يك متخصص علوم دامي تاكيد كرد: واسطهگري در كشور بايد ساماندهي و مديريت شود چرا كه هر توليدي نهايتا براي آنكه به دست مصرفكننده برسد نيازمند عوامل اجرايي توزيع و فرآوري پس از توليد تا مصرف است. اما در كشور ما اين گونه نيست و به عبارتي واسطهها و دلالها هر از گاهي به خاطر تامين منافع خود ضررهايي را به توليدكننده و مصرف كننده وارد ميكنند.
دكتر قربانعلي صادقي در گفتوگو با خبرنگار دامپروري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار كرد: در هر سيستم توليدي يك سري رابط بين توليدكننده و مصرفكننده وجود دارد. در اين ميان تعداد رابطان و واسطهها اهميت دارد و اينكه آيا واسطهها تشكل، صنف و سازماني براي خود دارند و آيا كنترل و نظارتي بر روي آنها صورت ميگيرد يا خير.
به گفته وي وجود واسطه يا حلقههاي ارتباط بين توليد كننده و مصرف كننده در كشور ما به دليل آن كه ميزان بيكاري بالاست، به خودي خود يك نوع ايجاد اشتغال و يك مزيت است. اما متاسفانه تعداد واسطهها و نحوه عمل آنها اهميت زيادي دارد به طوري كه هيچ سازماني براي سازماندهي و نظارت بر روي فعاليت آنها وجود ندارد، به طوري كه بعضا توليد كنندگان را با رفتارهاي خودشان تحت فشار قرار ميدهند و از وضعيت توليد كنندگان سوء استفاده ميكند و از آن سو مصرفكنندگان را نيز تحت فشار قرار ميدهند و باري را بر آنها تحميل ميكنند.
صادقي يادآور شد: در يك سيستم جامع توليد، دو بخش كمپانيها و پرورش دهندهها وجود دارند كه عملا واسطهها يا رابطان توليدكننده تا مصرف كننده تحت پوشش اين شركتها فعاليت ميكنند، به طوري كه آنها رابطهاي نيز با دولت دارند و بر اساس سياستهاي دولت بازار را تنظيم ميكنند تا نه فشاري به توليد كننده وارد شود نه مصرف كننده. در حالي كه شرايط كنوني نوسانات به نحوي است كه بعضا فشار بر توليدكننده و مصرف كننده وارد ميشود.
وي خاطرنشان كرد: در سيستم پخش، بستهبندي، توزيع و در يك سيستم توليدي كامل واسطهها تحت نظارت شركتها فعاليت ميكنند، يعني واسطهها عوامل اجرايي كمپانيها هستند كه حقوق و مزايا را از آنها دريافت ميكنند، اما در كشور ما به اين شكل نيست و عملا واسطهها دلالي ميكنند.
وي افزود: از يك بعد نيز واسطهگري به ضرر خود واسطههاست. چون جاي خاصي براي بيمه و بازنشستگي آنها وجود ندارد.
صادقي همچنين گفت: توليدكنندگان در كشور يك صنف منسجم، متحد و سازمان يافته نيستند، در صورتي كه اگر يك اتحاديه و صنف مناسبي تشكيل دهند، قطعا ميتوانند يك سري عوامل اجرايي را به كار گيرند كه همان واسطهها باشند تا از آنها استفاده و محصولات خود را عرضه كنند. در اين صورت و با ايجاد اين چرخه امكان اينكه واسطه يك شبه مبلغ قابل توجهي دريافت كند، از بين ميرود. اين مساله هم به خود توليد كننده و بخش زيادي به مصرف كننده برميگردد تا ميزان مشخص، معقول و منطقي نيز نصيب واسطه شود.
به گفته وي در حال حاضر توليد در بخش دامپروري حالت سينوسي به خود گرفته و عملا شانس توليد كنندگان در مواجهه با بازار تعيين كننده است.
صادقي تصريح كرد: حذف واسطه امكانپذير نيست و صحيح هم نيست. به جاي حذف واسطه، ساماندهي و نظاممند كردن واسطهها در بخشهاي مختلف بين توليد و مصرف اهميت دارد.
وي ادامه داد: گاهي تعدادي از مرغداران مرغهاي خود را پس از كشتار به دلالها نميدهند، بلكه از همان كشتارگاهها به يك سري مغازههاي مشخص تحويل ميدهند كه عملا اين ناقلين همان حلقههاي واسطه بين توليد و مصرف هستند، اما چون سازماندهي ميشوند و تحت نظارت هستند، سبب ميشود ضرورتا قيمتها مناسبتر باشد و استقبال عمومي از سوي مصرفكنندگان از اين فروشگاهها بيشتر باشد تا توليد كنندگان نيز ضرر نبينند.
اين متخصص علوم دامي در عين حال تصريح كرد: خود فروشگاههاي زنجيرهاي به تنهايي مشكلي را حل نميكند. مهم اين است كه بخش توليد به سمت و سوي يك سيستم جامع و كامل و با يك صنف مشخص و منسجم برود و همين واسطهها را در قالب اتحاديه و صنف خود پوشش دهد و از آنها به عنوان بازوهاي اجرايي و تحت نظارت خود استفاده كند.
انتهاي پيام
نظرات