یاسمن رسولی، فارغ‌التحصیل رشته ادبیات نمایشی از دانشگاه سوره که اردیبهشت امسال در بیست و دومین جشنواره تئاتر دانشگاهی جایزه دوم بازیگری زن را برای نمایش «است» گرفت، در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد: من همانند دیگر دوستانم که در این جشنواره برگزیده شدند هنوز بعد از گذشت چند ماه جایزه خود را دریافت نکرده‌ام، اما مشکل فقط ندادن جایزه نیست و من که تازه در رشته ادبیات نمایشی فارغ‌التحصیل شده‌ام باید دنبال شغلی دیگر باشم.
او با اشاره به نوع نگاهی که به آثار نسل جوان در دانشگاه‌ها وجود دارد و مثلا برای او نوشتن را سخت می‌کند، گفت: دانشگاه سوره در میان دانشگاه‌هایی دیگر (رشته‌های مرتبط به تئاتر) اتمسفر خیلی خوبی دارد، اما این بیشتر بخاطر دانشجویانش است که بیشتر اهل کار هستند و خودشان خیلی وقت می‌گذارند وگرنه کلاس‌های زیادی بوده که ما زمان برگزاری آن را در حیاط گذرانده‌ایم و هیچ اتفاقی هم نیفتاده و چیزی از دست نداده‌ایم.
وی همدلی، همکاری و پشتکار دانشجویان دانشگاه سوره را عاملی جدی در موفقیت و کار آن‌ها دانست و ادامه داد: من با وجود فارغ التحصیل شدن در رشته ادبیات نمایشی دنبال شغلی دیگر هستم، چون درآمدی از این راه نخواهم داشت؛ حتی همین جشنواره هم نشان می‌دهد آینده ای در اینجا ندارم در این سیستم نمی‌توانم کار کنم.
او با اشاره به انتقاداتی که از نبود نمایشنامه‌های خوب فارسی مطرح می‌شود و اینکه چرا از فرصت خود در رشته‌ای که تحصیل کرده استفاده نمی‌کند؟ گفت: ما اساتیدی در دانشگاه داشتیم که نوشته‌های یکی مثل مرا، باب میل خود نمی‌دانستند یا آن‌ها را نمی‌پسندیدند. این موضوع نه فقط بخاطر سلیقه بلکه ناشی از سیستم بسیار سنتی و قدیمی برخی از آن‌هاست و من اگر بخواهم کار نو و متفاوتی انجام دهم بازخورد خوبی نمی‌گیرم. این سیستم آموزشی سی، چهل سال است در ایران در این وضعیت گیر کرده و من اگر ۲۰ سال قبل یا 20 سال بعد سراغ همین رشته بیایم باز وضع همین است چون بعضی از اساتید اجازه نمی‌دهند از این شرایط کَنده شویم.
رسولی در پایان به حضور سال قبلش در جشنواره اشاره کرد و افزود: سال قبل حین اجرای نمایشم یکی از اساتید داور خوابید و حتی تلاش نکرد که اگر آن را دوست ندارد یا کارم را بی کیفیت می‌داند فقط به گوش دهد و ببیند. این‌ها باعث بی‌انگیزگی می‌شود و کار را در این حوزه سخت می‌کند.
انتهای پیام
نظرات