فریدون استکی ۱۹ تیرماه در نشست خبری با اصحاب رسانه و مطبوعات چهارمحال و بختیاری با بیان اینکه تاکنون اقدام عملی درباره رفع مظلومیت مردم چهارمحال و بختیاری در مسئله آب صورت نگرفته است، اظهار کرد: مشکلات موجود در استان باید به گوش رئیس قوه قضائیه، رئیس قوه مجریه، رئیس مجلس و وزرای ذیربط رسانده شود.
وی افزود: مشکل آب در چهارمحال و بختیاری ۴۰ ساله شده، در حالیکه طی ۱۰ سال گذشته، شرایط آب استان تغییر کرده و به اعتراف مردم و مسئولان، میزان آب به نصف تنزل پیدا کرده و جمعیت بیش از دو برابر شده است، حال این سوال پیش میآید که آیا نحوه استفاده از آب نیز ثابت میماند.
رئیس کمیته صیانت از آب چهارمحال و بختیاری گفت: آب زایندهرود از بیش از ۱۰ حوزه آبریز در کشور تامین میشود، تنها یکی از حوزههای تامینکننده آب زایندهرود، کوهرنگ است.
استکی ادامه داد: موضوعات حوزه آب باید به مردم استان همجوار اطلاعرسانی شود، زیرا مسئولان این استان، صادقانه با مردم خود سخن نمیگویند، بهعلاوه نحوه استفاده از آب متنوعتر شده و صنایع آببر نیز اضافه شدهاند، چرا در استان همجوار آبی که به بهانه آب شرب انتقال داده میشود در مصارف غیر شرب مورد استفاده قرار میگیرد؟
وی با تاکید بر اینکه مسئولان باید درباره تامین، توزیع و چگونگی مصرف آب برنامهریزی کنند، اضافه کرد: در ابتدا باید آب موردنیاز باید در بخش شرب، صنعت، کشاورزی و گردشگری در استان تامین شود و پس آب مازاد را به سایر استانهای دیگر انتقال دهیم.
رئیس کمیته صیانت از آب چهارمحال و بختیاری با بیان اینکه بیش از ۶۰ روستای استان با تانکر آبرسانی میشود، اظهار کرد: حدود هشت میلیون مترمکعب، کمبود آب در بخش شرب در استان وجود دارد، هماکنون اکثریت آب شرب استان از منابع زیرزمینی و حدود پنج میلیون آب مورد نیاز از روانآبها تامین میشود.
استکی با بیان اینکه حقآبه تنها مربوط به یک استان نیست، بیان کرد: در واقع حقآبه مربوط به کلیه افرادی است که در مسیر زایندهرود قرار دارند و حق همه مردم است.
وی میزان کمبود آب شرب استان را هشت میلیون متر مکعب ارزیابی و بیان کرد: اگر همین روند پیش برود کمبود آب به ۲۰ تا ۳۰ میلیون متر مکعب نیز خواهد رسید.
رئیس کمیته صیانت از آب چهارمحال و بختیاری با اشاره به روند اجرایی پروژه بن- بروجن، تصریح کرد: این پروژه مصوبه دولت قبل را داشته، در سال ۹۳ نیز دولت وقت این پروژه را تصویب کرد و قرار بر این بود که در سال ۹۶ نیز به بهرهبرداری برسد، چهار سال از موعد افتتاح آن زمان گذشته است.
وی در پایان بیان کرد: طبق قانون مجلس، باید مسئولان تمامی امکاناتی را که به آب منطقهای اصفهان دادهاند، به استان تحویل دهند که این اتفاق رخ نداده است و این مسئله پیگرد قانونی دارد.
پیگیری طرحهای اولویتدار در دستور کار قرار بگیرد.
حقآبه در بخش صنعت، کشاورزی، شرب تعیین شده است
در ادامه این نشست مهدی پژوهش عضو هیات علمی گروه منابع طبیعی دانشگاه شهرکرد با بیان اینکه تعیین حقآبه در بخش صنعت، کشاورزی، شرب و حقآبه بهشتآباد انجام شده است، اظهار کرد: گزارشات کامل این موضوع تهیه و برای تهران ارسال شده است.
وی افزود: افق چشمانداز استان همجوار تامین آب موردنیاز تا سال ۱۴۲۰ است، مسلما اگر در حال حاضر جلوی انتقال آب از بهشتآباد گرفته نشود، پس از آن نوبت به دیگر منابع آب از استان خواهد رسید، بههمین دلیل تامین حقآبهها در استان تا سال ۱۴۲۰ در حوزههای مختلف درنظر گرفته شده است.
پژوهش با بیان اینکه کشاورزی دیم، حقآبه ندارد و باید از بارندگیهای موجود استفاده میکند، توضیح داد: بخشهای شرب، صنعت و کشاورزی چهارمحال و بختیاری به ۶۱۳/۹ میلیون مترمکعب آب نیاز دارند، بزرگترین حقآبه استان نیز مربوط به محیطزیست است که باتوجه به نوع ماهیها و موجودات ذرهبینی، میزان ۴۲۲/۷ میلیون متر مکعب آب مورد نیاز در این بخش است، اگر این دو رقم را به هم اضافه کنیم، میزان آب مورد نیاز به ۱۰۳۶/۶ میلیون متر مکعب میرسد که در افق ۱۴۲۰ میزان آب در نظر گرفته شده، تنها ۲۳۷ میلیون متر مکعب و یک پنجم نیاز اصلی است.
پژوهش در پایان با ابراز تاسف از اینکه طرحهای پیشنهادی در استان جزو طرحهای در اولویت نیستند، خاطرنشان کرد: طرحها باید به سمت نیازهای استان برود که مسئله روز استان کمبود آب است، دیگر نیز نبود هماهنگی میان دستگاههای اجرایی و دانشگاهها است.
انتهای پیام
نظرات