به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، «افراسیاب گراوند»، سرپرست هیأت باستانشناسی با بیان این مطلب گفت: شمال غرب ایران به عنوان یک پل ارتباطی بین فلات ایران، قفقاز، آسیای صغیر و بینالنهرین همیشه نقش مهمی را در روابط و تبادلات فرهنگی ایفا کرده است که در این میان دشت میانکوهی سیلوه پیرانشهر، به دلیل رودهای دائمی، چشمهها، منابع حیوانی و گیاهی، مراتع و زمینهای حاصلخیز که در آن وجود دارد، از دیرباز برای استقرار بسیار مستعد بوده، ولی تاکنون مورد بررسی باستان شناختی قرار نگرفته است.
این باستانشناس با بیان اینکه با در نظر گرفتن این نکته منطقه مسیر اصلی و طبیعی ارتباطات دو ناحیه شمالغرب و بینالنهرین از دوران پیش از تاریخ تا به امروز بوده است، افزود: امروزه بررسیهای میدانی گامی مهم در برنامههای تحلیلی توسعه و تحول تاریخ انسان و کاوش در منطقه محسوب میشوند.
وی همچنین با تاکید بر اینکه در بیشتر موارد کاوشهای باستانشناختی بدون بررسیهای نخستین یا بدون در نظر گرفتن نتایج بررسیهای پیشین عملی نیست، اظهار کرد: این پروژه با هدف بررسی و شناسایی مکانهای استقراری، مشخص کردن پراکندگی محل های باستانی ، پیمایش دقیق و هدفمند کل شبکه و محدوده آب گیری و معرفی تمامی آثار تاریخی و فرهنگی مکشوفه بدون توجه به اهمیت، ارزش و نوع آنها صورت گرفته است .
سرپرست هیأت باستان شناسی گفت: پروژه بررسی و شناسایی حوضه آبگیر سد سیلوه بصورت تخصصی، دقیق و به جزییترین صورت ممکن، الویتبندی برای ثبت، مرمت، انتقال، کاوش و لایه نگاری، آثار کلیدی و مهمی که می تواند گامی موثر در شناخت پیشینه منطقه را ارائه دهندانجام گرفت .
این باستان شناس، شناخت و تحلیل الگوهای استقراری و در نهایت بررسی ارتباطات فرهنگی با محوطه های باستانی را نیز از اهداف شکل گیری این پروژه اعلام کرد.
گراوند گفت: در بررسی باستان شناختی سد سیلوه شامل یک دشت حاصلخیز و کوهپایهای به مساحت ۹۹ کیلومتر مربع (۹×۱۱ کیلومتر) در شمال غربی شهرستان پیرانشهر و وجود عوارض طبیعی "کوهها" در دور تا دور آن برای شناسایی و کنترل بهتر عوارض دشت میانکوهی، ابتدا منطقه مورد بررسی به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شد.
او رودخانه سیلوه را شاخص این تقسیمبندی دانست و افزود: حرکت هیئت از گوشه جنوب غربی منطقه به طرف شرق و شمال شرقی و در مسیر حرکت تمامی عوارض موجود به دقت مورد بازدید و بررسی قرار گرفت.
وی با اشاره به اینکه با توجه به موقعیت استراتژیک منطقه، بررسی بصورت پیمایشی و با پای پیاده انجام گرفت گفت : تا حد امکان تمامی مکان های موجود، اعم از غارها، پناهگاه های صخره ای و تمامی محوطههایی که دارای شرایط استقرار و سکونت بودند، بویژه حاشیه رودها، نهرها، چشمهها، همچنین درهها، کوهپایهها و مسیر سیلابهای فصلی بصورت دقیق مورد بررسی قرار گرفت.
به گفته این باستان شناس ، در این بررسی باستان شناختی تعداد ۳۹ محوطه مورد شناسایی قرار گرفت که با توجه به مطالعه بر روی داده های فرهنگی به ویژه داده های سفالی بدست آمده از بررسی، معلوم شد آثار شناسایی شده متعلق به ادوار مختلف فرهنگی- تاریخی (نوسنگی، مس سنگی، مفرغ، آهن، دوران تاریخی و اسلامی) هستند.
او بیان کرد: آثار شناسایی و بررسی شده شامل: تپهها، محوطهها، قلعهها و گورستانها میشوند .
براساس این گزارش؛ پروژه بررسی و شناسایی حوضه آبگیر سد سیلوه با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد .
انتهای پیام
نظرات