محمدعلی نجفی درست زمانی رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شد که اوج سفرهای تابستانی است و این سوال مطرح است که پس از سال‌ها حرف زدن و ایدئولوژی‌پردازی درباره‌ی گردشگری، او برای سفرهای مردم چه تدبیری می‌اندیشد؟ آیا او هم مانند روسای قبلی این سازمان به آماردهی و بزرگ‌نمایی جمعیتی که خودجوش به سفر می‌روند، ادامه می‌دهد یا برخلاف آن‌ها به کیفیت سفرهای داخلی هم توجه نشان می‌دهد؟
به گزارش خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با وجود آن‌که میزان سفرهای داخلی در چند سال اخیر افزایش یافته و دلیل این ادعا، جاده‌های شلوغ کشور، بویژه مسیرهای شمالی در پایان هر هفته و البته مناسبت‌ها و روزهای تعطیل سال است، اما بسیاری از کارشناسان و فعالان حوزه‌ی گردشگری، این اتفاق را نتیجه‌ی اقدامات سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نمی‌دانند و معتقدند، حتی اگر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هم تعطیل شود، همچنان شاهد افزایش سفرهای داخلی و حتی خارجی خواهیم بود، چون آن‌ها برنامه‌ها، وعده‌ها و حرف‌های مسوولان گردشگری را در چند سال اخیر نه‌تنها اجرایی و موثر نمی‌دانند، بلکه آن‌ها را چیزی بیشتر از یک نمایش به‌شمار نمی‌آورند.
در چند سال گذشته و بویژه از زمان ریاست اسفندیار رحیم‌مشایی در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، مدام حرف از این بود که باید مردم به سفرهای داخلی تشویق کرد، این حرف‌ها هم معمولا طوری مطرح می‌شد که گویا گردشگری و تمایل مردم به سفر، پدیده‌ای است که با ریاست رحیم‌مشایی در کشور ظهور کرده و از همان دوره هم بود که اعلام آمار سفرها آن هم با اعدادی بزرگ که بیشتر از جمعیت واقعی کشور بود، جزو وظایف لاینفک این سازمان قرار گرفت و بیشتر کارشناسان هم آن آمارها را تأیید نکردند.
شاید به همین خاطر بود که محمدشریف ملک‌زاده وقتی رییس این سازمان شد و خودش هم در دوره‌ی معاونت گردشگری از حامیان و مجریان اصلی دادن آمارهای چندصد میلیونی از سفرهای مردم در تعطیلات نوروز بود، اعلام کرد که واحدهای «نفرسفر» و «نفرشب» را حذف می‌کند و مسوولیت اعلام آمارهای سفرهای نوروزی را به سازمان راهداری می‌سپارد که البته با آمارهایی هم که اعلام کرد، زیر این حرفش زد، چراکه آمار سفرهای امسال نیز رقمی شبیه همه‌ی آمارهایی بود که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در چند سال اخیر اعلام می‌کرد.
حال این سوال اساسی مطرح است که محمدعلی نجفی چه سیاستی را در آماردهی سفرهای داخلی، خارجی و حتی گردشگران ورودی در پیش می‌گیرد؟ آیا سرانجام، کمیته‌ی آمارگیری گردشگری که در دوره‌ای با سازمان آمار برای تشکیل آن توافق شد، شکل خواهد گرفت تا به این نیاز پایه‌یی برای برنامه‌ریزی سفر و گردشگری پاسخی منطقی داده شود یا همچنان باید شاهد برنامه‌ریزی براساس آمارهای سلیقه‌یی باشیم؟
همچنین به‌نظر می‌رسد، تحت تأثیر فشارهای سیاسی و اقتصادی در این سال‌ها، ذائقه‌ی مردم در نشاط آفرینی تغییر کرده و گرایش آن‌ها به سفر بیشتر شده است؛ موضوعی که روسای قبلی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری آن را به اقدامات و برنامه‌های خود مربوط می‌دانستند.
واقعیت این است که روسای پیشین سازمان میراث فرهنگی و گردشگری که از پشتوانه‌های خوبی هم از سوی رییس‌جمهور وقت بهره‌مند بودند، آن‌چنان وعده‌های جنجالی از تحول در گردشگری می‌دانند که هر بار با واکنش‌های صریح و گاه تندی روبه‌رو می‌شدند، وعده‌هایی درباره‌ی ساخت تعداد زیادی هتل در کشور که از شمردن آن‌ها عاجز بمانیم، ساخت یک‌هزار سرویس بهداشتی و مجتمع‌های بین راهی در هر 25 کیلومتر از راه‌های ایران و ... که آن‌قدر درباره‌شان حرف زدند تا نقل محافل مختلف شد و حالا به مطالبه‌ی مردم تبدیل شده است.
در این چند سال هم با حذف یارانه‌ها و سهمیه‌بندی بنزین، مسوولان این سازمان که خود را مشوق و حامی مردم برای سفرهای داخلی می‌دانستند، برای متوقف نشدن این موج با حمایت رییس‌جمهور، به اختصاص سهمیه‌های ویژه‌ی بنزین همزمان با آغاز هر سال، رو آوردند و توقعی جدید نیز در میان مردم پدید آمد، همان‌گونه که امسال با وجود مطرح شدن زمزمه‌هایی مبنی بر ندادن سهمیه‌ی اضافی بنزین سفر و نگرانی مردم از این بابت، هیأت دولت در روزهای پایانی سال گذشته تصمیم گرفت، این سیاست را در آخرین نوروزی که بر سر کار است هم اجرا کند که خبر آن را محمدشریف ملک‌زاده در آخرین روزهای اسفندماه 91 اعلام کرد.
حالا همین‌ها کار را برای رییس جدید سازمان میراث فرهنگی و گردشگری سخت‌تر می‌کند، چراکه این انتظار از عضو کابینه‌ی «تدبیر و امید» وجود دارد که تدبیری امیدبخش برای نشاط آفرینی در میان مردم با اجرای سیاست‌ها و برنامه‌هایش بیندیشد، نه این‌که هزار وعده‌ی خوب بدهد، به یکی وفا نکند.
بدیهی است که نجفی برای سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هنوز برنامه‌ای نداشته باشد، چراکه او برای وزارت آموزش و پرورش انتخاب شده بود و به اعتراف خودش، اصلا فکرش را هم نمی‌کرد که به این سازمان بیاید و از چند روز پیش، مطالعه و بررسی چنین سازمان عریضی و طویلی را آغاز کرده و از حوزه‌های مختلف گزارش کار خواسته است.
برای همین است که وقتی امروز (چهارشنبه، 30 مردادماه) از او پرسیده می‌شود که آیا درست است 47 درصد مردم به‌دلیل وضعیت مالی نامناسب، امکان سفر رفتن ندارند؟ پاسخ می‌دهد: چون اصل آمار را نمی‌دانم، درباره‌ی نتیجه‌اش هم نمی‌توان قضاوت کرد.
انتهای پیام
نظرات