• چهارشنبه / ۷ آذر ۱۳۸۶ / ۱۳:۰۸
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 8609-03894

مديا كاشيگر: وضعيت ترجمه نابسامان نيست

مديا كاشيگر:
وضعيت ترجمه نابسامان نيست
مديا كاشيگر به ايجاد مركزي براي ساماندهي ترجمه اعتقادي ندارد و در عين حال به پيوستن ايران به قانون كپي‌رايت تأكيد مي‌كند. اين مترجم در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عنوان كرد: من اعتقادي ندارم كه ترجمه ساماني ندارد و كساني‌كه اين باور را دارند، بايد اثبات كنند وضعيت ترجمه نابسامان است. كاشيگر در ادامه افزود: اما تا مادامي‌كه عضو كپي‌رايت جهاني نشويم، نمي‌توان جلو ترجمه‌هاي مجدد را گرفت. راه‌ حل اين نيست كه يك مركز جديد براي ترجمه تأسيس كنيم؛ راه ‌حل اين است كه ايران كپي‌رايت را بپذيرد. آن‌وقت به تأسيس مركز خاصي نياز نيست. او در ادامه يادآور شد: نابساماني وجود ندارد و همه‌جاي دنيا مثل اين‌جاست. اگر جاي ديگر توانسته‌اند با تأسيس مركز ترجمه كاري كنند، اين‌جا هم مي‌توانند. وي خاطرنشان كرد: براي كساني‌كه به تأسيس مركزي براي ترجمه اقدام مي‌كنند، آرزوي موفقيت دارم؛ ولي تلاش آن‌ها كاملاً بي‌حاصل است و اين بدبينانه نيست؛ بلكه ضرورتي براي اين‌كار نمي‌بينم. حالا مركز سامان‌دهي ترجمه راه‌اندازي كنيم و بعد شعبه‌هاي مختلف براي آن راه بياندازيم، كه اين يك بروكراسي فجيع به‌وجود مي‌آورد با تشكيلاتي با چندهزار كارمند! كاشيگر همچنين تصريح كرد:‌ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و اتحاديه‌ي ناشران هستند كه مي‌توان براي دفاع از حقوق خود به آن‌جا مراجعه كرد. اين مترجم معتقد است: حركت صنفي از طرف مترجمان زماني است كه يك منافع مشترك وجود داشته باشد. در بيان منافع مشترك بين مترجمان يك نفر را نشان دهيد كه با ديگري منافع مشترك دارد! من نمي‌دانم منافع مشترك من با ساير دوستان مترجم در چيست؟ حقوق‌بگير هستيم كه بخواهيم حقوق خود را افزايش دهيم؟ يك كتاب ترجمه مي‌كنيم و يا يك ناشر را پيدا مي‌كنيم، يا نمي‌كنيم. سر دستمزد هم چانه مي‌زنيم، يا موفق مي‌شويم يا نه! درواقع تقاضاي حداكثري مي‌تواند اين باشد كه مترجمان هم مانند ساير اقشار جامعه بيمه شوند. اين تنها حركت مشترك ماست كه به سنديكا و صنف هم نياز ندارد. كاشيگر در زمينه‌ي ترجمه‌ي آثار فارسي به زبان‌هاي ديگر نيز معتقد است: ترجمه‌ي آثار فارسي به زبان‌هاي ديگر به ما ربطي ندارد. چنان‌چه آثار خارج از كشور بازار پيدا كردند، مي‌فروشند، اگر هم پيدا نكردند، در انبارها خاك مي‌خورند، و اين به داخل كشور ربطي ندارد. در خارج از ايران حداقل اين است كه بازار تعيين مي‌كند چه آثاري به فروش برسند و چه آثاري فروش نروند و نياز بازار تعيين مي‌كند اثري چند نوبت تجديد چاپ شود. اين مترجم افزود: چه‌كسي بايد تعيين كند آثار فارسي به ترجمه نياز دارند يا نه؛ خوب كسي كه مي‌خواهد آن را بخرد، يعني بايد بازار داشته باشد و اين دست من و شما نيست. اكنون ترجمه‌هايي مي‌شوند، كه اگر بازار داشته باشند، به آن‌سوي آب‌ها راه پيدا مي‌كنند و اگر بازار نداشته باشند، نه. گفتني است، تأسيس «مركز ساماندهي ترجمه و نشر معارف اسلامي و علوم انساني در خارج از كشور» زير نظر سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي تيرماه به تصويب رسيد و دبير شوراي ‌عالي انقلا‌ب فرهنگي نيز در نشست خبري‌اي از اين موضوع گفت. از طرفي، يكي از مسؤولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي چندي پيش از برنامه‌هاي «شوراي عالي ترجمه» و به تعبيري، مركزي براي ساماندهي ترجمه گفته است. انتهاي پيام
  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha