فرشاد فرشته حكمت مستند «آذرخش عشق» را درباره‌ي شخصيت مولانا و تاثير آرا و افكار وي بر فرهنگ ساير ملل مي‌سازد.

اين فيلمساز، نمايشنامه‌نويس و مدرس دانشگاه در گفت‌وگويي با خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: امروزه توجه به شخصيت و تفكرات مولانا در غرب، آمريكا و كشورهاي اروپايي بيش از پيش گسترش يافته و موج عظيم و تاثيرگذاري ايجاد كرده است.

اين فيلم مستند بلند 104 دقيقه‌ايي «مولانا – آذرخش عشق» با سرمايه گذاري مشترك press tv ( شبكه خبر انگليسي) و مشاركت شخصي ساخته مي‌شود، حدود 20 الي 30 درصد فيلمبرداري در داخل كشور و در مناطقي چون خوي و نيشابور و تهران به انجام مي‌رسد و بخش‌هايي نيز در تركيه (قونيه) تصويربرداري شده و بقيه توليد در آمريكا و يكي از كشورهاي آسيايي با عوامل توليد متفاوت ادامه خواهد يافت.

وي با اشاره به پيشينه‌ي چنين فعاليت‌هايي و ترجمه‌ي برخي از اشعار مولوي توسط «كلمن باركس» ادامه داد: باركس اشعار مولانا را به زبان روان، جامع و قابل فهم مردم آمريكا ترجمه كرد، البته پيش از آن تحقيقات علمي گسترده و دامنه‌داري توسط پژوهشگراني مانند پروفسور «آن‌ماري شيمل» و دكتر «فرانكلين لوئيس» با سفر به ايران و تركيه و افغانستان انجام شده بود كه در شناساندن مولانا به جهان غرب بسيار موثر بوده است.

كارگردان فيلم مستند «شروه در مهتاب» با اشاره به فعاليت‌هاي هنري از جمله ساخت ويدئوكليپ درخصوص معرفي آثار و افكار مولانا توسط برخي از هنرمندان خارجي گفت: با چنين مقدماتي براي يكي دو سال در آمريكا، آلبوم موسيقي‌هايي با محتواي آثار مولانا در راس جدول فروش قرار گرفت و چنين درخشش‌هايي در حوزه كتاب نيز رخ داد و كتاب‌هايي درباره‌ي مولانا و افكارش جزو آثار پرفروش در آن كشور قرار گرفت.

وي تصريح كرد: چنين حركت‌هايي نياز جهان امروز به افكار و آراي مولانا و توانايي انديشه‌هاي او در ايجاد ارتباط با انسان امروز و رفع نيازهاي روحي و رواني آنها است.

كارگردان فيلم داستاني «سحر، لحظه بي زمان» با اشاره به برخي مواضع انفعالي در كشورمان درخصوص معرفي افكار مولانا خاطرنشان كرد: مولانا يكي ازبزرگترين افتخارات ملي ما است، هر انساني كه به دريچه‌اي والا از بلوغ فكري و علمي مي‌رسد متعلق به تمام بشريت است و نماد ملتش است، از سرزميني كه از آنجا برخاسته، اما متاسفانه مولانا در سرزمين مادري‌اش بيش از همه مورد بي‌توجهي واقع شده و به نوعي به فراموشي سپرده شده است.

كارگردان «روياي زمين» با اشاره به جايگاه ويژه و ممتاز مولانا در سطح جهاني به ايسنا گفت: برپايي چند سمينار مختصر آنهم فقط در دانشكده‌هاي ادبيات درباره‌ي مولانا ـ و البته بدون حضور همه مولوي شناسان برجسته كشور ـ در سرزمين مادري او نمي‌تواند به يك جريان جدي تبديل شود، اينها فعاليتهايي ضعيف و كم رنگ است، در حاليكه من از ضرورت يك موج و جريان ملي و بين‌المللي صحبت مي‌كنم.

تصور مي‌كنم وقتي هويت فرهنگي، ملي ،معنوي و تاريخي ايران از درون كشور مورد بي مهري قرارمي‌گيرد زمينه ساز ساختن فيلمهاي بي‌اساسي مثل 300 و اسكندر مي‌شود كه هدفشان نفي تاريخ و تمدن و فرهنگ ايران است.

فرشته حكمت افزود: افتخارات ملي و گران‌قدر در حيطه‌ي تاريخ ، تمدن و ادبيات و هنر ايران بايد نزد مردم و مديران فرهنگي جايگاهي خاص داشته باشد و مورد بازشناسي قرار گيرد و برنامه‌ريزان فرهنگي كشور در معرفي و توليد آثار فرهنگي در عرصه تئاتر، فيلم و هنرهاي اصرار داشته باشند.

كارگردان مجموعه‌ي مستند تلويزيون «نوروز» و «از بيشاپور تا پريشان» در ادامه يادآور شد: اگر از شخصيت مولانا بعنوان يكي از مظاهر فرهنگي كشورمان شناخت بيشتري داشته باشيم، گرايش و نياز بيشتري در ما به وجود مي‌آيد و ديگر لازم نيست ديگران ما را متوجه مفاخرمان كنند.

فرشاد فرشته حكمت با اشاره به شعر «خوشتر آن باشد كه سر دلبران، گفته آيد در حديث ديگران» يادآور شد: مفاخر ملي ما چون مولانا به دليل بي‌توجهي‌هاي كارگزاران فرهنگي در چند سال اخير توسط ديگركشورها مصادره شده‌اند. مولانا را هم‌اينك با آخرين لقب‌اش يعني « رومي» مي‌شناسند، اين با بياني غير مستقيم يعني اينكه خاستگاه مولانا يك سرزمين اروپايي يا سرزميني است كه روزگاري در تصرف آنها بوده است. بسياري از توريستهاي غربي خاستگاه مولانا را تركيه مي‌دانند، در صورتي كه مولانا يك شاعر ايراني است.

وي افزود: سال گذشته بيش از 700 هزار ايراني در قونيه در مراسم سالانه مولانا شركت كردند. يعني ايراني‌ها متحمل سفري پرزحمت مي‌شوند تا در مراسم بزرگداشت شخصيتي كه مربوط به سرزمين خودشان است در كشوري ديگر شركت كنند .

در مراسم سماع مولوي در تركيه اشعار مولانا به زبان «تركي» خوانده مي‌شود ودر بازارهاي كتاب ، ديوان شمس و مثنوي نيز به تركي برگردانده شده است در صورتي كه اين شاعر ايراني حتي يك بيت شعر به زبان «تركي» نسروده است.

فرشته حكمت با اشاره به برپايي كنگره‌هايي درخصوص گرامي‌داشت مولانا در آمريكا، روسيه، اسپانيا، هندوستان، بنگلادش و چند كشور اروپايي معتقد است: اين روند يعني جهان به كشف جديدي درباره‌ي اين شخصيت عرفاني و ادبي رسيده است، جهاني كه از جنگ و خشونت و ترور خسته است و بشري كه در تنش و بي‌امني به سر مي‌برد، به دنبال راهي براي رسيدن به صلح و آرامش و ايجاد ارتباط مي‌گردد و با يك نگره فلسفي به دنبال تعريفي تازه از خودش و تعريفي ديگر از زندگي است.

وي ادامه داد: در اين زمان گرايش جهان به سمت انديشه‌هاي مولانا اتفاقي نيست. وقتي محور تفكرات اين شاعر مسايل اخلاقي، عشق و صلح است و ارائه راه‌هايي براي به آرامش رساندن بشر از دغدغه‌هاي اصلي اوست، مولاناي قرن 8 با انسان قرن 21 پيوند برقرار مي‌كند، به او در جهت ايجاد تعادل در حركت و نگاهش پيام مي‌دهد. هر چند كه انديشه‌هاي عرفاني انتزاعي و تجريدي است اما جهان غرب در پي‌كاربردي كردن اين مفاهيم در عرصه زندگي روزمره است.

فرشاد فرشته حكمت با اشاره به ساخت بيش از ده‌ها فيلم سينمايي داستاني و مستند درباره‌ي افكار و شخصيت مولانا در كشور آمريكا اروپا و آسيا گفت: سوال اينجاست؛در كشوري كه محل تولد مولانا است چند فيلم درباره‌ي او ساخته شده است؟ با اين‌حال در چند سال گذشته ، فيلمسازان ايراني چند فيلم مستند درباره‌ي مولانا ساخته‌اند كه از 3، 4 سال پيش تاكنون اجازه پخش و نمايش پيدا كردند، بايد ريشه‌ي چنين مخالفت‌هايي بررسي و اعلام شود.

اين كارگردان در پايان سخنانش افزود: بي‌ترديد ساخت چنين پروژه‌هايي نياز به «پروداكشن» قوي و «كستينگ» حرفه‌اي دارد، ولي وقتي چنين تقاضايي در مخاطب و چنين سفارشي در مديران فرهنگي وجود ندارد، كار بزرگي در اين زمينه خلق نخواهد شد.

انتهاي پيام