«محسن كديور» گفت: برنامه‏ي آينده‏ي ما اصلاحات خواهد بود اما نه به اين شكلي كه پيش رفته است. به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، وي در نشست تكميلي دفتر تحكيم وحدت (طيف علامه) در دانشگاه خواجه نصير افزود: اصلاحات زماني شكست مي‏خورد كه اكثريت جامعه به اين نتيجه برسد كه روش تدريجي اصلاح امور روش صحيحي نيست و بايد به خشونت متوسل شد اما من فكر نمي‏كنم فردي به اين نتايج رسيده باشد. وي ادامه داد: فكر نكنيم اصلاحات شكست خورده است، بلكه يك برنامه‏ي خاص اصلاح‏طلبانه شكست خورده است كه اين معنايش شكست مطلق اصلاحات نيست. برنامه‏ي خاصي كه كوشيد در چارچوب قانون اساسي پيش رود اما نتوانست از ظرفيت‏هاي پيش بيني شده در آن استفاده كند و قول‏هايي داد اما نتوانست بر آنها بايستد و بر اثر فشار محافظه‏كاران كه عقب نشيني كرد، وضع را به اينجا رساند. دبير انجمن دفاع از آزادي مطبوعات، با بيان اين كه من باور ندارم اصلاحات شكست خورده است ادامه داد: مي‏توان گفت مرحله‏ي اول اصلاحات به پايان رسيده است كه اين مرحله توفيقات و نقاط ضعف‏هايي هم داشته است و نقد اين مرحله وظيفه‏ي هر دلسوزي در كشور است. وي با بيان اين كه در فرهنگ جامعه‏شناسي غير از اصلاح‌طلبي از انقلاب يا رها كردن مطلق امور نام برده شده است، ادامه داد: يعني كلا براي ما مطرح نباشد در جامعه چه مي‏گذرد يا اينكه بپذيريم يك شبه مي‏توان مسايل را بدون تمسك به شيوه‏هاي مسالمت‏آميز حل كرد. دبير انجمن دفاع از آزادي مطبوعات، ادامه داد: اگر بگوييم اصلاحات شكست خورده است بايد بي‏تفاوت باشيم و صحنه را به صحنه‏گردانان خشن بسپاريم يا به راه‏حل‏هاي خشونت‏بار و دفعي متوسل شويم. اگر اين دو راه را قبول نداريد بدانيد كه هنوز اصلاح‏طلب هستيد. كديور اصلاح طلبي را عنوان كساني دانست كه نسبت به مسايل بي‏تفاوت نيستند و خشونت را باور ندارند هم‏چنين راه‏حل‏هاي آن را را تدريجي مي‏دانند. وي اصلاحات مرحله‏ي اول را در چارچوب قانون اساسي در داخل نظام، اصلاحات دولتي و اصلاح‌طلبان داخل حكومت خواند و گفت: در مرحله‏ي دوم اين نكات به پايان مي‏رسد، البته اگر مرحله‏ي اول را طي نكرده بوديم نمي‏توانستيم وارد مرحله‏ي دوم شويم. وي با انتقاد بر اين كه مرحله‏ي اول بايد زودتر از چهار سال به پايان مي‏رسيد، گفت: آنچه اتفاق افتاد در زماني بود كه اجماعي ميان نخبگان برقرار نبود اما امروز آنها به اجماع نسبي رسيده‏اند بنابراين اجماع نسبي خبرگان در زمان حاضر يكي از بزرگترين دستاوردهاي مرحله‏ي اول است. دبير انجمن دفاع از آزادي مطبوعات، ابراز عقيده كرد برخي مي‏پنداشتند با به دست‏گيري قوه‏ي مقننه و مجريه امكان اصلاح نظام فراهم مي‏شود و اندك كساني بودند كه اين حرف را باور نداشتند اما امروز با مشكلاتي كه در مجلس پيش آمد با محدوديت فراوان براي قوه‏ي مجريه در كنار عزم ناكافي رييس قوه‏ي مجريه براي پيشبرد امور احساس مي‏شود به اين ادعا رسيده‏ايم كه اين مجموعه به دليل خصوصيات ذاتي روي خوش به اصلاحات نشان نمي‏دهد يا اصلاح ناپذير است. كديور مشروطه، نهضت ملي شدن نفت، انقلاب اسلامي، جنبش اصلاحات را از وقايعي دانست كه همه داراي سرنوشت واحد بودند و گفت: نهضت ملي شدن صنعت نفت، بهار دموكراسي در ايران و آسيا بود و باعث شد اين جنبش بر چند نقطه‏ي مهم جهان از جمله مصر و اندونزي به اهتزاز درآيد. اما چقدر در ايران دوام يافت يا شور عدالت‏خواهي و آزادي‏طلبي كه در سال 57 به اوج خود رسيد چگونه خاموش شد؟ وي با طرح اين سوال كه چگونه مي‏توانيم به دموكراسي گذار كنيم، گفت: تا زماني كه فرهنگ دموكراتيك را در جامعه محقق نكنيم نمي‏توانيم به دموكراسي برسيم. دموكراسي را نمي‏توان با نظام سياسي آغاز كرد بلكه با فرهنگ آغاز مي‏شود و پس از استقرار فرهنگ دموكراسي نظام سياسي متاثر از آن دموكراتيك مي‏شود. وي مهم‏ترين نكته در گذار به دموكراسي را فرهنگ سازگار با دموكراسي در جامعه دانست و گفت: اين مطلب بايد از تربيت در خانواده‏ها و مراكز آموزشي شروع شود اما متاسفانه خانواده‏هاي ما دموكراتيك نيستند. دبير انجمن دفاع از آزادي مطبوعات، با بيان اينكه هر كدام از ما بايد به خود مراجعه كنيم و بدانيم كه آيا مسايل را به شيوه‏ي گفت‏وگو حل مي‏كنيم يا نه؟ گفت: از جريان دانشجويي انتظار تغيير نظام سياسي نمي‏رود اما مي‏تواند فرهنگ عمومي جامعه را عوض كند. گذار به دموكراسي با تغيير فرهنگ از خود آغاز مي‏شود. كديور افزود: اگر به عنوان انجمن دانشجويي نتوانستيم مشكلات خود را به شكل دموكراتيك حل كنيم چگونه انتظار داريم جامعه به صورت دموكراتيك اداره شود؟ اگر با دو سليقه‏ي مختلف توان تحمل يكديگر را نداريم و بلافاصله به اقليت و اكثريت تبديل مي‏شويم چگونه انتظار داريم كساني كه به قدرت و ثروت مي‏رسند و از آن سرمست هستند حرف چند دانشجو كه دم از دموكراسي مي‏زنند را گوش دهند؟ انتهاي پيام