به گزارش ایسنا در زمینه آتش‌سوزی در عرصه‌های طبیعی به ۱۰ نکته جهت پیشگیری و مضرات وقوع حریق اشاره شده است.

* آتش‌سوزی جنگل‌ها می‌تواند گسترده‌ و خطرناک‌ باشد؛ اما به‌دلیل اینکه جنگل‌های کشور نم و رطوبت و علف‌های سبزی دارند و نور خورشید به‌صورت محدودتری به زمین جنگل‌ها می‌تابد، کمتر مستعد آتش‌سوزی هستند.

*مراتع دارای پوشش گیاهی، بیشتر مستعد آتش‌سوزی هستند چراکه پوشش گیاهی آن‌ها در فصل تابستان خشک و مهار آتش آن دشوار می‌شود.

*آتش ‌سوزی بقایای زمین‌های کشاورزی به‌دلیل قرابت با مراتع، یک خطر بسیار جدی محسوب می‌شود چرا که آتش برافروخته شده در آن می‌تواند به‌راحتی به مزارع و عرصه‌های طبیعی اطراف سرایت کند و مشکلات زیست محیطی و اقتصادی به‌همراه داشته باشد.
*آتش زدن بقایای محصولات کشاورزی می‌تواند باعث معضلاتی از جمله نابودی میکروارگانیسم‌های خاک و حاصلخیزی خاک، افزایش میزان گاز دی اکسید کربن و اثر گلخانه‌ای در کره زمین، افزایش میزان تولید گرد و غبار، افزایش تصادفات جاده‌ای بر اثر دود گرفتگی، از بین رفتن گونه‌های گیاهی ارزشمند و درختان کهنسال، از بین رفتن تنوع‌های زیستی و به دام افتادن حیات‌وحش در شعله‌های آتش شود.

*افرادی‌ که برای گردش وارد طبیعت می‌شوند باید از آتش افروزی در طبیعت جدا خودداری و سعی کنند مواد غذایی مورد نیاز خود مانند چای و غذا را از منزل و یا از مغازه‌ها تهیه کنند یا زغال به‌همراه خود ببرند تا مجبور به سوزاندن پوشال یا قطع تنه درختان نشوند و با رعایت نکات لازم آتش را روشن و در نهایت آن را با آب خاموش کنند و از خاموش شدن آتش اطمینان حاصل کنند.

*وسایلی مانند شیشه و فلز به دلیل اشتعال زایی نباید در طبیعت رها شوند چراکه اقلامی مانند شیشه می‌تواند گاهی مانند یک ذره‌بین عمل کند و با تابش نور خورشید موجب آتش‌سوزی گیاهان و علف‌های خشک شود.
*کشاورزان و صاحبان تعاونی‌های کشاورزی خصوصی با ایجاد «آتش‌بُر» در مزارع خود می‌توانند از پیشروی آتش‌ها جلوگیری کنند و کسانی‌که که امکانات کشاورزی خوبی مانند تراکتور و منبع آب دارند می توانند هنگام آتش‌سوزی در مراتع به کمک دیگر کشاورزان محاصره شده در آتش بشتابند.

*سازمان‌های مردم نهاد و کوهنوردان نیز با فراگیری آموزش‌های ویژه اطفای حریق می‌توانند هنگام آتش سوزی در مناطق طبیعی به‌ویژه مناطق جنگلی صعب العبور و یا کوهپایه در امدادرسانی کمک کنند.

*دولت باید با در اختیار قرار دادن بودجه‌های خاص جهت تهیه امکانات و تجهیزات اطفای حریق اقدام کند و با تشکیل یک کارگروه با حضور یگان‌های محیط بان و جنگلبان و حضور نظامیانی که مجهز به تجهیزات هوایی از قبیل هواپیما و چرخ‌بال هستند در موقع بحران از این سازمان‌های مردم‌نهاد برای مهار آتش استفاده کند.

 * نهادهای دولتی با شناسایی و تهیه نقشه‌هایی از مناطق و کانون‌های بحران راه حل‌هایی برای مهار آتش در کمترین زمان پیدا کنند.

انتهای پیام