سرپرست هیئت کاوش تپه‌های میرک سمنان از آغاز کاوش‌های باستان‌شناسی در یکی از مهمترین سایت‌های پیش از تاریخ ایران در جنوب سمنان خبر داد و گفت: این کاوش‌ها با همراهی باستان‌شناسان فرانسوی و ایرانی آغاز و تا 18 روز دیگر ادامه داد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه سمنان، «حامد وحدتی نسب» از تپه‌های میرک سمنان به عنوان یکی از منحصر به فردترین سایت‌های باستان‌شناسی پیش‌ از تاریخ ایران و جهان نام برد و اظهار کرد: این محوطه ارزشمند تاریخی از نظر وسعت محوطه و تعدد دست‌افزارهای سنگی در دنیا بی‌نظیر است.

وی با بیان اینکه تپه‌های میرک و دلازیان سمنان سال 64 توسط دکتر کبیری و مرحوم مهریار - از باستان ‌شناسان ایرانی - شناسایی شدند، افزود: این باستان‌شناسان بیشتر بر روی دلازیان کار کردند و بر روی تپه‌های میرک تاکنون کار چندانی انجام نشده است. اگرچه پیش از این یک تیم از باستان‌شناسان در این محوطه کار کردند، اما این تیم تخصصی در حوزه پارینه سنگی نداشته است.

وحدتی نسب به بازدید خود از این محوطه تاریخی در سال 86 اشاره کرد و گفت: در این بازدید نمونه‌هایی از این محوطه تاریخی گرفتیم و با رایزنی‌هایی که با پژوهشگاه میراث فرهنگی و سازمان میراث داشتیم قرار شد با سرپرستی یک هیئت ایرانی کار بررسی این تپه‌های مهم آغاز شود.

وی با بیان اینکه در این بررسی‌ها به دنبال نوع انسانی که در این محوطه زندگی می‌کرده و زمان زیست آنها هستیم، تصریح کرد: در بررسی‌های اولیه به چند ویژگی‌ این موطه ارزشمند پی بردیم نخست ابعاد بسیار گستره محوطه که حدود 200هکتار را دربر می‌گیرد و دوم تعدد ابزار و دست ابزارهای موجود در محوطه است که بین چندصد هزار تا یک میلیون دست‌افزار را شامل می‌شود.

سرپرست هیئت کاوش تپه‌های میرک سمنان از امکان برآورد زمان زیست در این محوطه خبر داد و افزود: با مطالعه بر روی ریخت‌شناسی ابزار به‌دست آمده می‌توان زمان تقریبی زندگی در تپه‌های میرک سمنان را حدس زد اما زمان قطعی آن نیاز به کار و مطالعه بیشتر است.

این باستان‌شناس با بیان اینکه دوره زمانی زندگی در تپه‌های میرک به بین 100 تا 150 هزار سال پیش از تاریخ برمی‌گردد، اضافه کرد: البته اعلام قطعی این زمان نیاز به کاوش بیشتر و کار مطالعاتی بیشتر دارد.

وی از انسان "نئاندرتال" به عنوان معروف‌ترین انسان پیش از تاریخ یاد کرد و ادامه داد: این انسان در بخش‌هایی از اروپا، آفریقا، آسیا و خصوصا خاورمیانه که ایران را نیز دربرمی‌گیرد می‌زیسته است.

وحدتی‌نسب با بیان اینکه انسان نئاندرتال منقرض شده است یادآوری کرد: تاکنون محوطه‌های متعددی در ایران و جهان که محل زندگی انسان نئاندرتال بوده کشف شده؛ اما تپه‌های میرک سمنان از هر حیث در بین دیگر محوطه‌های پیش از تاریخ، ممتاز و منحصربه فرد است.

وی از کشف ردپای جنگل، گونه‌های جنگلی غیرکویرزی و دریاچه‌های پرآب در بیابان‌های خشک و سوزان امروز در جنوب سمنان خبر داد و تصریح کرد: این منطقه در عصر پارینه سنگی آب و هوایی کاملا متفاوت از امروز داشته است.

سرپرست هیئت کاوش تپه‌های میرک سمنان از برنامه‌های این هیئت باستان‌شناسی برای شناسایی نوع اقلیم این محوطه تاریخی در دوره انسان نئاندرتال خبر داد و گفت: تعیین نوع اقلیم، مطالعه بیشتر در این حوزه و بازسازی اقلیم منطقه در عصر پارینه سنگی می‌تواند ما را در یافتن چرایی پیشروی کویر، تغییرات آب و هوایی و... کمک کند.

وی از این محوطه به عنوان یکی از قدیمی‌ترین محوطه های میراثی یاد کرد و گفت: وجود این همه ابزار و دست‌افزارهای سنگی انسان نئاندرتال و وجود زیستگاه‌های مختلف در سمنان، سرخه، دامغان و حاشیه کویر مرکزی نشان می‌دهد که در آن عصر منابع‌ زیست‌محیطی در آن زمان در دسترس بوده است.

این باستان‌شناس با بیان اینکه میرک از نظر قدمت، نوع و گستردگی و همچنین تعدد ابزار سنگی منحصر به فرد است، خاطرنشان کرد: محوطه تاریخی تپه حصار دامغان که یکی از مهمترین محوطه های پیش از تاریخ ایران است، تنها 6000 سال پیش از تاریخ قدمت دارد و این درحالی است که احتمالا قدمت زندگی در میرک سمنان به 100 تا 150 هزار سال پیش از تاریخ برمی‌گردد و همین اهمیت تپه‌های میرک سمنان را نشان می‌دهد.

انتهای پیام