امروزه زمین لغزش ها به عنوان یک تهدید جدی برای اکوسیستم های خشکی و ساکنان آن تبدیل شده است که هر ساله خسارات مالی و جانی زیادی را به وجود می آورد. این مخاطره طبیعی در منطقه گلندرود در طی سال های گذشته خصوصا در ۱۸ اسفند ماه ۹۸ که حدود ۵۰۰ متر از جاده اصلی و ویلاهای منطقه را تخریب کرده بود و امسال دوباره در ۲۴ فروردین ۱۴۰۰ این ماجرا تکرار شد و حال پرسش اینجاست که در طول بیش از یکسال چطور منطقه ای که اینقدر متزلزل است و سابقه درخشانی در رانش دارد اقدامی صورت نگرفته است.
پس از وقوع دوباره رانش زمین در منطقه گلندرود خبرنگار ایسنا گزارش را با عنوان "چرا رانش زمین دست از سر گلندرود برنمی دارد؟" را منتشر کرد که در فضای مجازی بازتاب گسترده ای داشت.
در این گزارش دکتر صدرالدین متولی عضو هیات علمی دانشگاه آزاد نور با انتقاد از نحوه مدیریت سال‌های اخیر در خصوص زمین‌لغزش گلندرود، گفته بود که منطقه گلندرود با توجه به ویژگی‌های زمین شناسی، تکتونیکی، شـرایط اقلیمی، هیدرولوژیکی، توپـوگرافی و پوشـش گیاهی فقیر، دارای پتانسیل لغزشی بوده و دخالت غیراصولی انسان در آن باعث وقـوع و تـشدید حرکات توده ای می‌شود.
وی دو عامل طبیعی و انسانی را در وقوع زمین لغزش در منطقه گلندرود موثر دانست و گفته بود که عدم مدیریت صحیح در زمین لغزش سبب خسارات جدی و تکرار آن تاکنون شده است که در صورت ادامه این روش مدیریتی در منطقه گلندرود با خسارات جانی و مالی ناشی از آن در آینده نیز مواجه خواهیم بود.
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد نور گفته بود که، مدیریت قبل از وقوع که بهترین راهکار مقابله با وقوع زمین لغزش درگلندرود است در این منطقه هیچ گونه سابقه ای ندارد و به اعتقاد من به نوع نگرش غیرعلمی و بیشتر حاکمیت نگاه اجرایی به این نوع مخاطره در سطح مدیران ذیربط برمی گردد.
متولی در ادامه برای رفع این معظل بزرگ در منطقه گلندرود راهکارهای مناسبی همچون مطالعه دقیق علل وقوع زمین لغزش در منطقه و پهنه بندی آن به صورت تخصصی، اعمال روشهای کنترلی هیدرولوژیک برای آبهای سطحی و زیر زمینی، جلوگیری از تغییر ناصحیح کاربری اراضی و ساخت و ساز در منطقه وانتقال ساخت و ساز به مناطق و دامنه های پایدار، جلوگیری از قطع بی‌رویه پوشش گیاهی و جنگلی، جلوگیری از چرای مفرط دام درمنطقه، اعمال روشهای کنترلی بیولوژیک با نهال کاری و جنگل کاری با گونه های بومی آبدوست که دارای ریشه عمیق و افشان ونیز کاشت گیاهان آبدوست سبک وزن، جلو گیری ازاحـداث جاده در منـاطق حـساس و انجام آن در دامنه های پایدار و به صورت صحیح و بخردانه، جلوگیری از پیچ بری های ناصحیح بویژه در مناطق حساس، اعمال روشهای هندسی با تغییر شیب بعضی از دامنه ها و اعمال روشهای مکانیکی با احداث دیواره های مناسب و گابیون بندی حسب نوع دامنه پیشنهاد داده بود.
بازتاب گسترده این گزارش موجب شد تا در این خصوص استاندار مازندارن جلسه اضطراری را با حضور معاونین هماهنگی امور عمرانی و سیاسی امنیتی و اجتماعی استاندار، نماینده مردم شهرستان های نور و محمودآباد در مجلس شورای اسلامی، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان، مدیرکل مدیریت بحران استانداری، فرماندار شهرستان نور و سایر اعضای این شورا برگزار کند و پس از گزارش مدیرکل مدیریت بحران از وضعیت منطقه و نقطه نظرات ارائه شده توسط فرماندار و دستگاهای اجرایی مقرر شد؛ جهت تثبیت منطقه رانشی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری غرب مازندران نسبت به عملیات زهکشی هدایت آبهای بالادست روستا اقدام و همچنین اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده ای نسبت به ترمیم راه ارتباطی روستاهای مذکور و همچنین روستاهای بخش بلده و کجور اقدام لازم را به عمل آورند.
همچنین با تاکید معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار مقرر شد؛ سازمان مدیریت و برنامه ریزی نسبت به تخصیص تنخواه به دستگاهای اجرایی ذیربط اقدام و همچنین اداره کل منابع طبیعی نسبت به درخواست اصلاح موافقتنامه و جابجایی اعتبار برای تثبیت منطقه رانشی از طریق سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان اقدام نماید و همچنین پیگیری تامین اعتبار جهت تکمیل ادامه روند از سویی استانداری و مدیرکل مدیریت بحران استان صورت گیرد.
حال باید دید با توجه به اینکه دستور چنین اقدامی از سوی استاندار صادر شده آیا دستگاه های ذیربط هر چه سریعتر نسبت به بازسازی و عملیات عمرانی منطقه اقدام خواهند کرد یا خیر؟
انتهای پیام
نظرات