به گزارش ایسنا، مرحوم سرهنگ سیدمحمدعلی شریف‌النسب، رزمنده دفاع مقدس و از مبارزان ارتشی پیش از انقلاب بود. او از هسته‌های اصلی شکل‌گیری ارتش انقلابی با همراهی شهیدانی چون قرنی، فلاحی، صیاد، نامجو، کلاهدوز، اقارب‌پرست، سلیمی و ظهیرنژاد بود و با وجود جراحات ناشی از دوران هشت سال دفاع مقدس، آن را مدال‌ افتخار و هدیه الهی می‌دانست و هرگز از مجروحیتش لب به سخن نگشود.

مرحوم شریف‌النسب در کتاب خاطرات خود با عنوان «ارتش در دیده‌ها و شنیده‌ها» درباره سیستم مدیریتی آمریکایی‌ها روایت می‌کند:«سال ۱۳۵۳ که به مرکز پیاده شیراز منتقل شدم سرهنگ شاپور قبادی یک نظامی به تمام معنا، نمونه و فرمانده دانشکده پیاده بود. بالای دفتر مستشاری آمریکا تابلویی زده بود که در آن نوشته بود:«ما ملتی هستیم که در طول تاریخ هرگز تحت سلطه بیگانه نبوده‌ایم.»

فرماندهان شجاع و نظامیان متعهد ما هرجا که فرصت می‌یافتند ایستادگی در مقابل بیگانه را به جامعه و محیط خدمتی خود القاء می‌کردند. دانشکده پیاده ارتش آمریکا از لحاظ تخصصی در جهان دارای مرتبه بالایی است. سال ١٣٥٤ در این دانشکده با درجه سروانی دوره عالی را طی می‌کردم. سه ماه قبل از آن، سروان نیکفرد و سروان جوادی‌پور برای همین دوره آمده بودند. سروان نیکفرد که در دوران دفاع مقدس درخشش بسیار داشت و مدتی فرماندهی لشکر ارومیه و پس از آن فرماندهی لشکر ۷۷ خراسان را بر عهده داشت به من‌ گفت: «این افسران آمریکایی آنگونه که می‌گویند باهوش و کاردان نیستند.» پرسیدم: «چطور؟» پاسخ داد: «افسر آمریکایی هم‌دوره من که به عنوان راهنما و کمک انتخاب شده شب‌های امتحان از من کمک می‌گیرد. درس را برای او دوره می‌کنم با اینکه زبان زبان اوست و در همین ارتش خدمت کرده نمره او از من پایین‌تر است.»

بعد از چندی، نیکفرد از من پرسید: «آمریکا را چه کسانی اداره می‌کنند؟» گفتم:«آمریکایی‌ها!» گفت: «نه!» چند روز دیگر سوال خود را تکرار کرد من پاسخی غیر از آن نداشتم. بار سوم سئوال خود را تکرار کرد ،گفتم: «آیا می‌خواهی بگویی غیر آمریکایی‌ها این کشور را اداره می‌کنند؟» گفت: «آری». گفتم: «چطور؟» گفت: «کتابخانه دانشکده را زیرو رو کردم و مجله‌های بسیاری را نیز مطالعه کردم و به این نتیجه رسیدم که آمریکا را ۱۷ نفر سرمایه دار صهیونیست در سلطه خود گرفته و کنگره و ریاست جمهوری و مشاغل کلیدی اغلب در دست آنهاست، و در واقع ملت آمریکا اسیر و برده این چند نفر است.»

بعدها خود می‌دیدم که دانشجویان ایرانی علاوه بر هوش و نبوغ ذاتی، در ورزش و استعدادهای بدنی نیز از بهترین دانشجویان آمریکایی چیزی کم ندارند که یک نمونه از آن سروان فیروز افشار قاسملو استاد تکاور گارد بود که بالاترین نمره ورزش را گرفت و مربی آمریکایی را به شگفتی واداشت. یا سروان صیاد شیرازی که در سال ۵۳ در دوره هواسنجی توپخانه بین دانشجویان آمریکایی و دیگر کشورهای خارجی نفر اول دوره بود یا خلبانانی همچون شهیدان اردستانی بابایی و... که چنین بودند.

انتهای پیام