میر مولا ثریا در گفت‌وگو با ایسنا، درباره دومین جشنواره صنایع دستی فجر بیان کرد: صنایع دستی ما دو بخش دارد. یکی صنایع دستی کاربردی و دیگری بخشی است که ما تلاش می‌کنیم  فاصله بین کاربرد و هنرهای زیبا را کم کنیم. این اتفاق در بسیاری از کشورهای دنیا افتاده است اما در کشور ما خیلی دیر شروع  و به دلایلی زود قطع شد و حالا نسلی آمده‌اند تا این کار را انجام ‌دهند.

او ادامه داد: برای مثال خانم منیر فرمانفرماییان با مدیوم هنرهای سنتی (آینه کاری) هنر تجسمی و مدرنی خلق کرد که حتی بزرگترین موزه هنرهای معاصر دنیا برای نمایش آن اشتیاق دارند. از این لحاظ نمی‌توان گفت که ارزش صنایع دستی پایین است و ارزش نقاشی بالاست. اینکه یک هنرمند چگونه برخورد ‌کند، چه نگاهی دارد و چه کاری انجام دهد، اهمیت دارد.

این هنرمند با بیان اینکه نگاه یک هنرمند خیلی مهم است، اضافه کرد: ممکن است یک هنرمند با سفال اثری درست کند که با طلا یا مواد گران‌تر دیگر نتوان آن را خلق کرد. هدف من به عنوان یک هنرمند  این است که با مدیوم‌های صنایع دستی ایرانی که پشت آن هویت شرقی است، یکسری کارها در حیطه هنرهای معاصر انجام دهم به همین دلیل یکی از مهم‌ترین بخش‌های هنر ایران یعنی فرش را انتخاب و روی آن کار کردم.

ثریا افزود: تعریف اینکه فرش ایرانی کاربردی بوده است را پشت ذهنم گذاشتم و آن را یک بوم نقاشی تصور کردم تا بیان تازه‌ای که در حیطه فرم، نقوش و فرهنگ تصویری کشورم است، مطرح کنم. حوزه‌ای که من در آن فعالیت می‌کنم بین تجسمی و صنایع دستی گیر کرده است. فرش سنتی صنایع دستی است اما زمانی که می‌خواهیم آن را به حیطه هنر های مدرن بیاوریم تعاریف، شناخت، قدرت بیان و ارائه متفاوت می‌خواهد.

او با بیان اینکه هدفم این است که چنین آثاری دیده شوند و افراد ببینند که می‌توان کارهای نو انجام داد، گفت:  بسیاری هنوز نمی‌دانند که می‌توان با فرش یک مدل یا موتیف دیگری اجرا کرد و معتقدند  فرش همین ساختار را دارد و اگر به آنها دست بزنند همه چیز خراب می‌شود به همین دلیل آن را تکرار می‌کنند. در حالی که من معتقدم می‌توان از مدل بافت‌های گذشته الهام گرفت و بافتی با نوع جدید ایجاد کرد.

این هنرمند ادامه داد: ما می‌توانیم موتیف‌هایی ایجاد کنیم که اگر آیندگان صد سال دیگربه آن نگاه کردند، بدانند مربوط به چه سالی بوده است. امروزه می‌توان به راحتی اِلمان‌های دوره‌ی قاجار را از دوره صفویه تشخیص داد اما اِلمان‌های دوره ما چیست؟ هدف من بیان ساختاری است که به دوره من تعلق دارد زیرا کاری که کپی دوره دیگری باشد، لذتی ندارد.

ثریا با بیان اینکه فکر می‌کنم جشنواره صنایع دستی در نمایش آثار هنوز یک دست نیست، گفت:  اما اینکه آدم‌ها این کارها را ببینند مهم است. باید داوران منسجمی حضور داشته باشند تا کارها را انتخاب کنند، به آنها جایزه و سمت و سو دهند؛ دیکته کاربرد سطح پایین را از کارهایی که تمایل دارند وارد هنرهای تجسمی صرف شوند جدا کنند و به آنها میدان دهند. از طرفی اهمیت این موضوع به شکلی نمایش داده شود که افراد جذب صنایع دستی شوند.   در حال حاضر بسیاری از افرادی که در حوزه تجسمی استعداد دارند، معماری و نقاشی می‌خوانند و کمترین آنها جذب صنایع دستی، رشته‌هایی مثل هنرهای سنتی و فرش می‌شوند.

او بیان کرد: اگر بتوانیم تعریف تازه‌ای از این رشته‌ها ارائه دهیم و ارزش و کیفیت نگاه آدم‌ها را نسبت به آن بالا ببریم حتما افراد با استعدادتری وارد این کار می‌شوند و موجب حرکتی در صنایع دستی می‌شویم مثل کاری که ایتالیا با هنرهای سنتی خود انجام می‌دهد و کارهای‌شان هم ارزش مالی و هم ارزش دکوراتیو بالایی دارد.

این هنرمند با بیان اینکه ما نیز باید همان کاری را کنیم که ژاپنی‌ها با سفال و تئاتر کشورشان کردند، افزود: در ژاپن چند معمار شروع به گسترش و پرورش نگاه دیگری به سفال کردند بعد از ۴۰ سال هر کارگاه سفال می دانست کاری که انجام می‌دهد کمتر از نقاشی که یک استاد آن را انجام می‌دهد نیست و یک سفال هم می‌تواند به موزه راه پیدا کند. در حال حاضرکوچکترین ظروف مصرفی هنر ژاپن ارزش بالای کیفی و مالی دارد و همه به دنبال داشتن آن هستند در حالی که همان صنایع دستی است و فقط نگاه به آن تغییر کرده است.    

ثریا با بیان اینکه جشنواره صنایع دستی فجر کمک می‌کند که افراد کارهای خوب را ببینند و تشخیص دهند، اعلام کرد: این جشنواره موجب می‌شود، هنرمندان کارهای بهتری انجام دهند و موجب رقابت می‌شود. حضور جشنواره از این بابت همیشه خوب است اما حتما باید کارگاه‌هایی در کنار آن برگزار شود، جایزه‌های نفیس داده شود. همه‌ی این‌ها موجب تشویق آدم‌ها می‌شود.

او ادامه داد: اطلاع رسانی در این زمینه بسیار اهمیت دارد. ممکن است هنرمندی در یکی از روستاهای ایران کار هنری انجام دهد، چطور می‌توان او را از جشنواره صنایع دستی فجر مطلع کرد؟ بسیاری از جوانان نیز گروه‌های صنایع دستی دارند که باید برنامه‌ریزی منسجمی برای پیگیری کارهای آنها انجام داد.

این هنرمند گفت: من به عنوان فردی که حدود ۲۰ سال است به طور جدی هنر را دنبال می‌کنم معتقدم سفال ما نسبت به پنج سال گذشته تفاوت پیدا کرده است و در فرش کارهایی می‌بینیم که ۱۰ سال پیش اتفاق نمی‌افتاد. همه چیز  در حال رشد است و باید سرعت این اتفاق و حمایت از آن بیشتر شود.

نمایشگاه دومین جشنواره صنایع دستی فجر تا ۱۰ بهمن ماه در خانه هنرمندان دایر است.

انتهای پیام