به گزارش ایسنا، این مجله نوشت، نام پامپئو پس از آن مطرح شد که حزب چای (تی پارتی) در سال ۲۰۱۰ او را به کنگره آورد اما شهرت او به دلیل دامن زدن به اظهارنظرها علیه هیلاری کلینتون بود. او مدعی شد که کلینتون در قتل چهار آمریکایی در شهر بنغازی لیبی دست داشته است، همچنین او به مقایسه‌های عجیب ترامپ با قهرمان یهودی در باور مسیحیان انجیلی تشویق می‌کرد.

پافشاری پامپئو بر اینکه ویروس کرونا در یک آزمایشگاه ایجاد شده، مساله‌ای که آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا و نیز مراکز علمی رد کرده‌اند، بخشی از شیوه مرسوم او از طریق دامن زدن به شایعه‌ها بوده است.

جهان ادعاهای پامپئو را که موجب خشم چینی‌ها شد، رصد کرد و بجز دوستداران ترامپ، هیچ کسی بیرون از چارچوب ریاست جمهوری این ادعاها را جدی نگرفت، اما باور اینکه این سخن را بزرگترین دیپلمات آمریکایی که قرار است نقشش از تعصب حزبی محدود فراتر رود، بیان کرده، دشوار بود.

اکونومیست در ادامه نوشت، با وجود این، شخصیت پامپئو همچنان مهم است و او بر خلاف تصوری که گهگاه از خود می‌دهد، شخصیتی بسیار جدی است که از احترام بسیاری از نهادهای سیاست خارجه برخوردار است.

این مجله تاکید کرد، پامپئو توانست از زمان برکناری جان بولتون در حدود هشت ماه قبل، به شکل چشمگیری اعتماد دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا را به دست آورد، او در اجرای رویکرد ترامپ در مقابل چین، افغانستان و اسرائیل موفقیت‌های برجسته‌ای داشته و توانسته در برخورد دیپلماتیک با طالبان موفق عمل کند.

با همه اینها، پامپئو رویکردهای محاظه‌کارانه شدیدی دارد اما بیش از بولتون یا هر یک از مشاوران و بر خلاف ژنرال‌ها آماده تایید ترامپ است، او بیش از هر کسی آماده دریافت دستورات و در پیش گرفتن اقداماتی علیه چین جهت دور کردن توجه مردم به مساله مبارزه با کرونا در آمریکاست.

مجله اکونومیست در بررسی اسرار شخصیت این چهره سیاسی آمریکا نوشت، دلایل متعددی برای توضیح انعطاف‌پذیری پامپئو وجود دارد که یکی از آنها عاملی شخصی مربوط به شکست او در تجارت و پروژه‌های سرمایه‌گذاری است که موجب شد او برای جبران وقت تلف شده در واشنگتن حضور یابد.
انتهای پیام