يك متخصص پوست و مو اظهار كرد: سوختگي‌هاي شيميايي در اثر تماس مستقيم با مواد شيميايي اسيدي يا قليايي ايجاد و باعث آسيب غير قابل برگشت پوست مي‌شوند.

دكتر شيده يزدانيان در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ايسنا، درباره سوختگي شيميايي گفت: تماس مستقيم پوست با موادي مانند جوهر نمك و آب ژاول باعث ملتهب شدن پوست مي‌شود كه به صورت قرمز شدن پوست و در موارد شديدتر تاول زدن محل تماس و در نهايت نكروزه شدن و سياه شدن آن نمود پيدا مي‌كند.

وي درباره سريع‌ترين اقدام درماني پس از سوختگي، اظهار كرد: شستشوي فوري محل سوختگي با آب شير معمولي كه پرفشار است، مي‌تواند كمك كننده باشد. ترجيحا آب ولرم متمايل به سرد در اين موارد توصيه مي‌شود چرا كه آب گرم التهاب پوست را بيشتر مي‌كند.

دكتر يزدانيان ادامه داد: اين شست و شو موجب مي‌شود اين آلودگي شيميايي تا حدي از سطح پوست پاك شود. پس از اين اقدام مراجعه به پزشك ضروري است. بهتر است از خود درماني پرهيز و از داروهايي كه پزشك برحسب وضعيت و آسيب پوست تجويز مي‌كند، استفاده شود.

وي در ادامه افزود: مواد و پمادهايي كه بيماران روي پوست آسيب ديده خود قرار مي‌دهند ممكن است با مواد شيميايي كه روي پوست است واكنش نشان داده و باعث بدتر شدن ضايعه شود كه در نهايت درمان را مشكل‌تر مي‌كند.

دكتر يزدانيان افزود: بهتر است موقع استفاده از موادي مانند اسيد سولفوريك، اسيد سيتريك، هيدروكسيد سديم، هيدروكسيد پتاسيم، جوهر نمك و آب ژاول حتما از دستكش استفاده كرد و از كار در محيط‌هاي بسته كه تهويه ندارد خودداري نمود تا از نظر تنفسي هم مشكلي براي فرد ايجاد نشود.

وي در پايان يادآور شد: مواد قليايي به مراتب از مواد اسيدي خطرناك‌تر هستند. مواد اسيدي وقتي با پوست تماس پيدا مي‌كنند باعث انعقاد پروتئين‌هاي پوست ‌شده و يك سد ايجاد مي‌كنند كه مانع از نفوذ بيشترشان به پوست مي‌شود مانند اسيد سولفوريك يا اسيد سيتريك و مواد شوينده‌اي نظير آب ژاول، ولي مواد قليايي مانند هيدروكسيد سديم و پتاسيم و مواد شوينده‌اي نظير جوهر نمك اين خاصيت را ندارند و در نتيجه منجر به آسيب بيشتري به پوست مي‌شوند.

انتهاي پيام