محمد افسری که سومین همکاری‌اش را با حسین سهیلی‌زاده در سریال «آوای باران» تجربه کرده است، با اشاره به اینکه «مهم است که بدانی چراغ را کجا می‌گذاری»، گفت: مهم است تصویربردار درک فیلم‌نامه داشته باشد و بر اساس درک فیلم‌نامه برای قصه فضاسازی کند.

این تصویربردار سپس به ایسنا می‌گوید: یک چراغ، یک چراغ است، هرچه نزدیک‌تر به دوربین شود فضا را شادتر می‌کند و هرچه این چراغ دورتر شود فضای قصه غمگین‌تر می‌شود.

او ادامه داد: «آوای باران» سریال خوبی است؛ خوشحالم که در این کار بودم و دوست داشتم «آوای باران» در پرونده کاری‌ام باشد.

محمد افسری همچنین در ادامه به همکاری‌اش با سریال «پروانه» جلیل سامان اشاره کرد و گفت: در این سریال به دلیل نوع فضای تراژیک، همه نورها و قاب‌بندی‌ها سنگین بود، منتهی در سریال «آوای باران» فضا بازتر و چشم‌نوازتر است، به دلیل اینکه قصه این را می‌طلبد.

این تصویربردار که پیش از این با سریال‌های «آخرین دعوت» و «ترانه مادری» حسین سهیلی‌زاده همکاری داشته و تصویربردار سریال «پروانه» (به کارگردانی جلیل سامان) بوده است، در گفت‌و‌گو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: «آوای باران» سومین همکاری من با حسین سهیلی‌زاده است و در طول این سال‌ها با هم دوست بوده‌ایم و همیشه خاطره خوبی با هم داشته‌ایم. او برای من یک دوست است و مهم‌تر این است که حرف هم را می‌فهمیم.

محمد افسری در ادامه صحبت‌هایش با تأکید بر منسجم بودن یک گروه برای رسیدن به نتیجه مطلوب به این نکته اشاره کرد که 10 قسمت اول سریال «آوای باران» را تصویربرداری نکرده است و مرتضی غفوری این کار را بر عهده داشته است.

او علت این جابه‌جایی را قراردادی که مرتضی غفوری پیش از این با یک پروژه‌ی دیگر بسته بود، عنوان کرد و گفت: به دلیل اینکه این قرارداد را بسته بود، نتوانست ادامه سریال را تصویربرداری کند و مجبور شد سر کار دیگرش برود. در نتیجه قسمت بود کار سوم سهیلی‌زاده را من تصویربرداری کنم و با رضایت خود او بود که آمدم و کار را ادامه دادم.

او در ادامه از اقبال عمومی سریال «آوای باران» نیز گفت و توضیح داد: با توجه به استقبالی که از این سریال شده است، حسین سهیلی‌زاده را موفق می‌دانم. اما از نظر فنی زمانی که فیلم‌نامه را می‌خواندم یک فضای تصویری به ذهنم آمد و مخاطبانی که قرار بود آن را ببینند. با توجه به تجربه‌های خودم به عنوان کسی که بیش از 20 سریال کار کرده‌ام و سلیقه مخاطب دستم است، این نوع نورپردازی بهترین جواب را می‌توانست به مخاطب بدهد.

تصویربردار سریال «آوای باران» همچنین با اشاره به اینکه پیشنهادات جدیدی نیز در تلویزیون داشته است، اظهار کرد: فیلم‌نامه برایم بسیار مهم است و تا فیلم‌نامه‌ای را نخوانم سر آن کار نمی‌روم. خوشحالم که در این کار بوده‌ام و دوست داشتم «آوای باران»‌ در پرونده کاری‌ام باشد.

پشت صحنه سریال آوای باران

افسری در پایان گفت‌وگوی خود با اعتقاد بر اینکه نگاه حسین سهیلی‌زاده به کار، مثل نگاه او به فیلم‌نامه است، به «آخرین دعوت» حسین سهیلی‌زاده نیز اشاره کرد و گفت: این سریال با دکوپاژها و نگاه‌های سنگین، بسیار سنگین و خاص بود، اما در سریال «آوای باران» قصه است که همه را راهنمایی می‌کند.

انتهای پیام