رضا ساکی
باز هم از زندگی خصوصی برخی بازیکنان فوتبال خبر می‌رسد که مصرف ترامادول میان آنها رواج دارد و برخی از آنها به خوردن ترامادول معتاد شده‌اند و عن‌قریب است که قلب و کبدشان از هم بپاشد!
به نظرم باید به این قشر مستضعف دو جور مشاوره داد؛ یکی این‌که ترامادول مصرف نکنند و مثل بقیه معتادان عزیز کشور بروند سراغ مواد روتینی که در کشور وجود دارد. البته آنها نباید از مواد توهم‌زا استفاده کنند چون توهم باعث می‌شود به تیم خودی گل بزنند و یا فوتبال را با بسکتبال اشتباه بگیرند.
پیشنها دوم هم این است که بیش از ده روز ترامادول نخورند. پزشکان مکرر توصیه کرده‌اند که مصرف ترامادول بیش از ده روز خطرناک است. آنها می‌توانند ده روز ترامادول میل کنند، بعد به مدت یک هفته سنتی، صنعتی و یا مخلوط استفاده کنند و بعد دوباره ده روز ترامادول بخورند. این‌طوری می‌توانند فشار ناشی از ساختمان‌سازی، خرج نگهداری ماشین لاکچری،‌ شارژ ساختمان، سفر خارج، هزینه بادیگارد، خرج اوقات فراغت، قلیان اعیانی و... را تحمل کنند.
اما اینها هم به طور موقت از رنج و درد آنها کم می‌کند. دولت باید فکری به حال زندگی اسف‌بار این بازیکنان بکند. دولت باید قبل از این که فقر و فاقه کار دست آنها بدهد به وضع بد مالی‌شان رسیدگی کند. همین حالا بازیکنی داریم که پورشه ۲۰۱۴ دارد در حالی که الان سال ۲۰۱۷ است. این بازیکن چطور می‌تواند فشار روانی یک پورشه ۲۰۱۴ را تحمل کند؟ اگر ترامادول نخورد یا کاری دست خودش می‌دهد یا کاری دست دیگران.
پس باید به دغدغه‌های این قشر آسیب‌پذیر رسیدگی شود. بازیکنی که ذهنش درگیر یک مدل ۲۰۱۷ است نمی‌تواند در زمین بازی برای کشور عزیزمان افتخارآفرینی کند. می‌تواند؟
باقی بقای‌تان

انتهای پیام