عبدالله سالاری در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه سگ موجودی است که توسط بشر اصلاح نژاد و اهلی شده است، گفت: سگ جزو چرخه طبیعی اکوسیستم نیست و جایی در طبیعت ندارد و باید در کنار انسان زندگی کنند. از این رو نمی‌توانیم جایگاهی برای این موجود در طبیعت متصور شویم.

وی با اشاره به اینکه سگ‌های بلاصاحب در دو محیط طبیعی و انسانی مخاطراتی ایجاد می‌کنند، اظهار کرد: سگ‌های بلاصاحب در محیط‌های طبیعی دشمن زنده‌ای برای گونه‌های جانوری بومی یک منطقه هستند. از یک سو با گوشتخواران منطقه مانند گرگ، روباه، شغال و.... تعارض دارند و از سویی دیگر علاوه‌بر اینکه دشمن زنده‌ای برای سایر حیوانات مانند پرندگان و علف‌خواران به‌حساب می‌آیند و از آن‌ها تغذیه می‌کنند، با سایر گوشتخواران بر سر این منابع غذایی رقابت می‌کنند.

سالاری ادامه داد: وجود سگ‌های بلاصاحب در مناطق حفاظت شده یکی از بزرگ‌ترین معضلات است که باعث کاهش غیرطبیعی جمعیت حیات وحش می‌شود. به‌عنوان مثال در منطقه حفاظت شده ورجین در استان تهران سگ‌های بلاصاحب در فصل زادآوری به بره‌های تازه متولد شده علفخواران بزرگ‌جثه از جمله قوچ و میش و کل و بز حمله و از آن‌ها تغذیه می‌کنند و روزبه‌روز به جمعیت‌ سگ‌ها اضافه می‌شود به‌طوری‌که اکنون در برخی نقاط این منطقه که سگ‌های بلاصاحب زیادی وجود دارند دیگر به‌ندرت گونه‌های حیات وحش مشاهده می‌شوند.

این کارشناس حیات وحش درباره مخاطراتی که سگ‌های بلاصاحب می‌توانند در محیط‌های انسانی به وجود آورند، گفت: یک از موضوعات مهم و خطرناک در رابطه با حضور سگ‌های بلاصاحب در محیط‌های انسانی، انتقال بیماری از طریق این حیوان به دام، انسان و سایر گونه‌های جانوری است علاوه‌بر این به‌علت تراکم جمعیتی بالایی که سگ‌های بلاصاحب در محیط‌های شهری پیدا کرده‌اند می‌توانند در صورت ابتلا به بیماری هاری خطر زیادی برای انسان‌ها به‌ویژه کودکان و گروه‌های ضعیف‌تر داشته باشند و در نتیجه مشکلات عدیده‌ای را برای جامعه به وجود آورند همچنین می‌توانند تهدیدی برای برخی گونه‌های حیات وحش موجود در شهرها مانند انواع پرندگان و روباه به حساب آیند.

غذارسانی باعث افزایش مدیریت نشده جمعیت سگ‌های بلاصاحب می‌شود

این کارشناس حیات وحش ضمن انتقاد از غذارسانی به سگ‌های بلاصاحب و هرگونه حیوان دیگری در شهر و محیط‌های طبیعی گفت: غذارسانی سازمان‌یافته به سگ‌های بلاصاحب یکی از دلایل اصلی افزایش مدیریت نشده جمعیت آن‌ها است چون زمانی‌که منبع غذایی آن‌ها تامین شود تولید مثل نیز به همان نسبت در آن‌ها بدون هیچ کنترل جمعیتی افزایش پیدا می‌کند.

وی تاکید کرد: وضعیت حیات وحش در برخی مناطق کشور بسیار شکننده است و نباید تنش مضاعفی با غذارسانی و در نتیجه افزایش سگ‌های بلاصاحب برای حیات وحش ایجاد کنیم. از این رو لازم است هرچه زودتر برای کنترل و مدیریت جمعیت سگ‌های بلاصاحب چاره‌اندیشی شود.

سالاری همچنین ادعا کرد که برخی افراد و گروه‌هایی که به‌صورت سازمان‌یافته از طریق دریافت کمک‌های مالی از سوی مردم اقدام به غذارسانی به سگ‌های‌بلاصاحب و حیوانات شهری می‌کنند افرادی سودجو هستند که از این موضوع منتفع می‌شوند. این افراد کمک‌های مالی جمع‌ و ادعا می‌کنند که از این پول برای غذارسانی، عقیم‌سازی و درمان حیوانات شهری از جمله سگ‌های بلاصاحب استفاده می‌کنند اما مردم باید نسبت به این موضوع آگاه باشند که برخی از این افراد و گروه‌ها منفعت‌طلب هستند و از این طریق امرار معاش می‌کنند و پول‌های کلانی به‌دست می‌آورند. مردم کشور ما فهیم هستند و حتما می‌دانند که نباید به این دسته از افراد اعتماد کنند.

این متخصص اکولوژی و مدیریت حیات وحش درباره راهکارهای مدیریت جمعیت و پراکنش سگ‌های بلاصاحب گفت: راهکارها و دستورالعمل‌هایی وجود دارد که در سطح بین‌المللی پذیرفته و در بسیاری از کشورهای دنیا اجرا شده است و نتیجه داده‌اند. ما نیز می‌توانیم از این شیوه‌نامه‌ها و دستورالعمل‌ها در زمینه مدیریت سگ‌های بلاصاحب استفاده کنیم.

وی ادامه داد: سازمان جهانی بهداشت دام (OIE) یکی از بهترین دستورالعمل‌ها را در زمینه مدیریت سگ‌های بلاصاحب در محیط‌های شهری دارد و در این دستورالعمل به روش‌های جمع‌آوری، عقیم‌سازی و نگهداری این سگ‌ها اشاره شده و لازم است در ایران نیز این دستورالعمل‌ها اجرایی شوند.

سالاری در پایان با اشاره به اینکه باید در مواجهه با جمعیت روبه افزایش سگ‌های بلاصاحب منطقی و علمی برخورد کنیم، اظهار کرد:‌ تصور اینکه با غذارسانی به سگ‌ها کمکی به آن‌ها یا حیات وحش کرده‌ایم نه تنها نادرست است بلکه با این کار خسارت‌های جبران‌ناپذیری به حیات وحش و محیط زیست جانوری کشور وارد می‌کنیم.

انتهای پیام