این شاعر در گفت‌وگو با ایسنا، درباره موضوعات مورد توجه شاعران در رمضانیه‌ها گفت: عموما موضوعات رمضانیه‌ها به چند مرحله تقسیم می‌شود و هر یک موضوع و بازه خاصی را مورد بررسی قرار می‌دهد. بخشی از اشعار به استقبال ماه مبارک رمضان می‌رود که این‌گونه اشعار زیاد است و در ادبیات معاصر تعداد زیادی کار خوب از این دست و در این حوزه داریم.
او با بیان این‌که «بخش دوم پرداختن به رمضان مناسبت‌های این ماه است»، بیان کرد: مناسبت‌ها مواردی همچون میلاد امام حسن (ع) و بعد از آن شب‌های قدر محسوب می‌شود، که اشعار زیادی در این‌باره سروده شده است. به طور کل در ادبیات کهن به این شب‌ها ارادت ویژه‌ای وجود دارد. المان‌های اصلی این شب‌ها خود شب‌های قدر است که از آن‌ها به نیکی یاد می‌شود. در واقع شاعر به هر چه در این شب‌ها وجود دارد می‌پردازد.
سعیدی‌راد درباره سومین موضوع گفت: استقبال از عید فطر و اول ماه شوال نوع دیگری از نگاه به ماه مبارک رمضان است. این شعرها عموما از اتمام این ماه اظهار ناراحتی می‌کنند و معتقدند باید یک سال برای ماه رمضان بعدی صبر کرد. شاعر در این‌گونه از رمضانیه‌ها یک نوع اظهار دلتنگی و جدایی را در اشعارش بازتاب می‌دهد.
توجه رمضانیه‌ها به حضرت علی (ع)
این شاعر همچنین درباره بازتاب حضرت علی (ع) در شعر فارسی گفت: شاعران ما به طور خاص به موضوع ضربت خوردن امام علی (ع) امام اول شیعیان خیلی توجه داشته و دارند. در همه دوره‌ها – کهن و معاصر - شعرهای زیادی در این زمینه ثبت شده است. اگر موضوع ضربت خوردن را در نظر بگیریم خود این اتفاق یکی از بحث‌های جدی اشعار شاعران و یکی از المان‌های مورد استفاده آن‌ها است.
او با تاکید بر محتوای اخلاقی این شعرها اظهار کرد: موضوعات و المان‌هایی همچون ابن ملجم، محراب و شمشیر جزو کلمات کلیدی جست‌وجوی شعرهای مربوط به این شب‌ها است. همچنین شاعران جای خالی امام علی (ع) را که در این شب‌ها به خانه یتیمان سر می‌زد، مهربانی حضرت علی (ع) با کودکان یتیم، لحظات مناجات که ایشان سر در چاه فرو می‌بردند و ناله می‌کردند و انعکاس روایت‌ها را در شعر خود می‌آورند.
سعیدی‌راد ادامه داد: این‌ها نکات و موضوعاتی هستند که شاعران به آن‌ها توجه داشته و دارند. از بهترین اشعاری که درباره این موضوع سروده شده است به اشعار آقای قزوه می‌توان اشاره کرد. ایشان سروده‌اند:
«شب تاریک و نخلستون و غربت / دو کیسه نون و یک کاسه محبت
سحر، محراب با شمشیر می‌گفت: / چه کردی با علی ای بی‌مروت»
رمضانیه‌های کلاسیک، رمضانیه‌های معاصر
این منتقد سپس درباره توجه شاعران کهن به رمضان گفت: رمضان در متون گذشته به فراوانی وجود داشت. شعرای کهن معمولا خودشان را موظف می‌دانستند که با شروع ماه رمضان به اشعار مربوط به رمضان بپردازند. رمضانیه‌ها در هر قالبی به استقبال ماه رمضان می‌روند یا حالات روحی شاعر در ماه رمضان را نشان می‌دهند.
او با بیان این‌که «رمضانیه‌ها عموما به استقبال عید فطر رفته‌اند»، اظهار کرد: در مجموع این باب باز است و همه شعرای قدیم و مقدار کمی کمتر شاعران معاصر به این موضوع پرداخته‌اند. اگر می‌گویم کمی کمتر یعنی اشعار شاعران معاصر عمومیت سایر اشعار را ندارد. رمضان در شعر معاصر جایگاه کمرنگ‌تری نسبت به شعر شاعران قدیمی دارد. در همین وضعیت اگر در اینترنت جست‌وجو کنیم در رمضانیه‌ها شعرهای خوبی می‌توان پیدا کرد که مورد استفاده عموم قرار می‌گیرد.
سعیدی‌راد در پایان تصریح کرد: الان خط‌کشی‌هایی در ادبیات مشخص شده که برخی از شاعران را شاعر آیینی، شاعر دفاع مقدس و... می‌گویند. متأسفانه این خط‌کشی‌ها اصلا خوب نیست، اما افرادی که خودشان را موظف می‌دانند درباره اتفاقات آیینی کار داشته باشند و رمضان را در آثارشان ارائه کنند بیشتر به رمضانیه‌ها می‌پردازند.
انتهای پیام
نظرات