به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، علیرضا خسروزاده، سرپرست هیات کاوش در این محوطه تاریخی در چهارمحال و بختیاری با اعلام این خبر گفت: بر اساس یافته‌های پرشمار، سطحی به دست آمده که به نظر می‌رسد استقرار در این محوطه اساساً مربوط به دوره ساسانی باشد، هرچند تعدادی سفال اشکانی، مس و سنگ نیز از سطح این تپه به دست آمد.

وی با اشاره به تغییر شکل سطح این محوطه تاریخی در چند سال اخیر بر اثر حفاری‌های قاچاق، افزود: لایه‌های فرهنگی این محوطه تخریب و مواد فرهنگی آن به یغما رفته است.

او مهمترین اهداف نخستین فصل کاوش در این محوطه را جلوگیری از تخریب، ویرانی و غارت مواد فرهنگی آن توسط سودجویان آثار باستانی و آموزش صحیح و علمی دانشجویان با استفاده از روش‌های علمی کاوش و روش‌های علمی ثبت و ضبط آثار به دست آمده از کاوش دانست که بر این اساس، کاوش این محوطه توسط هیئت مشترک از دانشگاه شهرکرد و میراث فرهنگی استان چهارمحال و بختیاری انجام شد.

این باستان‌شناس یکی از مهمترین اهداف نظری برنامه کاوش در تپه  بَردنَکون را پی بردن به برهم کنش‌های جوامع انسانی در این منطقه و مناطق همجوار، شناخت ویژگی‌ها و کارکرد بنای نسبتاً بزرگ محوطه دانست و گفت: از دیگر اهداف انجام این کاوش می توان به  شناخت دوره های استقراری و روشن ساختن توالی فرهنگی محوطه و به دست آوردن اطلاعات دقیق تری در ارتباط با سیستم اقتصادی مردم فارسان در دوره  اشکانی و ساسانی اشاره کرد.
 
 خسرو زاده به شمار فراوان چاله های حفاری قاچاق ایجاد شده بر سطح تپه که قطر بعضی از آنها به حدود ۵ تا ۸ متر و عمق ۱۰ متر می رسد، اشاره و اضافه کرد: بیشتر بخش های محوطه تخریب و نابود شده و تنها بخش های اندکی از محوطه تقریباً سالم و دست نخورده باقی مانده است.

این عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد اظهار داشت: به دلیل وجود چاله‌های حفاری سازه‌های معماری این محوطه نیز به شدت تخریب شده است، به گونه‌ای که در بخش‌های کاوش شده که شامل ۲ ترانشه ۱۰×۱۰ متر بود، این حجم از تخریب را به راحتی می‌توان دید.

او با بیان این‌که بر اساس کاوش‌های فصل اول و بقایای معماری به دست آمده به نظر می‌رسد ساخت وسازهای محوطه با استفاده از خشت‌های قرمز، خاکستری و سفیدرنگ خام و پخته ساخته شده‌اند، افزود: آنچه در یک فصل کاوش در این محوطه یافت شد اثر مهرهای گلی فراوانی است که نشان دهنده  اهمیت تجاری و اقتصادی این محوطه است.

به گفته این باستان شناس ،این تعداد گ‍ُل مهر در کنار ساخت و سازهای عظیم خشتی و آجری همچنین نشان می دهد که این محوطه یکی از مراکز فعال اداری، اقتصادی و بازرگانی دوره  ساسانی در جنوب غرب ایران است.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد مطالعه  این اثر مهرها را دارای اهمیت بسیار زیادی در شناخت تقسیمات استانی، اداری، نام مکان ها و افراد این بخش از امپراتوری ساسانی دانست که تاکنون هیچ آگاهی از آن نداشته ایم و بیان کرد :در کاوش فصل اول همچنین شماری شی فلزی، شیشه ای و یک سکه نیز یافت شد.

او افزود :تپه  بَردنَکون  در فاصله ۴.۲ کیلومتری جنوب شرق روستای ده چشمه در استان چهارمحال و بختیاری و روی تپه ای تقریباً بیضی شکل، قرار گرفته است.

انتهای پیام