به گزارش ایسنا، آیت‌الله سیدمحمد علی قاضی طباطبایی در ۱۰ آبان ۱۳۵۸ش مصادف با عید قربان، بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء در راه مراجعت به منزل، توسط یکی از اعضاء گروهک فرقان در خیابان مورد حمله قرار گرفت و به شهادت رسید.

به همین منظور حجت‌الاسلام حجت‌الله ذاکر - معاون فرهنگی مرکز رسیدگی به امور مساجد کشور- در یادداشتی اختصاصی که در اختیار خبرگزاری ایسنا قرار داد به تبیین ابعاد شخصیتی آیت‌الله سیدمحمد علی قاضی طباطبایی پرداخت.

در متن این یادداشت آمده است:

باسمه تعالی

آیت‌الله قاضی طباطبایی همچنان که در کسب مراتب علمی کوشا بودند، در مبارزات سیاسی علیه رژیم طاغوت نیز شرکت فعالانه داشتند. آن فقیه بزرگوار دارای روحیه‌ی انقلابی و اراده‌ای خلل ناپذیر بود. در پرونده‌ی قطوری که ساواک در مورد ایشان تهیه کرده بود، میزان مجاهدت‌های شبانه‌روزی ایشان مشهود است. شرکت علنی و بدون واهمه‌ آن مجاهد در مبارزات سیاسی از سال‌های ۴۱ و ۴۲ همزمان با آغاز نهضت اسلامی شروع می‌شود و ایشان را تبدیل به یکی از رهبران و ارکان نهضت در آذربایجان می‌کند که در جریان همین مبارزات دستگیر شده و در زندان «قزل قلعه» تهران زندانی می‌شوند.

آیت‌الله قاضی به اتّهام اینکه در خلال بحث پیرامون حکومت اسلامی و جنایات اسرائیل در یک سخنرانی علنی نام امام را به عظمت و عزت بر زبان آورد به مدت ۶ ماه به «بافق» کرمان تبعید شد. پس از آن به بهانه‌ی دیگری شش ماه دیگر به زنجان تبعید شد. او در تبریز تنها نماینده‌ی تامّ الاختیار حضرت امام خمینی(ره) بوده و نقش ایشان در شکل دادن به مبارزات مردم تبریز نیز بسیار با اهمیت است.

«مسجد شعبان»، محور مبارزه در آذربایجان‌شرقی و مرکز مبارزات محسوب می‌شد که آیت‌الله قاضی طباطبایی امامت آنجا را عهده دار بودند. وی در مبارزه از همه جلوتر بود و محبوب و مورد احترام مردم انقلابی بودند و به همین دلیل توطئه‌های دشمنان و منحرفین از اسلام علیه ایشان کارگر نمی‌شد.

نفوذ ایشان در دل‌ها به حدّی بود که اگر روزی را در آذربایجان تعطیل اعلام می‌کردند، بدون شک آن روز همه‌جا تعطیل می‌شد. ایشان جزء اولین کسانی بود که در آذربایجان اعلامیه خلع شاه از سلطنت را امضا کرد. ساواک با صرف بودجه های ویژه، جریانات مخالف ایشان در تبریز را تقویت می‌کرد تا اثرات فعالیت‌های ایشان را در زمینه‌سازی برای انقلاب خنثی کند.

در ماه های قبل از پیروزی انقلاب، رهبری جریانات حاد سیاسی، برپایی تظاهرات و تشکیل مجالس، همه بر عهده این عالم بزرگوار بود و ایشان اولین امضاء کننده‌ی اعلامیه ۲۹ بهمن ۵۶ در چهلم شهدای قم بود.

آیت‌الله قاضی همیشه سدّ مستحکمی در مقابل خطوط انحرافی در جریانات ضدّانقلابی بود و از اوان پیروزی انقلاب علیه جریانات منحرف و وابسته، نظیر «خلق مسلمان» افشاگری‌های لازم را می‌نمود و منحرفان با وجود ایشان، قدرت و جرأت ابراز وجود پیدا نمی‌کردند.

خدمات ایشان بعد از پیروزی انقلاب نیز شایسته توجّه بسیار است. آیت‌الله قاضی طباطبایی بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب از طرف امام امّت به سمت امام جمعه‌ی تبریز منصوب شدند و اوّلین نمازجمعه را در این شهر بزرگ برپا کردند. ایشان همچنین کمیته‌های انقلاب اسلامی آذربایجان شرقی و غربی را تشکیل دادند و نقش زیادی در راه اندازی استانداری ها، فرمانداری ها و ادارات استان ایفا نمودند.

وی همچنین زحمات زیادی برای رسیدگی به اوضاع محرومان و مستضعفین متحمّل شدند و سرانجام پس از یک عمر مجاهدت و تلاش خالصانه و بی‌وقفه در شامگاه دهم آبان سال ۵۸ مصادف با عید سعید قربان سال ۱۳۹۹ هجری قمری، بعد از ادای فریضه نماز مغرب و عشاء و در حال مراجعت از مسجد به منزل، مورد هجوم عوامل سرسپرده‌ی استکبار تحت نام گروه «فرقان» قرار گرفتند و شربت شهادت را نوشیدند و اولین شهید محراب انقلاب لقب گرفتند.

انتهای پیام