به نوعي با آن زندگي كنيم.
مناني در ادامه صحبت‌هايش به سختي‌هاي كار گويندگي در سريال «پرستاران» كه 12 سال دوبله آن به طول انجاميد، اشاره مي‌كند و مي‌گويد: هميشه در كار دوبله اعتقادم بر اين است كه وقتي حرفه‌يي كار مي‌كنيم ديگر سختي كار وجود ندارد و تفاوتي نمي‌كند كه به جاي چه نقشي صحبت مي‌كنيم، نقش، نقش است فقط بايد ارتباط خوبي برقرار كرد و با آن زندگي كرد. سختي و مشكلات كاري هميشه بوده، هست و خواهد بود فقط بايد با آنها كنار آمد و مشكلات شخصي را در كار دوبله دخالت ندهيم.
وي مي‌افزايد: شايد گاهي اوقات از لحاظ روحي حال خوبي نداشته باشيم اما زماني كه پشت ميكروفون مي‌نشينيم بايد تمام دغدغه‌هايمان را كنار بگذاريم. خود من شخصا هرگاه پشت ميز دوبله نشستم هميشه سعي كردم آنچه كه در حد توانم است را ادا كنم كه البته خوب و بدش ديگر با مردمي است كه كارها را مي‌بينند. هيچ وقت در كارم مشكل ايجاد نكردم حتي پيش آمده كه با تب 41 درجه هم سر كار حاضر شدم به دليل اينكه اعتقاد زيادي به كارم دارم و معتقدم بايد از جان و دل مايه گذاشت اما متاسفانه برخي‌ها اين مساله را رعايت نمي‌كنند اما بعضي‌ها هم رعايت مي‌كنند.
همچنين او با تعريف كردن يك خاطره از دوبله سريال «پرستاران» و استقبالي كه مخاطبان از اين مجموعه داشتند، ادامه مي‌دهد: اصلا باورم نمي‌شد كه سريال «پرستاران» آنقدر در ميان مردم محبوب باشد و به اين شدت در ميان مخاطبان جا بيفتد، يك روز كه براي عيادت يكي از دوستانم به بيمارستان رفتم آنجا بود كه فهميدم چقدر اين مجموعه در ميان مردم ديده شده است و همه او را دنبال مي‌كنند. زماني كه به بيمارستان وارد شدم حال و هواي بيمارستان عوض شد و همه به سراغم آمدند و خيلي برايم جالب بود كه صدايم را به جاي دكتر شناختند، خودم اصلا فكر نمي‌كردم كه شخصيت دكتر آنقدر براي مردم محبوب باشد.
مناني در پايان صحبت‌هايش با بيان اينكه بهترين خاطره‌ام از سريال «پرستاران» ابراز احساسات و استقبال مردم از اين مجموعه بود، يادآور مي‌شود: ما دوبلورها خودمان اصولا به خاطر مشغله‌هايي كه در كارمان داريم شايد خيلي نتوانيم فيلم و سريال‌ها را دنبال كنيم و خيلي با مردم در تماس نيستم اما زماني كه متوجه استقبال مخاطبان از اين سريال استراليايي شدم و ابراز احساساتشان را از نزديك ديدم خيلي برايم جذاب بود به همين خاطر دوست داشتن مردم و علاقه آنها به سريال پرستاران برايم بهتري خاطره بود.
*** ناصر نظامي: چندين سال جاي يك هنرپيشه صحبت كردن كمي خسته‌كننده است
به گزارش ايسنا، ناصر نظامي كه حدود پنج سال است كه در سريال «پرستاران» به عنوان گوينده حضور دارد و به جاي دكتر «مايك» صحبت كرده است، ابتدا نقش دكتر مايك در اين مجموعه را توصيف مي‌كند و مي‌گويد: من حدود پنج سال است كه وارد ماجرا شدم و طي اين چند سال به جاي دكتر مايك صحبت كردم. وي يكي از پزشكان ارشد بيمارستان است كه با دكتر فرانك ـ كه آقاي مناني رُلش را مي‌گفت ـ مدام كشكمش و لج‌بازي داشتند و اصلا كار هم را قبول ندارند ولي هر دوي آنها در دلشان يكديگر را قبول دارند و مي‌دانند كه خوب هستند.
اين مدير دوبلاژ درباره‌ي طولاني بودن برخي از سريال‌هاي تلويزيوني همچون «پرستاران»، «كبري 11» و ... كه دوبله آنها زمان‌بر است، اينگونه بيان مي‌كند: در سريال «پرستاران» گويندگان خيلي زيادي حضور داشتند و تعداد قسمت‌ها خيلي زياد بود به همين خاطر دوبلهي آن سالها طول كشيد. در اين زمينه مي‌خواهم بگويم درست است كه كار ما گويندگي است و ديگر عادت كرده‌ايم اما گاهي اوقات كه دوبله برخي كارهاي مثل «پرستاران» زمان زيادي مي‌برد، سخت است و چندين سال به جاي يك هنرپيشه صحبت كردن كمي خسته‌كننده است ولي در كل من از دوبله «پرستاران» راضي بودم.
وي در ادامه در پاسخ به اينكه چه چيزي موجب شد تا طي اين 12 سال هيچ يك از گويندگان سريال «پرستاران» تغيير نكنند و همه سر جاي خودشان صحبت كنند؟ اينگونه بيان مي‌كند: در چنين مواقعي اصلا بحث مالي مطرح نيست و حتي عشق به كار هم وجود ندارد چرا كه من گوينده وظيفه دارم زماني كه يك رول را پذيرفتم آن را تا پايان ادامه دهم مگر اينكه شرايط خاصي پيش بيايد كه نتوانم جاي هنرپيشه مورد نظر صحبت كنم اما در كل معتقدم در كار دوبله اين يك وظيفه است و نه بحث مالي و نه عشق به كار مطرح نيست بلكه حرفه‌يي بودن گويندگان در كار مهم است.
گويندهي نقش دكتر «مايك» با اشاره به هم‌ذات پنداري گويندگان با نقش‌ها در سريال «پرستاران»، يادآور مي‌شود: به هر حال آدمي از غم ديگران غمگين مي‌شود چرا كه به عنوان مثال در اين مجموعه وقتي مي‌بيني مادري كودكش را از دست داده و شيون و زاري مي‌كند و يا بيمار ديگري در گوشه‌اي از بيمارستان فوت مي‌كند خود به خود ناراحت كننده است و اين مساله طبيعي است و اين وظيفه‌ي يك گوينده خوب است كه تمام احساس هنرپيشه را به مخاطب انتقال بدهد.
نظامي در پايان گفت‌وگوي خود با تاكيد بر اينكه اگر احساسات يك هنرپيشه به خوبي به بيننده القا نشود، نشان‌دهنده‌ي اين است كه گوينده در كار خود كم گذاشته است، خاطرنشان مي‌كند: اگر يك گوينده نتواند احساسات هنرپيشه و غم و شادي‌اش را به مخاطب منتقل كند و مفهوم را برساند يا گوينده خوبي نيست و يا در كار خود كم گذاشته است؛ بنابراين اين مساله بايد از سوي گويندگان رعايت شود و نبايد ناديده گرفته شوند.
*** نرگس فولادوند و دوبلهي دو نقش در «پرستاران»
نرگس فولادوند هم يكي ديگر از گويندگان سريال «پرستاران» است كه به گفتهي خودش از همان ابتدا كه اين مجموعه به مديريت بهرام زند دوبله شد، در سريال حضور داشت و طي اين 12 سال با پرستاران همراه بود.
فولادوند كه در نقش يكي از پرستاران ـ كلر ـ صحبت كرده است، مي‌گويد: در سريال «پرستاران» از همان ابتدا كه با مديريت آقاي زند دوبله مي‌شد حضور داشتم و در چندين قسمت كوتاه صحبت مي‌كردم ولي از زماني كه خانم شعشعاني مديريت اين مجموعه را بر عهده گرفت رُل كيت ـ يكي از پرستاران ـ را مي‌گفتم كه پس از يك مدت طولاني كيت رفت و كلر به جاي وي آمد كه باز هم من به جاي او صحبت كردم. كلر تا اواخر داستان حضور داشت و تقريبا يكي از نقش‌هاي اصلي داستان بود.
وي مي‌افزايد: هر دوي نقش‌هايم كه در پرستاران صحبت كردم را دوست داشتم و با هر دوي آنها از لحاظ حسي ارتباط خوبي برقرار كردم. چرا كه آنها فقط يك پرستار نبودند بلكه با يكديگر دوست بودند و روابط خيلي خوب و عاطفي با بيماران برقرار مي‌كردند. جداي از سريال، اگر دوربين را هم كنار بگذاريم من با كلر يك ارتباط مستقيم برقرار مي‌كردم و خيلي او را دوست داشتم و با نقش‌هايم در اين مجموعه همذات‌پنداري مي‌كردم.
اين دوبلور در ادامه با بيان اينكه در صحبت كردن نقش‌ها و هم‌ذات پنداري با آنها اصلا نيازي به تلاش نيست، مي‌گويد: اين قضيه اصلا نيازي به تلاش كردن ندارد چرا كه به نظر من وقتي با اين مسايل در كار حرفه‌يي برخورد كنيم ناخودآگاه در شرايط قرار مي‌گيريم. درباره نقش كلر هم زماني كه مي‌نشستيم و تمرين مي‌كرديم پا به پاي او حرف‌هايش را مي‌گفتم و اصلا ذره‌اي كم نمي‌كردم به قدري با اين شخصيت مَچ بودم كه واقعا اگر گريه مي‌كرد، من هم گريه‌ام مي‌گرفت و اگر احساس تاثر داشت با تمام وجودم حس مي‌كردم.
فولادوند درباره‌ي دوبله سريال پرستاران و بازي هنرپيشگان اين مجموعه مي‌گويد: درباره اين مجموعه مي‌توان گفت هم تمام هنرپيشگان خيلي خوب بازي مي‌كردند و هم خيلي خوب دوبله شده بود، تعريف نيست اما به نظر من برخورد حرفه‌يي فردي كه در بطن كار فرو مي‌رود ناخودآگاه شرايط را به گونه‌اي به وجود مي‌آورد كه نيازي به تلاش كردن براي حس گرفتن نيست. من در بسياري از صحنه‌هاي اين سريال با «كلر» گريه مي‌كردم، عصبي مي‌شدم و مي‌خنديدم و تمام اين احساسات را عين واقعيت حس كردم. همه گويندگان خيلي خوب بودند و با مديريت خوب خانم شعشعاني و انتخاب به جاي گويندگان در نهايت توانست سريال موفقي از آب دربيايد، كمك‌هاي خانم شعشعاني به عنوان مدير دوبلاژ در سريال پرستاران و خيلي عالي بود.
همچنين او با بيان اينكه «پرستاران» سريالي بود كه نياز به تمركز زيادي داشت ادامه مي‌دهد: اين مجموعه به خاطر شلوغ بودنش نياز به تمركز زيادي داشت و علاوه بر آن نياز به هماهنگي‌ها و همكار‌هاي زيادي داشت، اين سريال رُل ثابت زياد داشت و به دليل اينكه هر هفته به روي آنتن مي‌رفت تمركز زيادي مي‌طلبيد اما خوشبختانه همه گويندگان با همكاري‌هاي لازم توانستند آن را به پايان برسانند. دوبله سريال‌هاي طولاني به شدت گوينده را درگير مي‌كند و دغدغه دارد، اين اولين سريال طولاني بود كه من در آن گويندگي كردم.
فولادوند در پايان گفت‌وگوي خود درباره عشق و علاقه گويندگان در سريال پرستاران و تعهد كاري طي اين 12 سال به خبرنگار ايسنا مي‌گويد: همه گويندگان در اين مجموعه رُل‌هايشان را دوست داشتند و من خودم شخصا علاقه زيادي به اين سريال داشتم و اگر در منزل بودم حتما مي‌ديدم چرا كه تايم كاري ما به گونه‌اي است كه نمي‌توانستيم هر هفته آن را دنبال كنيم. اين سريال شايد از لحاظ مالي آن قدر گويندگان را تامين نمي‌كرد و سريال واقعا سختي بود و به نظر من حداقل بايد يك سريال سينمايي حساب مي‌شد. پايبندي گويندگان طي اين 12 سال، فقط به خاطر عشق و علاقه به كار بود چرا كه هميشه با روي خوش مي‌آمديم و مي‌رفتيم و هيچ گاه مشكل خاصي پيش نيامد.
***
به گزارش ايسنا، «پرستاران» عنوان يك سريال استراليايي است كه در بسياري از كشورهاي جهان از قبيل بريتانيا، ايرلند، ايران و ... به نمايش درآمده است، اين مجموعه به مديريت ناصر شعشعاني براي شبكه يك تلويزيون دوبله شد و دوبله آن پس از 12 سال اواسط خرداد ماه امسال بود كه به پايان رسيد و قسمت آخرش هم جمعه ـ دهم شهريور ماه ـ از شبكه يك به روي آنتن رفت.
اكبر مناني،جلال مقامي، ناهيد شعشعاني، ناصر نظامي، نرگس فولادوند، عباس نباتي و ... از گويندگان نقش اصلي اين مجموعه بودند.
به گفتهي مدير دوبلاژ «پرستاران»، اين مجموعه حدود 140 گوينده داشت كه در اين 12 سال هيچ يك از آنها تغيير نكردند. اين مجموعه در كل 500 قسمت بود اما به خاطر حذفياتي كه داشت، حدود 493 قسمت از آن براي پخش از تلويزيون ايران دوبله شد.
خبرنگار ايسنا كه پيش از اين گفت‌وگوي حضور با مدير دوبلاژ سريال پرستاران(ناهيد شعشعاني) داشت در بخشي از صحبت‌هايش درباره دلايل موفقيت سريال پرستاران به ايسنا گفت: تغيير نكردن گويندگان و در طول 12 سال، آموزنده بودن اين مجموعه براي بينندگان و ... تمام اين مسايل مي‌تواند از امتيازات و دلايل موفقيت سريال «پرستاران» محسوب شود.
گزارش: خبرنگار ايسنا ـ فرزانه سبزعلي
انتهاي پيام
نظرات