به گزارش ایسنا، «گاردین» نوشت: «کلر هارمن» گفت که با بررسی زندگی و شخصیت‌های داستانی رمان‌های «امیلی برونته» به این نتیجه رسیده که ممکن است این رمان‌نویس سرشناس به بیماری روانی آسپرگر مبتلا بوده باشد.

سندروم آسپرگر نوعی اختلال زیستی ـ عصبی است که با تاخیر در انجام مهارت‌های حرکتی، روابط اجتماعی ضعیف و رفتارهای وسواسی و تکراری تظاهر پیدا می‌کند. «هارمن» معتقد است بسیاری از شخصیت‌های داستانی خلق‌شده توسط نویسنده رمان «بلندی‌های بادگیر»، به ترک خانه تمایلی ندارند و نشانه‌هایی که در کتاب‌ها و سبک زندگی این زن نویسنده دیده می‌شود، شبیه به بیماری اوتیسم است.

وجه تمایز سندروم آسپرگر با مبتلایان به اوتیسم کلاسیک، حفظ مهارت‌های کلامی و هوش طبیعی است. با این وجود این بیماری جزو بیماری‌های طیف اوتیسم محسوب می‌شود. افرادی که دچار این اختلال هستند دارای مشکلات فراوان در تعاملات اجتماعی و رفتارها و علایق کلیشه‌ای هستند. افراد مبتلا به سندرم آسپرگر، در روابط اجتماعی بسیار ضعیف هستند اما ﻣﻌﻤﻮﻻ اﺧﺘﻼل یادگیری ﻧﺪارﻧﺪ. کودکان مبتلا به این بیماری تنها به یک موضوع علاقه نشان می‌دهند و تمایل دارند همه چیز را در ارتباط با آن موضوع واحد بدانند و راجع به دیگر مباحث کمتر صحبت می‌کنند.

«کلر هارمن» که کتاب «زندگی شارلوت برونته» را نوشته، در جشنواره بین‌المللی کتاب ادینبورگ اعلام کرد: بسیاری از خصوصیات شخصیت‌های داستان‌های «امیلی برونته» از جمله هوش بالای آن‌ها، عدم تمایل‌شان به خروج از خانه، معذب بودن‌شان در فضاهای اجتماعی و خشم و لبریز شدن ناگهانی آن‌ها، از نشانه‌های این سندروم هستند.

پیش‌تر «الیزابت گسکل» در کتاب زندگی‌نامه «امیلی برونته» ماجرایی از عصبانیت ناگهانی و عجیب این زن رمان‌نویس را روایت کرده بود. سگ خانگی «برونته»ها سبد لباس‌ها را کثیف می‌کند و «امیلی» که به شدت خشمگین می‌شود، مشتی بر صورت حیوان می‌زند و او را تا مرز نابینا و ناهوشیار شدن پیش می‌برد.   

«هارمن» در فستیوال ادینبورگ گفت: این واقعا آزاردهنده است. من فکر می‌کنم همه از جمله «شارلوت»، از «امیلی» می‌ترسیدند. به نظر من او به سندروم آسپرگر مبتلا بود. او یک نابغه تمام‌عیار بود و تخیل آزادی داشت... «امیلی» فردی واقعا شگفت‌انگیز بود، اما در عین حال مشکل‌زا.

این زندگی‌نامه‌نویس که قصد دارد طی سال‌های آینده چند کتاب درباره «امیلی برونته» بنوسید، همچین ادعای نگارش همه کتاب‌های خواهران «برونته» توسط یکی از آن‌ها و دست داشتن برادرشان «برانول» در نگارش «بلندی‌های بادگیر» امیلی را رد کرد.

«امیلی برونته»، دومین خواهر از سه خواهران «برونته» بود که سی‌ام جولای ‌۱۸۱۸ در یورک‌شایر انگلیس متولد شد. او کوچک‌تر از «شارلوت» و بزرگ‌تر از «آن» بود.

«امیلی» بیش‌ترین شهرتش را به‌ واسطه‌ رمان «بلندی‌های بادگیر» به ‌دست آورد. پس از مرگ مادر، او در کودکی به همراه دو خواهر و برادرش، سرزمین‌های خیالی را خلق و در داستان‌های‌شان آن‌ها را ترسیم کرد.

در سال ‌۱۸۴۶، استعداد خانواده‌ «برونته» به انتشار مجموعه‌ شعر مشترک سه خواهر انجامید؛ اما آن‌ها برای جلوگیری از بی‌عدالتی‌ها نسبت به نویسندگان زن، نام‌های مستعاری برای خود انتخاب کردند که امیلی نام «الیس بل» را برای آثارش برگزید.

«ویرجینیا وولف» درباره خواهران «برونته» گفته است: ما به‌عرصه‌ دنیایی آزاد گام می‌نهیم که خواهران «برونته» به‌ آفرینش آن قد برافراشتند.

در سال ‌۱۸۴۷، «امیلی» تنها رمان خود، «بلندی‌ها بادگیر» را به‌عنوان دو جلد از یک مجموعه‌ی سه‌جلدی منتشر کرد. سبک خلاقانه‌ این رمان موجب تعجب منتقدان شد. اگرچه واکنش‌های متفاوتی نسبت به این رمان صورت گرفت، اما »بلندی‌های بادگیر» به یک اثر کلاسیک ادبی تبدیل شد.

وضعیت آب‌ و هوایی نامطلوب محل سکونت، «امیلی» را نیز مانند دیگر خواهرانش با مشکل جسمانی مواجه کرد. او پس از آن‌که در مراسم تدفین برادرش دچار سرماخوردگی شدید شد، از درمان پزشکی خودداری کرد و سرانجام در ‌۱۹ دسامبر ۱۸۴۸ در سن ‌۳۰ سالگی درگذشت.

انتهای پیام