به گزارش خبرنگار ایسنا، مهدی یزدانی خرم امروز (چهارشنبه) در کارگاه شیوه پرداخت طرح در رمان نویسی که در حاشیه اختتامیه دومین جشنواره داستان کوتاه زاینده‌رود برگزار شد، اظهار کرد: داستان کوتاه یک فرم آمریکایی است و اروپایی‌ها برای آن خیلی اهمیت قائل نیستند، آمریکایی‌ها داستان کوتاه را جدی گرفتند و سعی کردند به داستان کوتاه پس از جنگ جهانی دوم بیشتر بپردازند.

وی افزود: اگر قرار است رمان بنویسیم باید المان‌های داستان کوتاه‌نویسی را کنار بگذاریم چراکه شکل نگاه به رمان متفاوت است چراکه رمان‌نویس برای نوشتن به چهار المان احتیاج دارد؛ حال می‌خواهد رمان او به آوانگاردترین شکل نوشته شود یا به ساده‌ترین زبان.

نویسنده "رمان سرخِ سفید" ادامه داد: روایت‌گری یکی از آن چهار المانی است که باید رمان‌نویس در دست داشته باشد البته در این زمینه برخی از رمان‌نویسان فضاسازهای خوبی هستند و عده‌ای دیگر جریان‌سازی می‌کنند، رمان‌نویس جریان‌ساز کمتر است و بیشتر رمان نویس‌ها بر وصف و حجم روایت تمرکز می‌کنند. بنابراین رمان‌نویس باید قدرت روایی بالایی داشته باشد و برای این مهم نیازمند تمرین است.

یزدانی خرم آموزش را یکی دیگر از بعدهای رمان‌نویسی دانست و افزود: استفاده از تکنیک‌ها همواره به خود داستان‌نویس بستگی دارد که در کجای رمان خود از چه تکنیکی استفاده کند، اما برای استفاده درست یک رمان‌نویس باید باسواد باشد، اتفاقات پیرامونش را به جد زیر نظر بگیرد و سینما و موسیقی را بشناسد.

وی ادامه داد: مثلا فرد رمان نویس در اصفهان باید با ساختارهای زیبایی شناسی آشنا باشد و در خصوص معماری دوران سلجوقی، کاشی‌های هفت رنگ دوران صفوی و معماری‌های اسلامی مساجد بداند پس برای اینکه یک رمان نویس خوب شوید به شدت باید بخوانید و فیلم ببینید. اگر نخوانیم و فیلم نبینیم مثل ۹۹ درصد رمان‌نویس‌های دیکر شکست می‌خوریم.

نویسنده "من منچستریونایتد را دوست دارم" با اشاره به اینکه یک رمان نویس خوب باید نسبت به ادبیات گذشته آگاه باشد، تصریح کرد: رمان‌نویسی غریزی نداریم بلکه این کار یک فعالیت یدی است. کسی که نویسنده است نه داستان نویس باید کسی باشد که جهان بینی قوی داشته باشد.

یزدانی خرم با اشاره به اینکه رمان نویسی یک کار ۱۰۰ درصد سیاسی است، گفت: چون شما یک قدرت متنی را در برابر قدرت‌های بیرونی قرار می‌دهید و به مفهوم قدرت فکر می‌کنید پس باید الزامات را خوب بشناسید و بسترها و طیف‌های مختلف اجتماعی را بشناسید.

وی با بیان اینکه تجربه، بعد دیگری است که یک رمان‌نویس احتیاج دارد، افزود: شاید اکثر مردم تصورشان بر این است که رمان‌نویسان انسان‌های گوشه‌گیری هستند؛ این در حالی است که رمان‌نویسان هم گوشه‌گیری دارند و هم ورزشکاران. نویسنده رمان باید یک نگاه به جهان داشته باشد یک نگاه اساسی که بتواند تعریف درستی از جهان پیرامون خود ارایه کند.

این منتقد ادبی تصریح کرد: سن در رمان نویسی خیلی مهم است. کار اصلی رمان نویسان از ۳۰ تا ۳۵ سالگی شروع شده است. در جهان امروز سن تجربه‌های زیستی پایین آمده است و افراد سریع‌تر از زندگی درک پیدا کرده‌اند و خوشبختانه رمان‌نویسان امروز به موارد جزئی تر توجه بیشتری می‌کنند. 

یزدانی خرم در پایان گفت: نمی‌توان پذیرفت که رمانی خوب بوده، اما فروش نداشته است.

انتهای پیام