کیهان خانجانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: من جشنواره ها را مثل تشکیل دانشگاه آزاد می‌بینم زمانی که دانشگاه آزاد تاسیس شد کسی گمان نمی‌کرد که تاثیرگذار باشد. مهم ترین تاثیر آن این بود که فرهنگ‌های مختلف یکدیگر را یافتند؛ جشنواره نیز همین گونه عمل می‌کند نخست اینکه بسیاری از فرهنگ‌ها به یکدیگر نزدیک می‌شوند و داستان‌های بومی را برای یکدیگر می‌خوانند و از مشکلات یکدیگر گفت و گو می‌کنند یک اتحاد را تشکیل می دهند و در کشوری که صنف نویسندگان نیست جشنواره می تواند جایگزین موقتی برای صنف باشد.

نویسنده مردی که می سوخت با اشاره به سطح جشنواره داستان کوتاه زاینده‌رود گفت: سطح جشنواره را لزوما نویسنده مشخص نمی‌کند نویسنده بهترین اثر خود را ارائه می‌کند اما سطح جشنواره را یک بستر خوب فرهنگی مثل فضای باز نوشتن و نداشتن سانسور و داوران منصف که قائل به نام نیستند، بلکه قائل به متن هستند، مشخص می‌کند. 

وی ادامه داد: بیش از اینکه نویسنده را زیر سوال ببریم باید داوران را از نظر سطح علمی بسنجیم چرا که در این جشنواره‌ها ما کاشف شخص نیستیم کاشف متن خوب هستیم چرا که متن خوب می‌تواند الگویی برای جشنواره‌های دیگر باشد.

وی ادامه داد: ما محدودیت جشنواره داریم در کشورهای دیگر چند صد برابر این جشنواره‌ها برگزار می‌شود و بخش‌های جنبی جشنواره می تواند نگاه تازه به جهان را نشان دهد.

خانجانی افزود: هر کشوری یک الگوهایی دارد و ما اگر بخواهیم محصولات خود را صادر کنیم پسته، فرش و بسیاری از محصولات بنام را می‌توانیم صادر کنیم داستان کوتاه ایرانی نیز قابل صادر شدن است.

نویسنده مجموعه داستان سپید رود زیر سی و سه پل گفت: اگر بخواهیم منتظر باشیم تا مراکز دولتی فضا را برای ما باز کنند با مشکلات زیادی روبرو می‌شویم همیشه وقتی پیروز می‌شویم که مطالبات خود را به طور مداوم مطرح کردیم ادبیات اعترافی هم شجاعت و هم امنیت می‌خواهد.

او با اشاره به نزدیکی داستان کوتاه با شعر گفت: داستان کوتاه و رمان هیچ ارتباطی با هم ندارند و چون در کشور ما شعر جایگاه رفیعی دارد توانستیم در داستان کوتاه نیز موفق باشیم.

به گزارش ایسنا، اختتامیه جشنواره زاینده رود چهارشنبه، سوم خرداد از ساعت ۱۴:۳۰ در تالار صائب دانشگاه اصفهان با حضور داستان نویسان مطرح کشور و بزرگداشت استاد محمد کلباسی برگزار می‌شود.

انتهای پیام