مهناز رونقی ـ استاد دانشگاه در رشته مطالعات فرهنگی و رسانه ـ در گفت‌وگو با ایسنا با اعتقاد بر اینکه کرونا تاثیرات مثبتی هم بر آفرینش آثار هنری داشته است، در این زمینه توضیح می‌دهد: خلاقیت و آفرینش هنری در دوران بحرانی همانند شیوع جهانی ویروس کرونا رشد پیدا کرده است. هنرمندان در شرایط قرنطینه خانگی با خود و درونشان خلوت و این فرصت را پیدا کردند که صدای درونی شان را بهتر بشنوند؛ در واقع می‌توان گفت که به نوعی به خودشان نزدیک تر شدند و به همین خاطر به هنر نیز بیشتر پرداختند. 

او ادامه می‌دهد: شاید به همین خاطر است که بسیاری از هنرمندان در شرایط قرنطینه خانگی نسبت سایر افراد حال بهتری دارند؛ چون می‌توانند از این فرصت برای خلق بهتر هنر استفاده کنند. هنرمندان، جهان‌های مختلفی را در درون خود دارند و یکی از دلایل بی‌نیازی آنها همین جهان‌های متفاوتشان است که باعث می‌شود بسیاری از نیازها  همچون حضور اجتماعی را با جهان‌های دیگرشان شریک شوند و احساس نیاز کمتری داشته باشند. 

این استاد دانشگاه همچنین درباره تاثیر شرایط بحران بر محتوای آثار هنری نیز خاطرنشان می‌کند: به طور کلی هنر از درون و بیرونِ هنرمند تغذیه می‌کند؛ یعنی عوالم روحی، عاطفی و فکری و از سوی دیگر تجربه زیست جهانی که هنرمند در آن زندگی می‌کند، روی اثر هنری تاثیر می‌گذارد. در نتیجه شرایط خاصی که هنرمند در آن زندگی می‌کند، همانند دوران کرونا باعث می‌شود اثری که خلق می‌کند نسبت به زمان‌های دیگر متفاوت باشد. به هر حال باید یادمان باشد که هنرمندان، بسیار از اجتماع تأثیر می‌گیرند و این تاثیرپذیری در آثاری که خلق می‌کنند خودش را نشان می‌دهد. 

مهناز رونقی با بیان اینکه «از آثار تجسمی به عنوان یک منبع تاریخی استفاده می‌شود»، اظهار می‌کند: هر اثری که خلق می‌شود از ذهنیتی نشأت می‌گیرد و این ذهنیت اگر یک تابلوی نقاشی باشد از حرکت قلم روی بوم تا رنگ‌هایی که مورد استفاده قرار می‌گیرد، از این ذهنیت تاثیر می‌پذیرد. در واقع هنر بازتابی از شرایط اجتماعی هنرمند است و در نتیجه وقتی نقاشی‌های یک دوران را نگاه می‌کنیم، می‌توانیم جهان ذهنی و دوره زندگی هنرمند را تحلیل کنیم. 

انتهای پیام