به گزارش خبرنگار ایسنا، در این مراسم آیات عظام مکارم شیرازی، سبحانی، جوادی آملی، شبیری زنجانی، سید احمدخاتمی، محمد جواد فاضل لنکرانی، سید محمد غروی، حجت الاسلام سید جواد شهرستانی نماینده آیت الله سیستانی در ایران و استاندار قم و برخی از مسئولان و نمایندگان بیوت عظام حضور یافتند و به قرائت دعا و فاتحه پرداختند.

همچنین در این مراسم حجت الاسلام سیدمرتضی صالحی خوانساری درباره این شخصیت فقید به ایراد سخنرانی پرداخت و عنوان کرد: آیت الله ابن الرضا خوانساری دارای مجاهدت های علمی زیادی بود و عمر با برکت خود را وقف خدمت به اسلام و مکتب تشیع کرد.

این استاد حوزه افزود: ایشان همواره با احساس خدمت به طلبه‌ها و وظیفه شناسی در قبال حوزه به خدمت پرداخت و با شناخت رسالت خود در این مسیر گام برداشت.

وی تصریح کرد: آیت الله ابن الرضا خوانساری دارای استعداد و توانایی خاصی بود به طوری که پس از گذراندن دوره مقدماتی در سال ۳۳ به قم عزیمت کرد، به کسب علم و دانش نزد اساتید برجسته ای پرداخت و سطوح عالی حوزه را با تلاش فراوان پشت سر نهاد.

حجت الاسلام صالحی خوانساری بیان کرد: حضور ایشان از افتخارات حوزه علمیه قم بود، وی پس از آن که تحصیلات خود را به پایان برد به زادگاه خود بازگشت تا پاسخگوی نیازهای دینی مردم خوانسار باشد.

وی گفت:تاسیس مدرسه علمیه ولیعصر (عج) در زادگاهش و همچنین تحریر یک دوره علم اصول امام (ره) و نوشتن یک دوره فقه آیت الله گلپایگانی از ارزنده‌ترین فعالیتهای وی به شمار می رود.

این استاد حوزه ادامه داد: طلبه‌های بی‌شماری در مدرسه علمیه وی به کسب علم و معرفت پرداختند و برخی از آن ها در کشور چه در دولت و دستگاه قضاء و سازمان اوقاف و امور خیریه کشور و همچنین جامعه مدرسین و ...دارای منصب هستند.

وی ادامه داد: ایشان از همه روزهای عمر خود در جهت خدمت به دین و شریعت بهره برد و آثار ارزشمندی از خود بر جای گذاشت و شاگردان زیادی را تربیت کرد و در جهت هدایتگری جامعه از تلاش دست برنداشت.

حجت الاسلام صالحی خوانساری یادآور شد: باید قدر عمر را دانست و از کسب علم و خدمت غفلت نورزید چرا که انسان را دچار زیان می کند.

آیت الله سید مهدی ابن‌الرضا خوانساری از فقهای شهر خوانسار و موسس حوزه علمیه خوانسار بود که در ۴ فروردین ماه سال جاری در سن ۸۲ سالگی دار فانی را وداع گفت.

وی از شاگردان برجسته مرحوم آیت الله اراکی، گلپایگانی و محقق داماد به شمار می رفت.

انتهای پیام