مجتبي بيات در همايش «امروز و فرداي جنبش دانشجويي» درباره‌ي «بررسي دشواري‌هاي فعاليت دانشجويي» اظهار داشت: من به دو وجه جنبش دانشجويي در دوران كنوني قائل هستم؛ يكي از اين دو وجه شامل اهداف مربوط به مطالبات تاريخي جنبش دانشجويي است كه وجه سياسي و اجتماعي آن را تشكيل مي‌دهد و وجه دوم، مطالبات صنفي مربوط به تلاش براي زندگي بهتر است. به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) وي درباره‌ي وجه صنفي جنبش دانشجويي توضيح داد: جنبش دانشجويي در وجه صنفي، معطوف به تغيير ساختار نيست و عاملان آن از طريق تبديل نيازهاي بالقوه به بالفعل، جنبش را هدايت مي‌كنند و هدف آن تلاش براي ارتقاي سطح زندگي است. به اين ترتيب هر از گاهي، نيازي سر برمي‌آورد و تامين نياز، رسيدن به هدف است. به اين ترتيب با تامين نياز، جنبش فروكش مي‌كند و با نياز ديگر سر برمي‌آورد. اين فعال سابق دانشجويي با اشاره به اين‌كه سرعت فزاينده‌ي گسترش آگاهي و شرايط مربوط به جهان امروز، جوانان را با چالش‌هاي اساسي در رابطه با هويت‌شان روبه‌رو ساخته است، ادامه داد: جنبش دانشجويي در وجه صنفي بيانگر علايق و نگراني خود در ارتباط با ماهيت دانشگاه و اعتراض به وضعيت حاكم بر آن است. در اين‌جا محدوديت‌هاي سازماني رنگ مي‌بازد و عموم دانشجويان به آن مي‌پيوندند. بيات، ايجاد گسترش فضاي دموكراتيك جهت گفت‌وگو، اعتراض به آن‌چه ستاره‌دار كردن برخي دانشجويان منتقد، بازداشت برخي دانشجويان و پايين بودن سطح كيفي زندگي و پايين بودن كيفيت آموزشي در دانشگاه‌ها مي‌خواند را از جمله اهداف وجه صنفي جنبش دانشجويي دانست. وي درباره‌ي وجه سياسي جنبش دانشجويي با اشاره به اين‌كه بايد به رسالت تاريخي آن توجه داشت، گفت: شكاف و دوگانگي ميان دموكراسي و اقتدارگرايي، مهم‌ترين شكافي است كه توسط نظريه‌پردازان ايران ارايه شده است. گفتمان حاكم در وجه سياسي اجتماعي جنبش دانشجويي بر آن بوده است تا از طريق تقويت عرصه‌ي عمومي و جامعه‌ي مدني، به سمت اهداف خود حركت كند. در اين مبارزه، كاربرد خشونت تقبيح مي‌شود و از طريق گروه فشار غيررسمي، افشاگري، انتشار بيانيه‌ها و نامه‌هاي سرگشاده، فعاليت‌ها دنبال مي‌شود. اين فعال سابق دانشجويي ادامه داد: عاملان وجه سياسي جنبش دانشجويي، كنش‌گران دانشجويي مومن به آزادي، دموكراسي و حقوق بشر هستند كه از پايين‌ترين لايه‌هاي اجتماعي تا بالاترين لايه را در برمي‌گيرند و به همين دليل جامعه از آنان انتظار شنيدن و بيان مطالبات خويش را دارد. بيات اظهار داشت: تعميق مطالبات سياسي اجتماعي در ناخودآگاه و وجدان همبستگي‌ساز دانشجويان، تلاش‌ها براي تضعيف اين سازمان را با شكست مواجه ساخت و تجربه‌ي جنبش دانشجويي در مواجهه با حاكميت نشان داده است اين جنبش با اتخاذ عقلانيت استراتژيك توانسته است ضمن بقا، به اهداف خويش نزديك‌تر شود. اين فعال سابق دانشجويي خاطرنشان كرد: تلاش براي استقرار دانشگاه و عرصه‌ي عمومي قدرتمند، ضامن بقا و فراهم‌كننده‌ي مطالبات تاريخي و غيرتاريخي جنبش دانشجويي است. بيات در پرسش و پاسخي كه در انتهاي بخش دوم همايش «امروز و فرداي جنبش دانشجويي» انجام شد، درباره‌ي تجلي عيني جنبش دانشجويي در ايران، توضيح داد: انجمن‌هاي اسلامي و دفتر تحكيم مي‌توانند سازمان‌دهنده‌ي هر دو وجه جنبش دانشجويي باشند. در شرايط كنوني تنها انجمن اسلامي و دفتر تحكيم توانستند از درجه‌اي از استقلال برخوردار باشند و پس از گذشت اين همه سال هنوز شوراي صنفي اين قدرت را ندارد كه مطالبات دانشجويي را مطرح كند و من تاكيد دارم كه جنبش دانشجويي صرفا يك جنبش سياسي نيست بلكه دو وجه صنفي و سياسي - اجتماعي دارد. انتهاي پيام