شامگاه 30 خرداد ماه از عباس گنجوي تدوينگر سينماي ايران در فرهنگسراي هنر(ارسباران) تقدير شد؛ او شب بزرگداشتش را مختص خود ندانست و آن را با همسر، فرزندان و دوستانش تقسيم كرد.

به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گنجوي از گسست بين نسل جوان و گذشته در سينما سخن گفت و افزود: چرا از بين بردن اين قدر آسان شده است؟

عباس گنجوي كه در مراسم تقديرش حضور پيدا كرده بود، ‌گفت:‌ اين شب، شب من نيست، ‌شب همسرم كه همه‌ي اين سالها با صبوري و مهرباني با من بود و شب فرزندان من است و شب دوستاني كه باعث ماندگاري من شدند، بهمن فرمان آرا مواظب من بود، ناصر تقوايي كه هميشه براي من ناصر تقوايي است يا مسعود كيميايي كه من نگاه شهري‌اش را خيلي دوست دارم و يا نعمت حقيقي كه عكسهاي سياه و سفيدش تمام گرمي اين سرزمين را براي من به همراه داشته است.

وي در ادامه ضمن اشاره به چگونگي ورودش به سينما گفت: من كم كم وارد بخشي از سينما شدم، ‌تويي سينما پناه آوردم و يك خلوتي براي خودم پيدا كردم و اين خلوت يك اتاق نيمه تاريك با پنجره‌ي نيمه روشن بود. من در اين پنجره نيمه‌ي روشن خيلي مي‌توانم حرف بزنم، همه‌ي حرفهاي‌ام را با آنها مي‌زنم.

گنجوي ادامه داد: دوره‌ي كه ما كارمان را شروع كرديم، اين تنهايي حرمت نداشت خيلي تلاش كردم اين تنهايي حرمت پيدا كند، اين حرمتها سالها ادامه پيدا كرد و دلبستگي من روز به روز زيادتر شد، اين دلبستگي‌ها هنوز هم هست اما اين روزها دارد يك اتفاقي مي‌افتد كه خيلي تلخ است.

چيزي از گذشته به جوانان نمي‌دهيم و برخي مواقع حتي حذف مي‌كنيم چرا از بين بردن اينقدر آسان شده است؟! ما كه تلاش مي‌كنيم بسازيم.

گنجوي گفت: من بعضي وقتها به دانشجويانم مي‌گويم تصورتان از سينما اينگونه نباشد كه پول‌دار مي‌شويد بايد دوست داشته باشيد، اما نمي‌دانم تمام اين دوست‌داشتن‌ها چرا به راحتي داره از بين مي‌رود البته اين اتفاق تنها در سينما نيست، ميراث فرهنگي ما هم همين روند را طي مي‌كند.

بهمن فرمان‌آرا:

عباس گنجوي عزت نفس‌اش را به هيچ‌وجه نمي‌فروشد

بهمن‌فرمان آرا كارگردان سينما به عنوان اولين سخنراني مراسم گفت: من در طول عمر نه چندان كوتاهم آشنايان زيادي داشتم، ولي تعداد كمي از اين آنها دوست من هستند و عباس گنجوي يكي از آنها است.

او تمام فيلمهاي من را مونتاژ كرده است و علاوه بر ارتباط كاري، ارتباط دوستانه‌ هم داشتيم در عين حال كه معتقدم امروز در حرفه‌ي سينما كلمه‌ي دوست خيلي دستمالي شده و براي هر دوستي، هزار تا دشمن وجود دارد بنابراين اگر در اين شرايط يك دوست واقعي پيدا بكني خيلي خوب است.

فرمان آرا در ادامه‌ به شيوه‌ي كاري عباس گنجوي اشاره كرد و گفت: وقتي پيشنهاد يك فيلم نامه‌ي جديد را به او مي دهي حتما فرداي آن روز به سراغت مي‌آيد و نظراتش را مطرح مي‌كند و چقدر اين نوع رفاقتها و همكاري‌ها در مملكتي كه كار تيمي انجام نمي‌شود يا كمتر اتفاق مي‌افتد مخصوصا در حرفه‌ي مثل سينما خوب است.

وي در ادامه تصريح كرد: كسي نيست كه از سابقه‌ي دوستي من و عباس گنجوي مطلع نباشد اما آنچه او را براي من متمايز مي‌كند اين است كه او يك آدم حرفه‌اي و درجه يك است، عزت نفس‌اش را به هيچ قيمتي نمي‌فروشد و اين شيوه در كار هنري خيلي مهم است كه آدم نگذارد مميزي سيستم، آدم را تحقير كند و كنار بگذارد.

وي در پايان سخنانش گفت: من نمي‌دانم چقدر سينما از من ياد گرفته ولي خوشحالم كه رفاقت را از من ياد گرفته است.

ناصر تقوايي:

مگر ممكن است ملتي بخشي از تاريخ خودش را براي خودش ممنوع كند؟!

عباس گنجوي تدوين را در سينماي ايران كشف كرد

ناصر تقوايي كارگردان سينماي ايران نيز با بيان اينكه عباس گنجوي بين علاقه‌مندان سينما معروف‌تر از آن است كه بخواهيم درباره‌اش صحبت كنيم در ادامه اظهار تاسف كرد از اينكه نسل جوان، بخش مهمي از كار امثال عباس گنجوي را نديده است ‌چون بخشي از مقاطع فرهنگي در جامعه‌ي ما حذف شده است و نسل جوان ما هيچ ارتباطي با آن بخش ندارد در حالي كه پايه‌گذاري بخشي از سينماي فرهنگي ما ، از آن مقاطع شكل مي‌گيرد درحاليكه با نديدن اين فيلم‌ها نسل جوان ما از ديد آن بخش مهم و تاثيرگذار محروم مي‌شود.

وي ادامه داد: مگر ممكن است يك ملتي بخشي از تاريخ خودش را براي خودش ممنوع كند؟! چطور ما درباره‌ي شخصيتي صحبت كنيم بدون اينكه از فضاي كه در آن پرورش يافته است، بخواهيم ‌صحبت بكنيم و آن بخش را فراموش كنيم.

تقوايي گفت: متاسفانه تمام اطلاعاتي كه در مورد تاريخ سينماي ايران مطرح مي‌شود به نوعي مشوش و غير آكادمي است؛ در حالي كه اولين توقع از اين تاريخ سينما اين است كه هويت يك سينما را بيان كند. اما آنچه از گذشته اين سينما براي جوانان ما باقي مانده است چيست؟

كارگردان «كاغذ بي‌خط» ضمن اشاره به تاريخ شكل‌گيري سينما در ايران معتقد است: ‌در حالي كه مهمترين فيلم تاريخ سينما فرمان اعلام مشروطيت است اما تمام و كمال اين بخش فراموش شده و بخش ديگر را مبداء تاريخ سينما مي‌دانند.

وي همچنين به فيلم «حاج آقا آكتور سينما» اشاره كرد و گفت:‌ سينماي ايران با يك فيلم هنرمندانه شروع مي‌شود و امروز تمام همت فيلم سازان و خصوصا جوانان آن است كه نگاهشان به فيلم‌هايي باشد كه بازتاب دهنده‌ي هويت ايراني است. بنابراين آنچه ما به عنوان سينما داريم، در ايران اختراع شده است و براي بار سوم سينما در ايران متولد شده است. درحاليكه وقتي در عرصه‌ي بين‌المللي مطرح مي‌شود، اتفاقا اولين كساني كه اين موضوع را نمي‌خواهند بپذيرند مسوولان هستند هيچ وقت نخواستيم در مورد فيلمهاي فرهنگي صحبت كنيم و به نوعي بخشي از فيلمهاي تاريخ سينماي ما حذف شده است.

وي ادامه داد: افرادي كه به فكر معضل قاچاق فيلمها هستند به دنبال نگاتيو فيلمهاي مطرح تاريخ سينماي ايران هم باشند؟ اين نگاتيوها پيش چه كسي است؟ متاسفانه سينما در جامعه‌ي ايران به عنوان يك دستمال كاغذي يك بار مصرف استفاده مي‌شود در حالي كه فيلم يك سرمايه‌ي در گردش است، سرمايه‌ كه در سالهاي قبل بوده است و الان مي‌توان از سرمايه‌ي گذشته آن استفاده شود همانطور كه در سينماي كشورهاي صاحب اين صنعت استفاده مي‌شود. خيلي خوشحالم اين صحبتها در جايي مطرح مي‌كنم كه قرار است از يكي از پايه‌گذاران اين سينما تقدير شود.

تقوايي گفت: همه‌ي فيلمهاي من را عباس گنجوي كار كرده است، او تدوين را در سينما كشف كرده است.

وي در پايان سخنانش با تاكيد دوباره‌ي بر اهميت سينما ادامه داد: ما با يك تجديد نظر اساسي درباره‌ي سينما و فرهنگ خودمان مواجه هستيم سينما در جامعه‌ي ما به حرمتي رسيده است كه جاي شعر را گرفته است.بنابراين ما يك سينماي كم سن و سال نداريم كه بخواهيم آن را ناديده بگيريم. بچه‌ها و فيلم سازان ما عاشق يك سينماي تاليفي براي بيان عقايد خودشان هستند، دغدغه آنها فقط فيلم ساختن نيست بلكه مي‌خواهند به واسطه اين فيلم دغدغه‌شان را مطرح كنند بنابراين فيلم‌هاي ما هر چه بومي‌تر بوه است در دنيا مطرح شده است.

تقوايي در پايان اظهار اميدواري كرد: جدي‌تر به موضوع سينما فكر شود چون ما داريم از بدنه‌ي يك سينماي حرفه‌اي صحبت مي‌كنيم.

جواد طوسي:

اميدواريم سالهاي سال شاهد رخ به رخ شدن عباس گنجوي با نگاتيو سينما باشيم

جواد طوسي منتقد سينما هم گفت: اگر بپذيريم مقوله‌ي تدوين صرفا مكانيكي نيست من فكر مي‌كنم يكي از صاحب سبك‌ترين‌ها در اين زمينه عباس گنجوي است. تدوين در سينما ايران با فعاليت افرادي همچون عباس گنجوي به يك هويت‌مندي رسيد.

وي در پايان سخنانش گفت: در فضا و شرايط غم‌انگيزي كه بعضي‌ها مرگ و حذف سينما را مي‌خواهند، اميدوارم سالهاي سال شاهد رخ به رخ شدن گنجوي با نگاتيوهاي سينما باشيم و ما عاشقان سينما هم بتوانيم زنده بودن سينما را فرياد بزنيم.

احمدرضا درويش:

از عباس گنجويي احترام به سينما را آموختم

چرا سينمايي كه به شدت مي‌تواند بر مفاخرش تكيه كند،صحبت از حذف مي‌كند؟!

احمدرضا درويش نيز گفت: هميشه براي اينكه در مراسمي حضور داشته باشيم دليل حضور را جستجو مي‌كنم، اما در اين مراسم به دنبال دليل خاصي نبودم، نام عباس گنجوي و نقشي كه در سينماي ملي ايران برعهده گرفته است براي من كافي است.

وي گفت: آنچه در ابتداي فيلم‌سازي دغدغه‌ام بود، اينكه چگونه مي‌توانم با اعتماد به نفس بيشتري كار كنم بنابراين از تجربيات گذشتگان اين سينما كه روزي تماشاگر فيلمهايشان بودم استفاده كردم.

وي به صحبتهاي ناصر تقوايي اشاره كرد و افزود: آنچه آقاي تقوايي به عنوان معضل در سينماي امروز مطرح كردند، گسست ارتباطي كه جوانان با گذشته اين سينما دارند، من هم معتقدم بله ما دچار گسست عجيب و غريبي هستيم، تاثير حواشي اين شرايط در درون بخش سينما هم تاثيرگذار است و آن را دچار يك هياهوي عجيب و غريب كرده است، سينمايي كه به شدت مي‌تواند بر مفاخرش تكيه كند، صحبت از حذف مي‌كند و با همين نگاه هم برخي در همين سينما فيلم مي‌سازند و در كنار آن بخش ديگري در بيرون سينما كه اصالتي براي سينماي ملي قائل نيستند، در شرايطي كه همه اعلام آمادگي مي‌كنند براي معضل قاچاق سينما، از يك بخشي صدايي در مي‌آيد كه توهين عجيب و غريب به ساحت سينما مي‌كنند و از آن به‌عنوان جسد متعفن نام مي‌برند.

چطور مي‌شود در يك نظام ساختاري در شرايطي كه بخشي از سينماي ايران درگير معضل قاچاق فيلم در سطح ملي است ، در بخش ديگري از اين سيستم مديريتي مي‌گويند بوي جنازه متعفن سينماي ايران بلند شده است اتفاقا نظرم به همان طيف گويندگان اين موضوع است.

وي در ادامه‌ي سخنانش از آنچه از امثال عباس‌ گنجوي‌ها ياد گرفته است ياد كرد و ادامه داد: از عباس گنجوي بسيار آموختم، از او غرور،‌عزت نفس واحترام به سينما را ياد گرفتم. يك نكته‌اي كه ما فيلم‌سازان هنگام تدوين احتياج داريم اين است كه به كارمان احترام گذاشته شود و من هم هيچ وقت ياد ندارم دست به ميز مونتاژ زده باشم چون احساس مي‌كنم اتاق تدوين يك منزلتي دارد و صاحب آن منزلت كسي است كه تدوين را برعهده مي‌گيرد، همين جا حضور ايشان را براي سينماي فاخر ايران در كنار نامهاي بلند آوازه‌ي سينماگران فرهنگي كه از پيش از انقلاب همراهش بودند را يك نعمت و بركت مي‌دانم و اميدواريم حضور ايشان برقرار باشد.

به گزارش ايسنا، در ادامه‌ي اين مراسم توسط ناصر تقوايي، احمدرضا درويش، رسول صدرعاملي و محمدمهدي عسگرپور معاون هنري سازمان فرهنگي هنري شهرداري از عباس گنجوي تقدير شد.

همچنين بهرام دهقاني سازنده‌ي فيلم مستند گنجوي و رضا شيرواني تدوين‌گر و رضا محنا تصويربردار اين مستند هم تقدير شدند.

بهرام دهقاني تدوين گر سينما كه اين فيلم مستند را ساخته است، گفت: نه فيلم ساز هستم و نه قرار فيلم ساز بشوم اميدوارم سالي بيش از 27 فيلم مونتاژ بكنم.

انتهاي پيام