سیدمحمد صادق آل محمد در گفت‌وگو با ایسنا، در ارزیابی از ادبیات تند و بی اخلاقی برخی نمایندگان از تریبون مجلس نسبت به مسئولان نظام و اینکه باب شدن این فرهنگ فحاشی به جای نقد سازنده چه خطرهایی به دنبال دارد؟ اظهار کرد: گرچه نمایندگان مجلس شورای اسلامی بر اساس اصل تفکیک قوا و داشتن استقلال کامل در وظیفه قانونگذاری و نظارت بر امور اجرایی کشور و دارا بودن مصونیت‌های قانونی و اینکه به عنوان منتخب مردم در قبال اعمالی که به مناسبت وظیفه نمایندگی انجام می‌دهند و یا در قبال سخنانی که در جلسات مجلس بیان می‌نمایند و یا در موقع موضع گیری‌ها و دیدگاه‌های خود درباره طرح‌ها و لوایح قانونی به عنوان مخالف یا موافق اظهار می‌دارند، دارای مصونیت پارلمانی بوده و کسی حق تعقیب آنان را بابت انجام وظایف نمایندگی و سخنرانی‌هایی که در این زمینه‌ها می‌نمایند ندارد، ولی این مصونیت علی الاصول مطلق نبوده و تابع ضوابط و مقررات قانونی است و فراتر از آن ممکن است برای نماینده‌ای که ضوابط و چارچوب قانونی، اخلاقی و حتی عرفی را مراعات نکرده، قابلیت اعمال را نداشته باشد.

وی افزود: طبیعی است چنانچه نماینده‌ای، خلاف قانون عملی انجام دهد و یا سخنی بگوید که ارتباطی با وظایف نمایندگی او نداشته باشد، حق استفاده و بهره‌مندی از مصونیت پارلمانی و مزایای عدم مسئولیت ناشی از آن را ندارد.

این حقوقدان تاکید کرد: مصونیت پارلمانی تا زمانی نماینده مجلس را حمایت می‌نماید و مانع از تعقیب قضایی او می‌شود که نماینده در محدوده وظایف پارلمانی خود عمل کرده باشد و از چارچوب وظایف تقنینی خود، خروج نکند، والا چنانچه نماینده مجلس اعمالی انجام دهد و یا سخنانی ایراد کند که خلاف قانون به حساب آید، این نماینده از حیث قانونی مسئول است و نمی‌تواند در مورد آن از مصونیت‌های پارلمانی بهره‌مند شود.

آل محمد گفت: مطابق قانون اساسی، نمایندگان مجلس به منظور تامین آزادی در ایفای وظایف نمایندگی، دارای مصونیت پارلمانی هستند اما آنها از مصونیت کیفری برخوردار نیستند و صرف شغل نمایندگی، مانع از مسئولیت نماینده نمی‌شود.

وی افزود: به محض آنکه گفتار یا رفتار نماینده‌ مجلس جنبه غیر پارلمانی پیدا کند حتی اگر در صحن مجلس باشد، اصل مصونیت و عدم مسئولیت جاری نمی‌گردد و نماینده مانند سایر آحاد مردم مشمول قوانین و مقررات عمومی مملکتی خواهد بود.

رئیس پیشین کانون وکلای دادگستری خوزستان و لرستان تصریح کرد: قانون اساسی و سایر قوانین موضوعه مملکتی اجازه نمی‌دهد که نماینده مجلس در موقع اظهار نظر، دادن رای و هنگام سخنرانی در مجلس یا هر جای دیگر، فرد یا افرادی را مورد اهانت و توهین قرار دهد و یا هتک حرمت از کسی بنماید. بدیهی است اگر چنین وضعیتی پیش آید نماینده‌ای که اهانت نموده، مسئولیت خواهد داشت.

آل محمد در ادامه گفت: به هر حال اصل مصونیت پارلمانی و اصل عدم مسئولیت نمایندگان در ایفای وظایف نمایندگی و اصل منع تعرض به نمایندگان مجلس، اصلی شناخته شده است، لکن این اصول مانع از تعقیب قانونی نماینده‌ای که احیانا اهانت یا توهینی کرده باشد، نمی‌شود.

وی بیان کرد: قطعا آحاد مردم کشور از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که منتخب مردم هستند و باید مظهر اخلاق، منشاء احترام و رعایت کننده شئونات ملت و حافظ قانون از هر حیث باشند، انتظار دارند که به خصوص در موقع ایراد سخنرانی و انجام وظایف نمایندگی، حرمت و حیثیت دیگران، به خصوص مقامات و مسئولین سطح بالای کشور را رعایت نمایند.

این وکیل دادگستری در پایان تاکید کرد: ادبیات رفتاری و گفتاری نمایندگان مجلس هرچه اخلاقی‌تر و محترمانه‌تر باشد به لحاظ مقام و موقعیت والایی که این افراد طبق قانون در جامعه دارند، بدون تردید می‌تواند تاثیرات بسیار مطلوب، مثبت و آموزنده‌ای در مردم داشته و انعکاس سرمشق گونه‌ای را بر جای بگذارد.

انتهای پیام