ناهید کبیری از فضای نوستالژیک مجموعه شعر تازه خود با نام «بی‌سرزمین» سخن گفت.

این شاعر در گفت‌و‌گو با خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره این مجموعه شعر گفت: هر شاعری آخرین کارش را نزدیک‌تر به خود، حال و هوا و شرایط زندگی خود می‌داند. من هم این اثر را همین‌طور می‌بینم.

کبیری همچنین عنوان کرد: در این اثر حال و هوایی نوستالژیک دیده می‌شود. این روزها در وطن، خارج از وطن و همه‌جا نوعی احساس غربت همراه آدم است. در همین شهر تهران که یک عمر در آن زندگی کرده‌ایم، وقتی وارد خیابان‌ها می‌شویم، با وجود این آسمان‌خراش‌ها، برج‌ها و ساختمان‌های زشت و بی‌قواره، اصلا خیابان‌های شهرمان را نمی‌شناسیم و برای تهرانی که قبلا می‌شناختیم، دل‌تنگ می‌شویم.

او در ادامه افزود: آدم در این فضا در تهران احساس غربت می‌کند و زمانی هم که از وطنش دور می‌شود که احساس غربت طبیعی است؛ به همین دلیل من نام این کتاب را «بی‌سرزمین» گذاشته‌ام. البته شعرهای این کتاب در فضاهای مختلفی هستند، الزاما همگی این مضمون نوستالژیک را دنبال نمی‌کنند و مضامین عاشقانه و اجتماعی هم دارند.

این شاعر همچنین گفت: به‌طور کلی همه شعرهای «بی‌سرزمین» در هوای غربت نفس می‌کشند و صحبت‌ها، اعتراض‌ها، کلمه‌ها و سطرهای شاعرانه‌ای که در آن وجود دارد، کاملا متفاوت نیستند.

او در ادامه عنوان کرد: شعرهای این مجموعه همگی در دهه 90 سروده شده‌اند، اما زمان سرایش آن‌ها خیلی به هم نزدیک نبوده است. زمان متولد شدن شعر هیچ‌وقت قابل پیش‌بینی نیست؛ گاه در یک روز ممکن است دو شعر به ذهن بیاید و نوشته شود و گاهی این اتفاق با فاصله بیش‌تر رخ می‌دهد.

کبیری همچنین گفت: دریافت مجوز نشر برای این مجموعه بیش از یک سال به طول انجامید و در نهایت اصلاحیه‌های بسیار زیادی به آن وارد و شش شعر به‌طور کامل حذف شد.

این شاعر همچنین درباره فرم این کتاب عنوان کرد: زبان این شعرها زبان خاص خود من است که در بعضی جاهای آن تکرارهایی می‌بینید که در آثار قبلی من هم بوده است. نکته دیگر، ایجاز در شعرهاست. در ارتباطی که با شعرهای این مجموعه دارم، بسیاری از این شعرها مرا از جهت فرم بیش‌تر راضی می‌کنند.

او در ادامه درباره کارهای تازه‌اش افزود: درحال حاضر روی شعرهای جدیدم کار می‌کنم و هم‌زمان بی‌تابانه منتظرم که مجوز یکی از مجموعه داستان‌هایم را از وزارت ارشاد بگیرم. این مجموعه داستان را به نام «با کفش‌های لنگه به لنگه» به انتشارات پوینده سپرده‌ام.

کبیری گفت: در حال جمع‌آوری منتخب اشعارم نیز هستم که هنوز کارش به پایان نرسیده است. این شعرها، سروده‌های من از سال 63 به بعد است. در بعضی از مجموعه‌های مختلفی که دارم، شعرهایی را پیدا می‌کنم که با خواندن‌شان احساس می‌کنم در حال خواندن شعر تازه‌ای هستم که البته آن‌ها را با نگاه امروزم بازنویسی می‌کنم.

کتاب «بی‌سرزمین» شامل 41 شعر در 89 صفحه، با شمارگان 1100 نسخه و قیمت 3700 تومان از سوی انتشارات مروارید منتشر شده است.

از ناهید کبیری پیش‌تر مجموعه شعرهای «لحظه‌ها در باد»، «آرزوهای پاییزی»، «غروبی‌ها»، «در ستایش خورشید»، «دلخوشی‌های پراکنده»، «طرحی برای سنگ شرحی برای سار»، «پنجره‌ای کافی‌ست تا آفتاب بشود» و «دامن‌ام را می‌تکانم از ابر» منتشر شده است. در کارنامه او چند رمان،‌ داستان کوتاه و ترجمه نیز وجود دارد.

انتهای پیام