جعفر ابراهيمي ( شاهد) گفت: آشنايي با تجربيات كودكي و لطافت روحي اين رده سني، به منظور خلق آثاري تاثيرگذار، گرچه لازم است؛ اما كافي نيست. اين شاعر و نويسنده‌ي كودكان و نوجوانان در گفت و گو با بخش ادب ايسنا (خبرگزاري دانشجويان ايران) با بيان اين مطلب گفت: آنان كه براي كودكان و نوجوانان مي‌نويسند، از تجربيات غني اين دوره و روحيات خاصي برخوردارند كه با تكيه بر آنها مي‌توانند بنويسند. وي تصريح كرد: آنان آزادانه مي‌توانند هر لحظه كه اراده كردند، كودك شوند و تجربيات حسي اين دوره را مجددا تجربه كنند؛ اما اين ويژگي‌ها تنها نيمي از موفقيت كار آنان را تضمين مي‌كند و نيمي ديگر به وجود ارتباط مستقيم با اين رده سني بستگي دارد. ابراهيمي گفت: ويژگي‌هاي كودكي دوران من نويسنده، با خصوصيات كودك امروزي متفاوت است. درواقع، زندگي اين دو كودك و تجربيات و بينش آنان با هم فرق دارد. بنابراين لازم است تا هرازگاهي، نويسندگان اين عرصه با كودكان و نوجوانان ارتباط برقرار كنند. اين شاعر و نويسنده با بيان اينكه ”سالي 40 بار از طريق مدرسه‌ها و كتابخانه‌هاي كانون با بچه‌ها ارتباط مستقيم برقرار مي‌كنم” تاكيد كرد: اين‌ ارتباط‌ها به ويژه در مدرسه‌هاي دخترانه به من چيزهاي بيشتري ياد مي‌دهد. چرا كه من تجربه‌هاي يك كودك پسر را د رخود دارم. بنابراين برخوردم با دختران كوچك به ويژه دختران دبستاني، به منظور كسب تجربه مفيدتر است. وي همچنين در واكنش به نظر آنان كه معتقدند اغلب نويسندگان ما براي مخاطبان خيالي مي‌نويسند، گفت: تجربه ثابت كرده است كه اين كار به صورت تفنني و محدود، قابليت ماندگاري را دارد. يعني تنها آثاري با اين ويژگي خواهند ماند كه كارهاي عاطفي هستند و با تكيه بر تجربيات لمس‌شده قبلي نوشته شده باشند. ابراهيمي تاكيد كرد: شناخت نياز مخاطب بحثي است كه امروز محور اصلي بسياري از مباحث ادبي و هنري خاص كودكان قرار گرفته است. نويسنده‌ي ما بايد نسبت به نيازها، لهجه‌ها، خاستگاه‌ها و علايق مخاطب خود اشراف داشته باشد و شايد همين امر، سفر كردن نويسندگان به مناطق مختلف را الزامي كرده و مي‌كند. وي گفت: خلقيات كودكان و نوجوانان و‌ آمال و آرزوهاي آنان در مناطق مختلف، متفاوت است و من نويسنده براي نوشتن آثار ماندگار، چاره‌اي جز به رسميت شناختن اين روحيات ندارم. بنابراين بايد خود را در ايجاد ارتباط مستقيم با آنان ملزم و پايبند كنم. انتهاي پيام