به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی بنیاد اکبر رادی،متن پیامی که این هیئت مدیره به مناسبت هشتادمین زادروز استاد اکبر رادی نوشته و منتشرکرده است، به شرح زیر است:

«در روز دهم مهرماه، سال­روز زایش اکبر رادی را گرامی می­ داریم؛ مردی که بی ­هیچ اغراقی، ایبسنِ ادبیات نمایشیِ ایران بود. رادیِ راد، در طول عمر نه چندان طولانی خود، بی ­جنجال و حاشیه، در اتاق کوچکی از خانه ­اش که تصویر چخوف بر دیوار آن بود، "باغ شب نمای ما" را آفرید. سپس "آهسته با گل سرخ" نشست، "از پشت شیشه ها" به "روزنه­ ی آبی" خیره شد و "آهنگ­ های شکلاتی" را شنید. "هاملت با سالاد فصل" را در ذهن جوّال و نقّاد خود پروراند، از "پلکان" درام ایران با تأنی و افتخار بالا رفت، و تا هنگام "مرگ در پاییز" هم، قلم توانا و بی ­مثالش را بر زمین نگذاشت. بزرگا مردا که او بود! تولدش مبارک!»

هیات مدیره بنیاد اکبر رادی متشکل از  حمیده بانو عتقا،بهزاد صدیقی، هادی مرزبان، فریندخت زاهدی، بهروز محمود بختیاری و روح الله جعفری متن پیام را منتشر کردند.

زنده‌یاد اکبر رادی که به عنوان یکی از بزرگترین نمایش‌نامه نویسان ایران‌ شناخته می‌شود، نگارش داستان‌های بلند «افسانه دریا» و«مسخره» ۱۳۳۶، را در کارنامه کاری خود ثبت کرد.

او پس از آن نمایشنامه «از دست رفته» (چاپ نشده) ۱۳۳۷، داستان «باران» و «جاده» مجله «اطلاعات‌ جوانان»؛ ۱۳۳۸، داستان‌ «سوءتفاهم» هفته نامه فردوسی؛ ۱۳۳۹، داستان «کوچه»۱۳۳۹ ، نمایشنامه «مسافران ومرگ در پاییز» چاپ در مجله «پیام نوین»۱۳۴۴ را به نگارش درآورد.

نمایشنامه «روزنه آبی» او در سال ۱۳۴۱ به کارگردانی «‌شاهین سرکیسیان» بر صحنه رفت و پس از آن فعالیت خود را با نوشتن نمایشنامه‌های «مرگ در پاییز» ۱۳۴۹ به کارگردانی «عباس جوانمرد» تهران، چاپ مجموعه داستان «جاده» ۱۳۴۹، نمایشنامه‌ی «ارثیه ایرانی» ۱۳۴۷ ،نمایشنامه «افول»۱۳۴۳، نمایشنامه «صیادان» و از دیگر نمایشنامه‌های او می‌توان از «لبخند باشکوه آقای گیل»، «در مه بخوان»، «آهسته با گل سرخ»، «منجی در صبح نمناک»، «هاملت با سالاد فصل»، «آمیز قلمدون»، «شب روی سنگ‌فرش خیس»،«آهنگهای شکلاتی»، «پایین گذر سقاخانه»، «خانمچه و مهتابی» و... ادامه داد.

اکبر رادی ۵ دی ماه سال ۸۶ بر اثر عوارض ناشی سرطان از دنیا رفت.

انتهای پیام